اشعار ولادت امام محمد باقر

یک نت ـ اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:صغیر اصفهانی

      ای ز سرو قدّ رعنا بر صنوبر طعنه زن      وی ز ماه روی زیبا، مهر را رونق شکن

      همچو من هر کس رخ و قد تو بیند تا ابد      فارغ است از دیدن خورشید و از سرو چمن

      گر خرامی صبحدم در طرف باغ ای گلعذار      غنچه از شرم دهانت هیچ نگشاید دهن

      ای تو شمع انجمن از فرط حُسن و دلبری      هر کجا دارند خوبان دو عالم انجمن

      نسبت حُسن تو با یوسف نشاید داد از آنک      صد هزاران یوسف ات افتاده در چاه ذَقَن

      چشم جادویت نموده شرح بابل مختصر      بوی گیسویت شکسته رونق مُشکِ خُتَن

      کی توانم کرد وصف و چون توانم داد شرح      زانچه عشقت می کند ای نازنین با جان من

      بس بود طبعم پریشان از غم زلفت مگر      با خیال قد رعنایت کنم موزون سخن

      در مدیح صادر اول امام پنجمین      کش بود مدّاح ذات ذوالجلال ذوالمنن

      شبل حیدر، سبط پیغمبر، خدیو انس و جان      مخزن علم النبیّین، کاشف سرّ و علن

      حضرت باقر ضیای دیده خیر النّساء      حامی شرع رسول الله، هوادار سُنَن

      جلّ اجلاله توانایی که گر خواهد کنی      روز، شب، خورشید، مه، افلاک، غبرا، مرد و زن

      دی به یک ایمای او گردد بهار و خار، گل      بلبل و قمری شوند از امر او زاغ و زغن

      بی ولای آن گل گلزار دین نبود، اگر      لاله خیزد در چمن یا سبزه روید از دمن

      کوی او چون خانه حق، قبله اهل یقین      اسم او چون اسم اعظم دافع رنج و مِحَن

      هم به آدم شد مغیث و هم به نوح آمد معین      هم به عیسی گفت، "کَلِّم"؛ هم به موسی گفت، "لَن"

      من چه گویم وصف ذاتش جز که عجز آرم به پیش    درّ دریای حقیقت را که می داند ثَمَن؟

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:صغیر اصفهانی

      ای ز سرو قدّ رعنا بر صنوبر طعنه زن      وی ز ماه روی زیبا، مهر را رونق شکن

      همچو من هر کس رخ و قد تو بیند تا ابد      فارغ است از دیدن خورشید و از سرو چمن

      گر خرامی صبحدم در طرف باغ ای گلعذار      غنچه از شرم دهانت هیچ نگشاید دهن

      ای تو شمع انجمن از فرط حُسن و دلبری      هر کجا دارند خوبان دو عالم انجمن

      نسبت حُسن تو با یوسف نشاید داد از آنک      صد هزاران یوسف ات افتاده در چاه ذَقَن

      چشم جادویت نموده شرح بابل مختصر      بوی گیسویت شکسته رونق مُشکِ خُتَن

      کی توانم کرد وصف و چون توانم داد شرح      زانچه عشقت می کند ای نازنین با جان من

      بس بود طبعم پریشان از غم زلفت مگر      با خیال قد رعنایت کنم موزون سخن

      در مدیح صادر اول امام پنجمین      کش بود مدّاح ذات ذوالجلال ذوالمنن

      شبل حیدر، سبط پیغمبر، خدیو انس و جان      مخزن علم النبیّین، کاشف سرّ و علن

      حضرت باقر ضیای دیده خیر النّساء      حامی شرع رسول الله، هوادار سُنَن

      جلّ اجلاله توانایی که گر خواهد کنی      روز، شب، خورشید، مه، افلاک، غبرا، مرد و زن

      دی به یک ایمای او گردد بهار و خار، گل      بلبل و قمری شوند از امر او زاغ و زغن

      بی ولای آن گل گلزار دین نبود، اگر      لاله خیزد در چمن یا سبزه روید از دمن

      کوی او چون خانه حق، قبله اهل یقین      اسم او چون اسم اعظم دافع رنج و مِحَن

      هم به آدم شد مغیث و هم به نوح آمد معین      هم به عیسی گفت، "کَلِّم"؛ هم به موسی گفت، "لَن"

      من چه گویم وصف ذاتش جز که عجز آرم به پیش      درّ دریای حقیقت را که می داند ثَمَن؟

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:حسین منزوی

      اکنون به شوق حجت پنجم ز خود گُمم      آئینه دار طلعت خورشید پنجمم

      چون کشتی سپرده به توفان عنان خویش      از موج موج جذبه ی تو در تلاطمم

      آن شمع کوچکم که بیفروزیم اگر      فخر است با چراغ قبولت به انجمم

      از آفتاب بیشترم با ولای تو      آئینه ام، فروغ تو را در تجسّمم

      حیران آن اسارت و آن غارتم هنوز      باریک بین فاجعه ی آن تهاجمم

      آری سلام بر تو اماما! که می پرد      از لب به یاد آن چه کشیدی تبسّمم

      طفل چهارساله و طوفان کربلا؟      حیران این تداعی ام و آن تألّمم

      از آن ستم که سوخت در آن، خاندان تو      هم بر تو عرضه می کنم اینک تظلّمم

      هر چند لب به خنده گشایم برابرت      ز اندوه تو نشسته به خون است، مردمم

      ای علم را شکافته و رفته تا به عمق      حیران آنچه یافتی از این تعلّمم

      آن شاعرم که از سر ایثار عاشقم      بر دوستی ات، و خصم تو را در تخاصمم

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:خلیل کاظمی

      اختر پنجم ز برج آسمان چارمینم      من امام ابن امام ابن امام متقینم

      روح عشق و جان دین و زاده حبل المتینم      وارث جانانه و همنام ختم المرسلینم

      باقر العلم نبیّ ام نور چشمان علیّ ام      حجت حقّ ام، ولیّ ام، من صفیّ ام، من سخیّ ام

      باز کردم بار دیگر می کشان میخانه ها را      باده کردم مهر کردم ساقیان پیمانه ها را

      شرح دادم تاب دادم لوحه افسانه ها را      نور دادم شور دادم گوشه ویرانه ها را

      از علوم بی زوالم از قدوم بی مثالم      از جلال و از جمالم از خصال و از کمالم

      چرخش چرخ مدور چرخد از یک تار مویم      خیل حور العین و غلمان محو رخسار نکویم

      اسم من در آسمانهاست کوی من در عرش اعلاست      شائق من حق تعالاست، مادرم اُمّ ابیهاست

      هر که امشب هر چه خواهد من به او اعطا نمایم      هر که سودا هر چه دارد من به او سودا نمایم

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

 شاعر:سید هاشم وفایی

      بر چمبر علم و دین نگین بخشیدند      خورشید منوّری به دین بخشیدند      یک دسته ی گُل ز گلشن سبز بهشت      امشب به امام ساجدین بخشیدند

***      از عرش، حدیث حق پرستی خواندند      یک صفحه ز دیباچه ی هستی خواندند      وقتی که شکفت امام باقر چون گل      در باغ جنان سرود مستی خواندند

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:امیر عظیمی

      آسمان موهبتی باز فرستاد زمین      صید این موهبت ای دوست، هنر می خواهد

      نیست معلوم، حسن باز نوه خواسته است      یا دل حضرت سجاد پسر می خواهد

      دامن فاطمه ای باز قمربار شده      علی دوم زهراست، پسردار شده

      پسری آمده همنام رسول دو سرا      احمد دوّمی از نسل علی و زهرا

      آمده تا که به اسلام اصالت بدهد      آمده تا که بود پرچم دین پابرجا

      خاک می خورد علوم نبوی روی زمین      آمده تا که تکانی بدهد دنیا را

      شیعه شد زنده به هر جمله «قال الباقر»      شیعه باقیست به ابقای کلام آقا

      آمده روشنی چشم رسول ثقلین      نوه ی مشترک و وارث خون حَسَنین

      کیست مولا، نوه ی صاحب کشتی نجات      کیست آقا، پسر ذکر و دعا و صلوات

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:ژولیده نیشابوری

      یعقوب آل فاطمه حالا پدر شده      آمد محمدی که به او روح پیکر است

      نسل رسول، نسل علی، نسل فاطمه      بسته به این ولادت و مولود انور است

      هم هاشمی ست، هم علوی، هم محمدی      نسلش حسینی و حسنی، فخر داور است

      اول محمد آمد و بعدا، علی ولی      اینجا علی ز قبل محمد مصوّر است

      او زاده ی خلیلِ سرافرازِ نینواست      آزاده ی ذبیحِ خدا، سبط صفدر است

      او ناشر حقایق دین محمدی      احیاگر علوم خداوند اکبر است

      آگاه از عوالم غیب و شهود اوست      از قلّه های علم و عمل اوست برتر است

      در یک کلام، مرتبه ی باقر العلوم      مولای هفت سرور و بابای جعفر است

      در وصف او هر آنچه سخن هست نارساست      جز اهل بیت هرچه بیان است بی بر است

      قرآن هر آنچه وصف "اولواالامر" می کند      درباره ی پیمبر و آل پیمبر است.

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:غلامرضا سازگار

      ای چراغ علم روشن از دمت      ای رهینِ فضل و دانش عالمت

      با گذشت آفرینش همچنان      کاروان علم دنبالت روان

      علمها مُشتی ز خروار تو اند      سینه چاک تیغ گفتار تو  اند

      باقر کلّ علوم عالمی      خود به تنهایی کتاب محکمی

      هر چه دانش پا گذارد پیشتر      سر فرود آرد به خاکت بیشتر

      ای امام ابن امام ابن امام      جابرت آورده از احمد سلام

      دانش از ره مانده در پرواز تو      چشم جابر روشن از اعجاز تو

      ای چراغ نور، پیش از نورها      جلوه کرده در تمام طورها

      ملک نامحدود از نور تو پُر      دُرّ شش دریا و بحر هفت دُرّ

      ای چراغ عقل و دین روشن به تو      چشم زین العابدین روشن به تو

      علم و حلمت همچو شیر و شکّر است      هر یکی از دیگری شیرین تر است

      علم تو سرچشمه ی علم خداست      حلم تو آئینه ی حلم خداست

      پنجه ی علم و خِرَد بر دامنت      عاشق خُلق تو حتّی دشمنت

      صد چو جابر دانش آموز تو اند      شعله های عالم افروز تو اند

      مشرق و مغرب پر از گفتار توست      همچو قرآن جاودان آثار توست

      عارفان سرمست از این ساغرند      جرعه نوش جام «قال الباقر»ند

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:رضا فلاح

     پنجمین اختر رخشان ولایت آمد     مظهر علم و عمل، روح درایت آمد

     باقر علم ازل تا به ابد شد ظاهر     مظهر فضل و کمال از در رحمت آمد

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:غلامرضا سازگار

برخیز نگارا که بهار طرب آمدعید عجم و جشن نشاط عرب آمد

از کثرت انوار یکی روز و شب آمدپایان جمادی شد و ماه رجب آمد

ماهی که شود ملک جهان خُلد مُخلداز یمن قدوم دو علی و دو محمد

بر اهل ولا عید مؤیّد شده امشبدر جلوه رخ داور سرمد شده امشب

لبخند عیان بر لب احمد (ص) شده امشبمیلاد همایون محمد (ع) شده امشب

در دامن خورشید، عیام قرص قمر شدفخر دو جهان سید سجاد (ع) پدر شد

امشب صدف بحر ولایت گهری زادیا دخت حسن فاطمه، زیبا پسری زاد

در خانه خورشید ولایت قمری زادیا بار دگر آمنه پیغامبری زاد

این است که دو فاطمه را نور دو عین استپور دو علی باشد و نجل حسنین است

این گوهر یکدانه دریای عقول استدر مکتب دین دوستیش اصل اصول است

ماه دو علی مهر دل آرای رسول استفرزند حسین است و عزیز دو بتول است

مولای همه عبد خداوند مقام استتا حشر امام است امام است امام است

این محور دین اختر تابنده علم استدر قلب زمان نور فزاینده علم است

آرنده علم است و نماینده علم استگوینده علم است و شکافنده علم است

در کنیه ابوجعفر و باقر شده نامشپیغمبر اسلام فرستاده سلامش

دشمن به عداوت خجال از کثرت خیرشفرقی نکند گاه کرامت خود و غیرش

جبریل امین گم شده در وادی سیرششیرینی جان قصه شیرین عُزیرش

علم همه یک قطره ز دریای کمالشدیوانه شود عقل به توصیف جمالش

ای گوهر شش بحر و یم و هفت دُر نابای سائل انوار رخت مهر جهانتاب

بی مهر تو طاعات، چو نقش آمده بر آبخاک قدم طفل دبستان تو اقطاب

فرزند پیمبر پدر هفت امامیهم فرش مکان هستی و هم عرش مقامی

انوار دل از روی نکوتر ز مه توجن و بشر و خیل ملائک سپه تو

جان همه خوبان جهان خاک ره توشد باعث بینائی جابر نگه تو

ما را ز گنه نیست بجز روی سیاهیای چشم خداوند، کرم کن به نگاهی

از شوق تو چون مهر تو چون داغ به سینهچشمم به بقیع است و دلم سوی مدینه

ای شمع دل پنج امین و دو امینهما غرق به دریای گناه و تو سفینه

غرقیم ولی چشم یه احسان تو داریمبا دست تهی دست به دامان تو داریم

مهر تو ثمر گشته بسی حاصل ما راحب تو صفا داده بقیع دل ما را

وصف تو همی شور دهد محفل ما رااین‌گونه سرشتند از اول گل ما را

تا حشر گُل مهر تو روید ز گِل ماآوای تو پیوسته برآید ز دل ما

تو کعبه‌ای و کعبه گرفتار بقیعتپیوسته ملک سائل زوّار بقیعت

جان و دل ما شمع شب تار بقیعتتا چهره گذاریم به دیوار بقیعت

این درد فراقی که به جان است دوا کنبر ما زره لطف گذر نامه عطا کن

ای بوسه‌گه یوسف زهرا دهن تونقل دهن ما همه نَقل سخن تو

جان همه قربان تو و جان و تن توصد شکر که میثم شده مرغ چمن تو

غیر از گل مهر تو به گلزار نبویدجز مدح تو و عترت اطهار نگوید

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:میثم مؤمن نژاد

امشب میان گریه و لبخند خود گممسرشار  از طلوع  بهار  تبسمم

دریایم و  طپیده به لب‌هام  نبض موجتا آسمان رسیده شعور تلاطمم

جارو به برج و باروی اندیشه می‌زنمتا سائل مدایح  معصوم پنجمم

من شاعر صداقت گل‌های قاصدکمن جابر سلام  رسولان  مردمم

هر جا که باز  پنجره‌ای شد کبوترمهر جا که بسته است در مهر کژدمم

صدها ابوبصیر شود طفل مکتبمدریای علم تو بچشاند اگر خمم

پیچیده در تلاوت معصوم نام توعطر گل محمدیت در تکلمم

بر خاک‌های مرقد نورانی تو ساختگلدسته‌ها و گنبد زرین تجسمم

امشب دوباره شوق مرا بال و پر بدهامشب که بین گریه و لبخند خود گمم

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:امیر عظیمی

صحبت از عاشقی و عشق جگر می‌خواهددم زدن از لب معشوق شِکر می‌خواهد

بال در بال مَلِک دور مَلَک چرخ زدننظر حضرت حق، همّت پَر می‌خواهد

به هواخواهی از یار، علمدار شدنسینه‌ای همچو ابالفضل سپر می‌خواهد

آسمان موهبتی باز فرستاد زمینصید این موهبت ای دوست هنر می‌خواهد

نیست معلوم حسن باز نوه خواسته استیا دل حضرت سجاد پسر می‌خواهد

دامن فاطمه‌ای باز قمربار شدهعلی دوم زهراست، پسردار شده

پسری آمده همنام رسول دو سرااحمد دوّمی از نسل علی و زهرا

آمده تا که به اسلام اصالت بدهدآمده تا که بود پرچم دین پابرجا

خاک می‌خورد علوم نبوی روی زمینآمده تا که تکانی بدهد دنیا را

کیست او، آنکه بفرمود نبی در وصفشباقرالعلم نبییّن و به «اَیٍّ بقرا»

شیعه شد زنده به هر جمله قال الباقرشیعه باقی است به ابقای کلام آقا

آمده روشنی چشم رسول ثقلیننوه مشترک و وارث خون حَسَنین...

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:سید‌هاشم وفائی

شهر مدینه غرق شادى بود آن شبآکنده از بانگ منادى بود آن شب

آن شب شفق آیینه‌دار لطف حق بودچشم انتظار جلوه نص علق بود

آن شب قلم، شمشیر خود را تیز می‌کردپیمانه اندیشه را لبریز می‌کرد

آن شب منادى داد عدل و داد می‌زدبین زمین و آسمان فریاد می‌زد

کاى اهل عالم قلب عالم منجلى شدنام محمد  زنده از نام على شد

ماه رجب را عزم جولان ساز گردیدیعنى گره از کار رجعت باز گردید

باید زمان آیینه‌دار راز گردددرهاى رحمت بر رخ ما باز گردید

باید سحر شعر طلوع فجر خواندبهر سپیده، آیه‌هاى قدر خواند

اینک شکوه علم را تفسیر بایدکلک قضا را قدرت تحریر باید

آلاله باید باده، در پیمانه ریزدگلواژه‌ها در مقدم جانانه ریزد

کامشب شب مرگ غم و وقت سرور استهنگامه آزادى و میلاد نور است

جولان جشن پنجمین مولاست امشبعید علوم کل ما فیهاست امشب

امشب شب پیدایش بحر العلوم استآکنده از شور و شعف، قلب عموم است

خورشید علم از شهر یثرب سر زد امشبارض و سما، فریاد شادى بر زد امشب

ماه جمادى عزم رفتن ساز کردهدریاى هستى را سرا پا ناز کرده

آیینه‌دار نهضت فرداست امشبمیلاد پیک روز عاشوراست امشب

هنگامه شادى زین العابدین استمیلاد مسعود امام پنجمین است

آمد به دنیا آنکه نامش جاودانى استروشنگر آئین و راه زندگانى است

آمد به دنیا مظهر یکتاپرستىاحیاگر دین خدا در ملک هستى

آمد به دنیا تشنه جام محمد (ص)همفکر و هم‌آئین و همنام محمد (ص)

از کوشش او دین حق پاینده گردداز دانش او علم و دانش زنده گردد

احمد به وصفش با على تفسیر گویدزهرا ز یمن مقدمش تکبیر گوید

پیک شادی به شادمانی گفتآفرینش دوباره پرشوراست

در سپیده دم طلوع و ظهورآسمان و زمین پر از نور است

نور صبح از سپیده علم استاین سپیده پدیده علم است

شب‌نشینان عالم ملکوتهمه سوی زمین نگه کردند

روی دامان مهر مه دیدندکسب نور از فروغ مه کردند

روز میلاد ماه خورشید استروشن این مه زنور توحید است

همه عرشیان به هم گفتندسید الساجدین گلی دارد

تا که شکر خدا به جا آرددر مصلا نماز بگذارد

همه این شوق وشور را دیدندسِرّ الله و نور را دیدند

همه اصحاب معرفت دارندشوق بشنیدن کلام تو را

با شکوه و به احترام و وضوروی لب می‌برند نام تو را

ای ز  وصف و ز مدح بالاترگفته بر تو سلام پیغمبر

ای که بر رهروان علم وشرفگنج علم وشرافت آوردی

تو به کانون عشق و مکتب علمدرفضیلت هشام آوردی

مکتب تو فقیه پرور بوددانشت مهر سایه گستر بود

هرکه شد تشنه محبت توجام عشق و وفا به او دادی

به کمیت و به حمیری نوریز سحرگاه آرزو دادی

هرکه مهر شما محبت اوستسند افتخار خدمت اوست

من که از ساحل محبت تورو به دریای جود آوردم

برتو و   خاندان اطهر تواحترام و درود آوردم

به «وفائی» تو التفاتی کننذر مسکین خود زکاتی کن

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:اصغر چرمی

یارب این بوی خوش از سمت جنان می‌آیدیا گل فاطمه (س) آن جان جهان می‌آید

یارب این نور صفات ازلی باقر (ع)  توستعلم با آمدنش، رقص کنان می‌آید

یارب این خیل ملائک ز سما تا به زمینبا چه شوریست چنین بال زنان می‌آید

یارب این باقر علم نبوی یا ملک است؟که به نامش غزل از عمق بیان می‌آید...

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:جواد حیدری

خواهم امشب باز شیدایى کنماز در رحمت تمنّایى کنم

تا شوم دور از تمام هرچه زشتسیر، در گلزار زیبایى کنم

گرچه خوارم، دم ز گل‌ها مى‏زنمیاد گل، یاد گل آرایى ‏کنم

مدت کوتاه عمر خویش راصرف خدمت نزد مولایى کنم

از همین کوتاه خدمت، تا ابدزندگى در لطف و آقایى کنم

آمدم نوشم مى ‏از شیر و رُطببر در میخانه ماه رجب

اى رجب میخانه حیدر تویىمِى تویى، باده تویى، ساغر تویى

طعم تو گردیده احلى من عسلگوشه‏اى از وسعت کوثر تویى

راه درک لیلةالقدر علىبهر شیعه تا صف محشر تویى

ماه شعبان بر تو کرده اقتداباعث توفیق پیغمبر تویى

مطلعت زیباترین روز خداستمیزبان حجت داور تویى

حسن مطلع در تو باشد لطف یارشد رخ زیباى باقر آشکار

او شعیب عترت پیغمبر استباقر دریاى علم داور است

مفتخر بر نام او هستیم مااین کلام یک امام و رهبر است

اول خیر آخر خیر اصل خیراین محمد، سفره‌دار کوثر است

بى روایاتى که از او آمدهدین ما تا روز محشر ابتر است

سائل علمش مراجع گشته‌اندوسعت علمش ز هرکس برتر است

او که باشد بهترین مولاى منمادرش شد فاطمه بنت الحسن

مادرش از فاطمه تصویر داشتدر برش آیینه تقدیر داشت

پاک تر از آب زمزم خُلق اورزق و سهم از آیه تطهیر داشت

او که باشد دختر بیت کریمحُسن بابایش در او تأثیر داشت

نِى به دامانش گرفته کودکىاو به دامان خضر راهى پیر داشت

تا کند ما را غلام درگهشدر نگاه چشم خود زنجیر داشت

ما غلام حضرت باقر شدیمبر مَرام غیر او کافر شدیم

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:داود رحیمی

حرفی نزن از تشنگی دریا رسیدهاز بی پناهی‌ها مگو مأوی رسیده

پیغمبر آمد خیر نازل شد از آن پسفیض مدام از عالم بالا رسیده

فرخنده فیضِ فرخ و فرزانه‌ای کهآوازه‌اش تا سدره و طوبی رسیده

آن مدعی کز نسل احمد حرف می‌زدحالا ببیند چارمین آقا رسیده

این چارمین حیدر نصب این پنجمین دُراز کوثر پر گوهر زهرا رسیده

داعیه‌داری که به علمش ناز می‌کردکارش به شاگردی این آقا رسیده

با «کعب الاحبار» و «هریره» دین نمی‌ماندبا «قال باقر» شیعه تا اینجا رسیده

لطفش همیشه شامل حال گداهاستاز لطف و از آقایی‌اش بر ما رسیده

یا باقر العلم النبیّین یا محمدفرقی نداری در حقیقت با محمد

دریای علمت تا ابد ساری و جاریتو مثل زهرا کوثری، دنباله داری

در جهل تاریک و خزان معرفت‌هابا یک بغل نور آمدی، گرم و بهاری

مثل پیمبر دست مردم را گرفتیبا تو سر راه آمده عبد فراری

وقتی تو آقای منی، در خانه توبا آبروتر از گدایی هست کاری؟

از تو نوشتم دفترم شد آسمانییک آسمان لبریزِ حس بی‌قراری...

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

رباعی ولادت امام باقر علیه السلام

شاعر:سیدهاشم وفایی

تا روی به کشتی نجات آوردیمامید به ساحل نجات آوردیم

در روز ولادت امام باقرما هدیه برایش صلوات آوردیم

✦✦✦

امروز که عرشیان برانگیخته‌اندبر عرش بلور نور آویخته‌اند

در مقدم باقر العلوم از فردوسیک باغ گل محمدی ریخته‌اند

✦✦✦

با عطر تو گل شوق شکفتن داردسرمستی و میل از تو گفتن دارد

ای باقر علم نبوی در شب عیداین دل هوس مدینه رفتن دارد

شاعر:پروانه غریبی

بر اهل ولا عید مویّد شده امشببر اهل ولا عید مویّد شده امشب

لبخند عیان بر لب احمد شده امشبمیلاد همایون محمد شده امشب

شاعر:محسن بلنج

برخیز که دومین محمد آمددارای علوم علم سرمد آمد

دریای علوم نبوی را باقربا خُلق نکو و روی احمد آمد

✦✦✦

مژده ای اهل ولا آمده پور ساجدینباقر علم نبی، فرمانده روی زمین

تو بگو تبریک بر هر عاشق دلخسته‌ایکه رسیده شب میلاد امام پنجمین

✦✦✦

رجب که چون رمضان فیض عام می‌اردز آستانه رحمت پیام می‌آرد

 نخست مطلع این ماه عید میلاد استزهی هلال که بدر تمام می‌آرد

✦✦✦

امشب که در بهشت وا می‌گرددهر درد نگفتنی دوا می‌گردد

از یمن ولادت امام محمد باقرحاجات دل خسته روا می‌گردد

✦✦✦

پنجمین اختر تابنده امام باقرعاشقانش همه در پیش رخ او چاکر

امشب از نسل امیرالمؤمنین و زهراگلی از فاطمه بنت حسن گشت ظاهر

✦✦✦

امشب از انوار خداوند مجیدنور توحید به جمال بشریت تابید

گلی از گلشن زهرا محمد بشکفتپنجمین اختر افلاک امامت بدمید

✦✦✦

مدینه شد به نور  حق  منورکه آمد باقر علم  پیمبر

ملائک محو آن جانانه گشتندبه شمع  روی او پروانه گشتند

شاعر:سیدمجتبی شجاع

بر ما نظری اگر نمایی کافیستاز کارم اگر گره گشایی کافیست

عیدی ولادت امام باقردر مجلس ما اگر بیایی کافیست

شاعر:حسین منزوی

      اکنون به شوق حجت پنجم ز خود گُمم      آئینه دار طلعت خورشید پنجمم

      چون کشتی سپرده به توفان عنان خویش      از موج موج جذبه ی تو در تلاطمم

      آن شمع کوچکم که بیفروزیم اگر      فخر است با چراغ قبولت به انجمم

      از آفتاب بیشترم با ولای تو      آئینه ام، فروغ تو را در تجسّمم

      حیران آن اسارت و آن غارتم هنوز      باریک بین فاجعه ی آن تهاجمم

      آری سلام بر تو اماما! که می پرد      از لب به یاد آن چه کشیدی تبسّمم

      طفل چهارساله و طوفان کربلا؟      حیران این تداعی ام و آن تألّمم

      از آن ستم که سوخت در آن، خاندان تو      هم بر تو عرضه می کنم اینک تظلّمم

      هر چند لب به خنده گشایم برابرت      ز اندوه تو نشسته به خون است، مردمم

      ای علم را شکافته و رفته تا به عمق      حیران آنچه یافتی از این تعلّمم

      آن شاعرم که از سر ایثار عاشقم      بر دوستی ات، و خصم تو را در تخاصمم

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:خلیل کاظمی

      اختر پنجم ز برج آسمان چارمینم      من امام ابن امام ابن امام متقینم

      روح عشق و جان دین و زاده حبل المتینم      وارث جانانه و همنام ختم المرسلینم

      باقر العلم نبیّ ام نور چشمان علیّ ام      حجت حقّ ام، ولیّ ام، من صفیّ ام، من سخیّ ام

      باز کردم بار دیگر می کشان میخانه ها را      باده کردم مهر کردم ساقیان پیمانه ها را

      شرح دادم تاب دادم لوحه افسانه ها را      نور دادم شور دادم گوشه ویرانه ها را

      از علوم بی زوالم از قدوم بی مثالم      از جلال و از جمالم از خصال و از کمالم

      چرخش چرخ مدور چرخد از یک تار مویم      خیل حور العین و غلمان محو رخسار نکویم

      اسم من در آسمانهاست کوی من در عرش اعلاست      شائق من حق تعالاست، مادرم اُمّ ابیهاست

      هر که امشب هر چه خواهد من به او اعطا نمایم      هر که سودا هر چه دارد من به او سودا نمایم

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

 شاعر:سید هاشم وفایی

      بر چمبر علم و دین نگین بخشیدند      خورشید منوّری به دین بخشیدند      یک دسته ی گُل ز گلشن سبز بهشت      امشب به امام ساجدین بخشیدند

***      از عرش، حدیث حق پرستی خواندند      یک صفحه ز دیباچه ی هستی خواندند      وقتی که شکفت امام باقر چون گل      در باغ جنان سرود مستی خواندند

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:امیر عظیمی

      آسمان موهبتی باز فرستاد زمین      صید این موهبت ای دوست، هنر می خواهد

      نیست معلوم، حسن باز نوه خواسته است      یا دل حضرت سجاد پسر می خواهد

      دامن فاطمه ای باز قمربار شده      علی دوم زهراست، پسردار شده

      پسری آمده همنام رسول دو سرا      احمد دوّمی از نسل علی و زهرا

      آمده تا که به اسلام اصالت بدهد      آمده تا که بود پرچم دین پابرجا

      خاک می خورد علوم نبوی روی زمین      آمده تا که تکانی بدهد دنیا را

      شیعه شد زنده به هر جمله «قال الباقر»      شیعه باقیست به ابقای کلام آقا

      آمده روشنی چشم رسول ثقلین      نوه ی مشترک و وارث خون حَسَنین

      کیست مولا، نوه ی صاحب کشتی نجات      کیست آقا، پسر ذکر و دعا و صلوات

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:ژولیده نیشابوری

      یعقوب آل فاطمه حالا پدر شده      آمد محمدی که به او روح پیکر است

      نسل رسول، نسل علی، نسل فاطمه      بسته به این ولادت و مولود انور است

      هم هاشمی ست، هم علوی، هم محمدی      نسلش حسینی و حسنی، فخر داور است

      اول محمد آمد و بعدا، علی ولی      اینجا علی ز قبل محمد مصوّر است

      او زاده ی خلیلِ سرافرازِ نینواست      آزاده ی ذبیحِ خدا، سبط صفدر است

      او ناشر حقایق دین محمدی      احیاگر علوم خداوند اکبر است

      آگاه از عوالم غیب و شهود اوست      از قلّه های علم و عمل اوست برتر است

      در یک کلام، مرتبه ی باقر العلوم      مولای هفت سرور و بابای جعفر است

      در وصف او هر آنچه سخن هست نارساست      جز اهل بیت هرچه بیان است بی بر است

      قرآن هر آنچه وصف "اولواالامر" می کند      درباره ی پیمبر و آل پیمبر است.

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:غلامرضا سازگار

      ای چراغ علم روشن از دمت      ای رهینِ فضل و دانش عالمت

      با گذشت آفرینش همچنان      کاروان علم دنبالت روان

      علمها مُشتی ز خروار تو اند      سینه چاک تیغ گفتار تو  اند

      باقر کلّ علوم عالمی      خود به تنهایی کتاب محکمی

      هر چه دانش پا گذارد پیشتر      سر فرود آرد به خاکت بیشتر

      ای امام ابن امام ابن امام      جابرت آورده از احمد سلام

      دانش از ره مانده در پرواز تو      چشم جابر روشن از اعجاز تو

      ای چراغ نور، پیش از نورها      جلوه کرده در تمام طورها

      ملک نامحدود از نور تو پُر      دُرّ شش دریا و بحر هفت دُرّ

      ای چراغ عقل و دین روشن به تو      چشم زین العابدین روشن به تو

      علم و حلمت همچو شیر و شکّر است      هر یکی از دیگری شیرین تر است

      علم تو سرچشمه ی علم خداست      حلم تو آئینه ی حلم خداست

      پنجه ی علم و خِرَد بر دامنت      عاشق خُلق تو حتّی دشمنت

      صد چو جابر دانش آموز تو اند      شعله های عالم افروز تو اند

      مشرق و مغرب پر از گفتار توست      همچو قرآن جاودان آثار توست

      عارفان سرمست از این ساغرند      جرعه نوش جام «قال الباقر»ند

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:رضا فلاح

     پنجمین اختر رخشان ولایت آمد     مظهر علم و عمل، روح درایت آمد

     باقر علم ازل تا به ابد شد ظاهر     مظهر فضل و کمال از در رحمت آمد

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:غلامرضا سازگار

برخیز نگارا که بهار طرب آمدعید عجم و جشن نشاط عرب آمد

از کثرت انوار یکی روز و شب آمدپایان جمادی شد و ماه رجب آمد

ماهی که شود ملک جهان خُلد مُخلداز یمن قدوم دو علی و دو محمد

بر اهل ولا عید مؤیّد شده امشبدر جلوه رخ داور سرمد شده امشب

لبخند عیان بر لب احمد (ص) شده امشبمیلاد همایون محمد (ع) شده امشب

در دامن خورشید، عیام قرص قمر شدفخر دو جهان سید سجاد (ع) پدر شد

امشب صدف بحر ولایت گهری زادیا دخت حسن فاطمه، زیبا پسری زاد

در خانه خورشید ولایت قمری زادیا بار دگر آمنه پیغامبری زاد

این است که دو فاطمه را نور دو عین استپور دو علی باشد و نجل حسنین است

این گوهر یکدانه دریای عقول استدر مکتب دین دوستیش اصل اصول است

ماه دو علی مهر دل آرای رسول استفرزند حسین است و عزیز دو بتول است

مولای همه عبد خداوند مقام استتا حشر امام است امام است امام است

این محور دین اختر تابنده علم استدر قلب زمان نور فزاینده علم است

آرنده علم است و نماینده علم استگوینده علم است و شکافنده علم است

در کنیه ابوجعفر و باقر شده نامشپیغمبر اسلام فرستاده سلامش

دشمن به عداوت خجال از کثرت خیرشفرقی نکند گاه کرامت خود و غیرش

جبریل امین گم شده در وادی سیرششیرینی جان قصه شیرین عُزیرش

علم همه یک قطره ز دریای کمالشدیوانه شود عقل به توصیف جمالش

ای گوهر شش بحر و یم و هفت دُر نابای سائل انوار رخت مهر جهانتاب

بی مهر تو طاعات، چو نقش آمده بر آبخاک قدم طفل دبستان تو اقطاب

فرزند پیمبر پدر هفت امامیهم فرش مکان هستی و هم عرش مقامی

انوار دل از روی نکوتر ز مه توجن و بشر و خیل ملائک سپه تو

جان همه خوبان جهان خاک ره توشد باعث بینائی جابر نگه تو

ما را ز گنه نیست بجز روی سیاهیای چشم خداوند، کرم کن به نگاهی

از شوق تو چون مهر تو چون داغ به سینهچشمم به بقیع است و دلم سوی مدینه

ای شمع دل پنج امین و دو امینهما غرق به دریای گناه و تو سفینه

غرقیم ولی چشم یه احسان تو داریمبا دست تهی دست به دامان تو داریم

مهر تو ثمر گشته بسی حاصل ما راحب تو صفا داده بقیع دل ما را

وصف تو همی شور دهد محفل ما رااین‌گونه سرشتند از اول گل ما را

تا حشر گُل مهر تو روید ز گِل ماآوای تو پیوسته برآید ز دل ما

تو کعبه‌ای و کعبه گرفتار بقیعتپیوسته ملک سائل زوّار بقیعت

جان و دل ما شمع شب تار بقیعتتا چهره گذاریم به دیوار بقیعت

این درد فراقی که به جان است دوا کنبر ما زره لطف گذر نامه عطا کن

ای بوسه‌گه یوسف زهرا دهن تونقل دهن ما همه نَقل سخن تو

جان همه قربان تو و جان و تن توصد شکر که میثم شده مرغ چمن تو

غیر از گل مهر تو به گلزار نبویدجز مدح تو و عترت اطهار نگوید

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:میثم مؤمن نژاد

امشب میان گریه و لبخند خود گممسرشار  از طلوع  بهار  تبسمم

دریایم و  طپیده به لب‌هام  نبض موجتا آسمان رسیده شعور تلاطمم

جارو به برج و باروی اندیشه می‌زنمتا سائل مدایح  معصوم پنجمم

من شاعر صداقت گل‌های قاصدکمن جابر سلام  رسولان  مردمم

هر جا که باز  پنجره‌ای شد کبوترمهر جا که بسته است در مهر کژدمم

صدها ابوبصیر شود طفل مکتبمدریای علم تو بچشاند اگر خمم

پیچیده در تلاوت معصوم نام توعطر گل محمدیت در تکلمم

بر خاک‌های مرقد نورانی تو ساختگلدسته‌ها و گنبد زرین تجسمم

امشب دوباره شوق مرا بال و پر بدهامشب که بین گریه و لبخند خود گمم

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:امیر عظیمی

صحبت از عاشقی و عشق جگر می‌خواهددم زدن از لب معشوق شِکر می‌خواهد

بال در بال مَلِک دور مَلَک چرخ زدننظر حضرت حق، همّت پَر می‌خواهد

به هواخواهی از یار، علمدار شدنسینه‌ای همچو ابالفضل سپر می‌خواهد

آسمان موهبتی باز فرستاد زمینصید این موهبت ای دوست هنر می‌خواهد

نیست معلوم حسن باز نوه خواسته استیا دل حضرت سجاد پسر می‌خواهد

دامن فاطمه‌ای باز قمربار شدهعلی دوم زهراست، پسردار شده

پسری آمده همنام رسول دو سرااحمد دوّمی از نسل علی و زهرا

آمده تا که به اسلام اصالت بدهدآمده تا که بود پرچم دین پابرجا

خاک می‌خورد علوم نبوی روی زمینآمده تا که تکانی بدهد دنیا را

کیست او، آنکه بفرمود نبی در وصفشباقرالعلم نبییّن و به «اَیٍّ بقرا»

شیعه شد زنده به هر جمله قال الباقرشیعه باقی است به ابقای کلام آقا

آمده روشنی چشم رسول ثقلیننوه مشترک و وارث خون حَسَنین...

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:سید‌هاشم وفائی

شهر مدینه غرق شادى بود آن شبآکنده از بانگ منادى بود آن شب

آن شب شفق آیینه‌دار لطف حق بودچشم انتظار جلوه نص علق بود

آن شب قلم، شمشیر خود را تیز می‌کردپیمانه اندیشه را لبریز می‌کرد

آن شب منادى داد عدل و داد می‌زدبین زمین و آسمان فریاد می‌زد

کاى اهل عالم قلب عالم منجلى شدنام محمد  زنده از نام على شد

ماه رجب را عزم جولان ساز گردیدیعنى گره از کار رجعت باز گردید

باید زمان آیینه‌دار راز گردددرهاى رحمت بر رخ ما باز گردید

باید سحر شعر طلوع فجر خواندبهر سپیده، آیه‌هاى قدر خواند

اینک شکوه علم را تفسیر بایدکلک قضا را قدرت تحریر باید

آلاله باید باده، در پیمانه ریزدگلواژه‌ها در مقدم جانانه ریزد

کامشب شب مرگ غم و وقت سرور استهنگامه آزادى و میلاد نور است

جولان جشن پنجمین مولاست امشبعید علوم کل ما فیهاست امشب

امشب شب پیدایش بحر العلوم استآکنده از شور و شعف، قلب عموم است

خورشید علم از شهر یثرب سر زد امشبارض و سما، فریاد شادى بر زد امشب

ماه جمادى عزم رفتن ساز کردهدریاى هستى را سرا پا ناز کرده

آیینه‌دار نهضت فرداست امشبمیلاد پیک روز عاشوراست امشب

هنگامه شادى زین العابدین استمیلاد مسعود امام پنجمین است

آمد به دنیا آنکه نامش جاودانى استروشنگر آئین و راه زندگانى است

آمد به دنیا مظهر یکتاپرستىاحیاگر دین خدا در ملک هستى

آمد به دنیا تشنه جام محمد (ص)همفکر و هم‌آئین و همنام محمد (ص)

از کوشش او دین حق پاینده گردداز دانش او علم و دانش زنده گردد

احمد به وصفش با على تفسیر گویدزهرا ز یمن مقدمش تکبیر گوید

پیک شادی به شادمانی گفتآفرینش دوباره پرشوراست

در سپیده دم طلوع و ظهورآسمان و زمین پر از نور است

نور صبح از سپیده علم استاین سپیده پدیده علم است

شب‌نشینان عالم ملکوتهمه سوی زمین نگه کردند

روی دامان مهر مه دیدندکسب نور از فروغ مه کردند

روز میلاد ماه خورشید استروشن این مه زنور توحید است

همه عرشیان به هم گفتندسید الساجدین گلی دارد

تا که شکر خدا به جا آرددر مصلا نماز بگذارد

همه این شوق وشور را دیدندسِرّ الله و نور را دیدند

همه اصحاب معرفت دارندشوق بشنیدن کلام تو را

با شکوه و به احترام و وضوروی لب می‌برند نام تو را

ای ز  وصف و ز مدح بالاترگفته بر تو سلام پیغمبر

ای که بر رهروان علم وشرفگنج علم وشرافت آوردی

تو به کانون عشق و مکتب علمدرفضیلت هشام آوردی

مکتب تو فقیه پرور بوددانشت مهر سایه گستر بود

هرکه شد تشنه محبت توجام عشق و وفا به او دادی

به کمیت و به حمیری نوریز سحرگاه آرزو دادی

هرکه مهر شما محبت اوستسند افتخار خدمت اوست

من که از ساحل محبت تورو به دریای جود آوردم

برتو و   خاندان اطهر تواحترام و درود آوردم

به «وفائی» تو التفاتی کننذر مسکین خود زکاتی کن

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:اصغر چرمی

یارب این بوی خوش از سمت جنان می‌آیدیا گل فاطمه (س) آن جان جهان می‌آید

یارب این نور صفات ازلی باقر (ع)  توستعلم با آمدنش، رقص کنان می‌آید

یارب این خیل ملائک ز سما تا به زمینبا چه شوریست چنین بال زنان می‌آید

یارب این باقر علم نبوی یا ملک است؟که به نامش غزل از عمق بیان می‌آید...

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:جواد حیدری

خواهم امشب باز شیدایى کنماز در رحمت تمنّایى کنم

تا شوم دور از تمام هرچه زشتسیر، در گلزار زیبایى کنم

گرچه خوارم، دم ز گل‌ها مى‏زنمیاد گل، یاد گل آرایى ‏کنم

مدت کوتاه عمر خویش راصرف خدمت نزد مولایى کنم

از همین کوتاه خدمت، تا ابدزندگى در لطف و آقایى کنم

آمدم نوشم مى ‏از شیر و رُطببر در میخانه ماه رجب

اى رجب میخانه حیدر تویىمِى تویى، باده تویى، ساغر تویى

طعم تو گردیده احلى من عسلگوشه‏اى از وسعت کوثر تویى

راه درک لیلةالقدر علىبهر شیعه تا صف محشر تویى

ماه شعبان بر تو کرده اقتداباعث توفیق پیغمبر تویى

مطلعت زیباترین روز خداستمیزبان حجت داور تویى

حسن مطلع در تو باشد لطف یارشد رخ زیباى باقر آشکار

او شعیب عترت پیغمبر استباقر دریاى علم داور است

مفتخر بر نام او هستیم مااین کلام یک امام و رهبر است

اول خیر آخر خیر اصل خیراین محمد، سفره‌دار کوثر است

بى روایاتى که از او آمدهدین ما تا روز محشر ابتر است

سائل علمش مراجع گشته‌اندوسعت علمش ز هرکس برتر است

او که باشد بهترین مولاى منمادرش شد فاطمه بنت الحسن

مادرش از فاطمه تصویر داشتدر برش آیینه تقدیر داشت

پاک تر از آب زمزم خُلق اورزق و سهم از آیه تطهیر داشت

او که باشد دختر بیت کریمحُسن بابایش در او تأثیر داشت

نِى به دامانش گرفته کودکىاو به دامان خضر راهى پیر داشت

تا کند ما را غلام درگهشدر نگاه چشم خود زنجیر داشت

ما غلام حضرت باقر شدیمبر مَرام غیر او کافر شدیم

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:داود رحیمی

حرفی نزن از تشنگی دریا رسیدهاز بی پناهی‌ها مگو مأوی رسیده

پیغمبر آمد خیر نازل شد از آن پسفیض مدام از عالم بالا رسیده

فرخنده فیضِ فرخ و فرزانه‌ای کهآوازه‌اش تا سدره و طوبی رسیده

آن مدعی کز نسل احمد حرف می‌زدحالا ببیند چارمین آقا رسیده

این چارمین حیدر نصب این پنجمین دُراز کوثر پر گوهر زهرا رسیده

داعیه‌داری که به علمش ناز می‌کردکارش به شاگردی این آقا رسیده

با «کعب الاحبار» و «هریره» دین نمی‌ماندبا «قال باقر» شیعه تا اینجا رسیده

لطفش همیشه شامل حال گداهاستاز لطف و از آقایی‌اش بر ما رسیده

یا باقر العلم النبیّین یا محمدفرقی نداری در حقیقت با محمد

دریای علمت تا ابد ساری و جاریتو مثل زهرا کوثری، دنباله داری

در جهل تاریک و خزان معرفت‌هابا یک بغل نور آمدی، گرم و بهاری

مثل پیمبر دست مردم را گرفتیبا تو سر راه آمده عبد فراری

وقتی تو آقای منی، در خانه توبا آبروتر از گدایی هست کاری؟

از تو نوشتم دفترم شد آسمانییک آسمان لبریزِ حس بی‌قراری...

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

رباعی ولادت امام باقر علیه السلام

شاعر:سیدهاشم وفایی

تا روی به کشتی نجات آوردیمامید به ساحل نجات آوردیم

در روز ولادت امام باقرما هدیه برایش صلوات آوردیم

✦✦✦

امروز که عرشیان برانگیخته‌اندبر عرش بلور نور آویخته‌اند

در مقدم باقر العلوم از فردوسیک باغ گل محمدی ریخته‌اند

✦✦✦

با عطر تو گل شوق شکفتن داردسرمستی و میل از تو گفتن دارد

ای باقر علم نبوی در شب عیداین دل هوس مدینه رفتن دارد

شاعر:پروانه غریبی

بر اهل ولا عید مویّد شده امشببر اهل ولا عید مویّد شده امشب

لبخند عیان بر لب احمد شده امشبمیلاد همایون محمد شده امشب

شاعر:محسن بلنج

برخیز که دومین محمد آمددارای علوم علم سرمد آمد

دریای علوم نبوی را باقربا خُلق نکو و روی احمد آمد

✦✦✦

مژده ای اهل ولا آمده پور ساجدینباقر علم نبی، فرمانده روی زمین

تو بگو تبریک بر هر عاشق دلخسته‌ایکه رسیده شب میلاد امام پنجمین

✦✦✦

رجب که چون رمضان فیض عام می‌اردز آستانه رحمت پیام می‌آرد

 نخست مطلع این ماه عید میلاد استزهی هلال که بدر تمام می‌آرد

✦✦✦

امشب که در بهشت وا می‌گرددهر درد نگفتنی دوا می‌گردد

از یمن ولادت امام محمد باقرحاجات دل خسته روا می‌گردد

✦✦✦

پنجمین اختر تابنده امام باقرعاشقانش همه در پیش رخ او چاکر

امشب از نسل امیرالمؤمنین و زهراگلی از فاطمه بنت حسن گشت ظاهر

✦✦✦

امشب از انوار خداوند مجیدنور توحید به جمال بشریت تابید

گلی از گلشن زهرا محمد بشکفتپنجمین اختر افلاک امامت بدمید

✦✦✦

مدینه شد به نور  حق  منورکه آمد باقر علم  پیمبر

ملائک محو آن جانانه گشتندبه شمع  روی او پروانه گشتند

شاعر:سیدمجتبی شجاع

بر ما نظری اگر نمایی کافیستاز کارم اگر گره گشایی کافیست

عیدی ولادت امام باقردر مجلس ما اگر بیایی کافیست