اشعار ولادت امام محمد باقر

شاعر:
صغیر اصفهانی

      ای ز سرو قدّ رعنا بر صنوبر طعنه زن
      وی ز ماه روی زیبا، مهر را رونق شکن

      همچو من هر کس رخ و قد تو بیند تا ابد
      فارغ است از دیدن خورشید و از سرو چمن

      گر خرامی صبحدم در طرف باغ ای گلعذار
      غنچه از شرم دهانت هیچ نگشاید دهن

      ای تو شمع انجمن از فرط حُسن و دلبری
      هر کجا دارند خوبان دو عالم انجمن

      نسبت حُسن تو با یوسف نشاید داد از آنک
      صد هزاران یوسف ات افتاده در چاه ذَقَن

      چشم جادویت نموده شرح بابل مختصر
      بوی گیسویت شکسته رونق مُشکِ خُتَن

      کی توانم کرد وصف و چون توانم داد شرح
      زانچه عشقت می کند ای نازنین با جان من

      بس بود طبعم پریشان از غم زلفت مگر
      با خیال قد رعنایت کنم موزون سخن

      در مدیح صادر اول امام پنجمین
      کش بود مدّاح ذات ذوالجلال ذوالمنن

      شبل حیدر، سبط پیغمبر، خدیو انس و جان
      مخزن علم النبیّین، کاشف سرّ و علن

      حضرت باقر ضیای دیده خیر النّساء
      حامی شرع رسول الله، هوادار سُنَن

      جلّ اجلاله توانایی که گر خواهد کنی
      روز، شب، خورشید، مه، افلاک، غبرا، مرد و زن

      دی به یک ایمای او گردد بهار و خار، گل
      بلبل و قمری شوند از امر او زاغ و زغن

      بی ولای آن گل گلزار دین نبود، اگر
      لاله خیزد در چمن یا سبزه روید از دمن

      کوی او چون خانه حق، قبله اهل یقین
      اسم او چون اسم اعظم دافع رنج و مِحَن

      هم به آدم شد مغیث و هم به نوح آمد معین
      هم به عیسی گفت، "کَلِّم"؛ هم به موسی گفت، "لَن"

      من چه گویم وصف ذاتش جز که عجز آرم به پیش
    درّ دریای حقیقت را که می داند ثَمَن؟

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
صغیر اصفهانی

      ای ز سرو قدّ رعنا بر صنوبر طعنه زن
      وی ز ماه روی زیبا، مهر را رونق شکن

      همچو من هر کس رخ و قد تو بیند تا ابد
      فارغ است از دیدن خورشید و از سرو چمن

      گر خرامی صبحدم در طرف باغ ای گلعذار
      غنچه از شرم دهانت هیچ نگشاید دهن

      ای تو شمع انجمن از فرط حُسن و دلبری
      هر کجا دارند خوبان دو عالم انجمن

      نسبت حُسن تو با یوسف نشاید داد از آنک
      صد هزاران یوسف ات افتاده در چاه ذَقَن

      چشم جادویت نموده شرح بابل مختصر
      بوی گیسویت شکسته رونق مُشکِ خُتَن

      کی توانم کرد وصف و چون توانم داد شرح
      زانچه عشقت می کند ای نازنین با جان من

      بس بود طبعم پریشان از غم زلفت مگر
      با خیال قد رعنایت کنم موزون سخن

      در مدیح صادر اول امام پنجمین
      کش بود مدّاح ذات ذوالجلال ذوالمنن

      شبل حیدر، سبط پیغمبر، خدیو انس و جان
      مخزن علم النبیّین، کاشف سرّ و علن

      حضرت باقر ضیای دیده خیر النّساء
      حامی شرع رسول الله، هوادار سُنَن

      جلّ اجلاله توانایی که گر خواهد کنی
      روز، شب، خورشید، مه، افلاک، غبرا، مرد و زن

      دی به یک ایمای او گردد بهار و خار، گل
      بلبل و قمری شوند از امر او زاغ و زغن

      بی ولای آن گل گلزار دین نبود، اگر
      لاله خیزد در چمن یا سبزه روید از دمن

      کوی او چون خانه حق، قبله اهل یقین
      اسم او چون اسم اعظم دافع رنج و مِحَن

      هم به آدم شد مغیث و هم به نوح آمد معین
      هم به عیسی گفت، "کَلِّم"؛ هم به موسی گفت، "لَن"

      من چه گویم وصف ذاتش جز که عجز آرم به پیش
      درّ دریای حقیقت را که می داند ثَمَن؟

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
حسین منزوی

      اکنون به شوق حجت پنجم ز خود گُمم
      آئینه دار طلعت خورشید پنجمم

      چون کشتی سپرده به توفان عنان خویش
      از موج موج جذبه ی تو در تلاطمم

      آن شمع کوچکم که بیفروزیم اگر
      فخر است با چراغ قبولت به انجمم

      از آفتاب بیشترم با ولای تو
      آئینه ام، فروغ تو را در تجسّمم

      حیران آن اسارت و آن غارتم هنوز
      باریک بین فاجعه ی آن تهاجمم

      آری سلام بر تو اماما! که می پرد
      از لب به یاد آن چه کشیدی تبسّمم

      طفل چهارساله و طوفان کربلا؟
      حیران این تداعی ام و آن تألّمم

      از آن ستم که سوخت در آن، خاندان تو
      هم بر تو عرضه می کنم اینک تظلّمم

      هر چند لب به خنده گشایم برابرت
      ز اندوه تو نشسته به خون است، مردمم

      ای علم را شکافته و رفته تا به عمق
      حیران آنچه یافتی از این تعلّمم

      آن شاعرم که از سر ایثار عاشقم
      بر دوستی ات، و خصم تو را در تخاصمم

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
خلیل کاظمی

      اختر پنجم ز برج آسمان چارمینم
      من امام ابن امام ابن امام متقینم

      روح عشق و جان دین و زاده حبل المتینم
      وارث جانانه و همنام ختم المرسلینم

      باقر العلم نبیّ ام نور چشمان علیّ ام
      حجت حقّ ام، ولیّ ام، من صفیّ ام، من سخیّ ام

      باز کردم بار دیگر می کشان میخانه ها را
      باده کردم مهر کردم ساقیان پیمانه ها را

      شرح دادم تاب دادم لوحه افسانه ها را
      نور دادم شور دادم گوشه ویرانه ها را

      از علوم بی زوالم از قدوم بی مثالم
      از جلال و از جمالم از خصال و از کمالم

      چرخش چرخ مدور چرخد از یک تار مویم
      خیل حور العین و غلمان محو رخسار نکویم

      اسم من در آسمانهاست کوی من در عرش اعلاست
      شائق من حق تعالاست، مادرم اُمّ ابیهاست

      هر که امشب هر چه خواهد من به او اعطا نمایم
      هر که سودا هر چه دارد من به او سودا نمایم

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

 شاعر:
سید هاشم وفایی

      بر چمبر علم و دین نگین بخشیدند
      خورشید منوّری به دین بخشیدند
      یک دسته ی گُل ز گلشن سبز بهشت
      امشب به امام ساجدین بخشیدند

***
      از عرش، حدیث حق پرستی خواندند
      یک صفحه ز دیباچه ی هستی خواندند
      وقتی که شکفت امام باقر چون گل
      در باغ جنان سرود مستی خواندند

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
امیر عظیمی

      آسمان موهبتی باز فرستاد زمین
      صید این موهبت ای دوست، هنر می خواهد

      نیست معلوم، حسن باز نوه خواسته است
      یا دل حضرت سجاد پسر می خواهد

      دامن فاطمه ای باز قمربار شده
      علی دوم زهراست، پسردار شده

      پسری آمده همنام رسول دو سرا
      احمد دوّمی از نسل علی و زهرا

      آمده تا که به اسلام اصالت بدهد
      آمده تا که بود پرچم دین پابرجا

      خاک می خورد علوم نبوی روی زمین
      آمده تا که تکانی بدهد دنیا را

      شیعه شد زنده به هر جمله «قال الباقر»
      شیعه باقیست به ابقای کلام آقا

      آمده روشنی چشم رسول ثقلین
      نوه ی مشترک و وارث خون حَسَنین

      کیست مولا، نوه ی صاحب کشتی نجات
      کیست آقا، پسر ذکر و دعا و صلوات

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
ژولیده نیشابوری

      یعقوب آل فاطمه حالا پدر شده
      آمد محمدی که به او روح پیکر است

      نسل رسول، نسل علی، نسل فاطمه
      بسته به این ولادت و مولود انور است

      هم هاشمی ست، هم علوی، هم محمدی
      نسلش حسینی و حسنی، فخر داور است

      اول محمد آمد و بعدا، علی ولی
      اینجا علی ز قبل محمد مصوّر است

      او زاده ی خلیلِ سرافرازِ نینواست
      آزاده ی ذبیحِ خدا، سبط صفدر است

      او ناشر حقایق دین محمدی
      احیاگر علوم خداوند اکبر است

      آگاه از عوالم غیب و شهود اوست
      از قلّه های علم و عمل اوست برتر است

      در یک کلام، مرتبه ی باقر العلوم
      مولای هفت سرور و بابای جعفر است

      در وصف او هر آنچه سخن هست نارساست
      جز اهل بیت هرچه بیان است بی بر است

      قرآن هر آنچه وصف "اولواالامر" می کند
      درباره ی پیمبر و آل پیمبر است.

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
غلامرضا سازگار

      ای چراغ علم روشن از دمت
      ای رهینِ فضل و دانش عالمت

      با گذشت آفرینش همچنان
      کاروان علم دنبالت روان

      علمها مُشتی ز خروار تو اند
      سینه چاک تیغ گفتار تو  اند

      باقر کلّ علوم عالمی
      خود به تنهایی کتاب محکمی

      هر چه دانش پا گذارد پیشتر
      سر فرود آرد به خاکت بیشتر

      ای امام ابن امام ابن امام
      جابرت آورده از احمد سلام

      دانش از ره مانده در پرواز تو
      چشم جابر روشن از اعجاز تو

      ای چراغ نور، پیش از نورها
      جلوه کرده در تمام طورها

      ملک نامحدود از نور تو پُر
      دُرّ شش دریا و بحر هفت دُرّ

      ای چراغ عقل و دین روشن به تو
      چشم زین العابدین روشن به تو

      علم و حلمت همچو شیر و شکّر است
      هر یکی از دیگری شیرین تر است

      علم تو سرچشمه ی علم خداست
      حلم تو آئینه ی حلم خداست

      پنجه ی علم و خِرَد بر دامنت
      عاشق خُلق تو حتّی دشمنت

      صد چو جابر دانش آموز تو اند
      شعله های عالم افروز تو اند

      مشرق و مغرب پر از گفتار توست
      همچو قرآن جاودان آثار توست

      عارفان سرمست از این ساغرند
      جرعه نوش جام «قال الباقر»ند

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
رضا فلاح

     پنجمین اختر رخشان ولایت آمد
     مظهر علم و عمل، روح درایت آمد

     باقر علم ازل تا به ابد شد ظاهر
     مظهر فضل و کمال از در رحمت آمد

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
غلامرضا سازگار

برخیز نگارا که بهار طرب آمد
عید عجم و جشن نشاط عرب آمد

از کثرت انوار یکی روز و شب آمد
پایان جمادی شد و ماه رجب آمد

ماهی که شود ملک جهان خُلد مُخلد
از یمن قدوم دو علی و دو محمد

بر اهل ولا عید مؤیّد شده امشب
در جلوه رخ داور سرمد شده امشب

لبخند عیان بر لب احمد (ص) شده امشب
میلاد همایون محمد (ع) شده امشب

در دامن خورشید، عیام قرص قمر شد
فخر دو جهان سید سجاد (ع) پدر شد

امشب صدف بحر ولایت گهری زاد
یا دخت حسن فاطمه، زیبا پسری زاد

در خانه خورشید ولایت قمری زاد
یا بار دگر آمنه پیغامبری زاد

این است که دو فاطمه را نور دو عین است
پور دو علی باشد و نجل حسنین است

این گوهر یکدانه دریای عقول است
در مکتب دین دوستیش اصل اصول است

ماه دو علی مهر دل آرای رسول است
فرزند حسین است و عزیز دو بتول است

مولای همه عبد خداوند مقام است
تا حشر امام است امام است امام است

این محور دین اختر تابنده علم است
در قلب زمان نور فزاینده علم است

آرنده علم است و نماینده علم است
گوینده علم است و شکافنده علم است

در کنیه ابوجعفر و باقر شده نامش
پیغمبر اسلام فرستاده سلامش

دشمن به عداوت خجال از کثرت خیرش
فرقی نکند گاه کرامت خود و غیرش

جبریل امین گم شده در وادی سیرش
شیرینی جان قصه شیرین عُزیرش

علم همه یک قطره ز دریای کمالش
دیوانه شود عقل به توصیف جمالش

ای گوهر شش بحر و یم و هفت دُر ناب
ای سائل انوار رخت مهر جهانتاب

بی مهر تو طاعات، چو نقش آمده بر آب
خاک قدم طفل دبستان تو اقطاب

فرزند پیمبر پدر هفت امامی
هم فرش مکان هستی و هم عرش مقامی

انوار دل از روی نکوتر ز مه تو
جن و بشر و خیل ملائک سپه تو

جان همه خوبان جهان خاک ره تو
شد باعث بینائی جابر نگه تو

ما را ز گنه نیست بجز روی سیاهی
ای چشم خداوند، کرم کن به نگاهی

از شوق تو چون مهر تو چون داغ به سینه
چشمم به بقیع است و دلم سوی مدینه

ای شمع دل پنج امین و دو امینه
ما غرق به دریای گناه و تو سفینه

غرقیم ولی چشم یه احسان تو داریم
با دست تهی دست به دامان تو داریم

مهر تو ثمر گشته بسی حاصل ما را
حب تو صفا داده بقیع دل ما را

وصف تو همی شور دهد محفل ما را
این‌گونه سرشتند از اول گل ما را

تا حشر گُل مهر تو روید ز گِل ما
آوای تو پیوسته برآید ز دل ما

تو کعبه‌ای و کعبه گرفتار بقیعت
پیوسته ملک سائل زوّار بقیعت

جان و دل ما شمع شب تار بقیعت
تا چهره گذاریم به دیوار بقیعت

این درد فراقی که به جان است دوا کن
بر ما زره لطف گذر نامه عطا کن

ای بوسه‌گه یوسف زهرا دهن تو
نقل دهن ما همه نَقل سخن تو

جان همه قربان تو و جان و تن تو
صد شکر که میثم شده مرغ چمن تو

غیر از گل مهر تو به گلزار نبوید
جز مدح تو و عترت اطهار نگوید

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
میثم مؤمن نژاد

امشب میان گریه و لبخند خود گمم
سرشار  از طلوع  بهار  تبسمم

دریایم و  طپیده به لب‌هام  نبض موج
تا آسمان رسیده شعور تلاطمم

جارو به برج و باروی اندیشه می‌زنم
تا سائل مدایح  معصوم پنجمم

من شاعر صداقت گل‌های قاصدک
من جابر سلام  رسولان  مردمم

هر جا که باز  پنجره‌ای شد کبوترم
هر جا که بسته است در مهر کژدمم

صدها ابوبصیر شود طفل مکتبم
دریای علم تو بچشاند اگر خمم

پیچیده در تلاوت معصوم نام تو
عطر گل محمدیت در تکلمم

بر خاک‌های مرقد نورانی تو ساخت
گلدسته‌ها و گنبد زرین تجسمم

امشب دوباره شوق مرا بال و پر بده
امشب که بین گریه و لبخند خود گمم

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
امیر عظیمی

صحبت از عاشقی و عشق جگر می‌خواهد
دم زدن از لب معشوق شِکر می‌خواهد

بال در بال مَلِک دور مَلَک چرخ زدن
نظر حضرت حق، همّت پَر می‌خواهد

به هواخواهی از یار، علمدار شدن
سینه‌ای همچو ابالفضل سپر می‌خواهد

آسمان موهبتی باز فرستاد زمین
صید این موهبت ای دوست هنر می‌خواهد

نیست معلوم حسن باز نوه خواسته است
یا دل حضرت سجاد پسر می‌خواهد

دامن فاطمه‌ای باز قمربار شده
علی دوم زهراست، پسردار شده

پسری آمده همنام رسول دو سرا
احمد دوّمی از نسل علی و زهرا

آمده تا که به اسلام اصالت بدهد
آمده تا که بود پرچم دین پابرجا

خاک می‌خورد علوم نبوی روی زمین
آمده تا که تکانی بدهد دنیا را

کیست او، آنکه بفرمود نبی در وصفش
باقرالعلم نبییّن و به «اَیٍّ بقرا»

شیعه شد زنده به هر جمله قال الباقر
شیعه باقی است به ابقای کلام آقا

آمده روشنی چشم رسول ثقلین
نوه مشترک و وارث خون حَسَنین...

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
سید‌هاشم وفائی

شهر مدینه غرق شادى بود آن شب
آکنده از بانگ منادى بود آن شب

آن شب شفق آیینه‌دار لطف حق بود
چشم انتظار جلوه نص علق بود

آن شب قلم، شمشیر خود را تیز می‌کرد
پیمانه اندیشه را لبریز می‌کرد

آن شب منادى داد عدل و داد می‌زد
بین زمین و آسمان فریاد می‌زد

کاى اهل عالم قلب عالم منجلى شد
نام محمد  زنده از نام على شد

ماه رجب را عزم جولان ساز گردید
یعنى گره از کار رجعت باز گردید

باید زمان آیینه‌دار راز گردد
درهاى رحمت بر رخ ما باز گردید

باید سحر شعر طلوع فجر خواند
بهر سپیده، آیه‌هاى قدر خواند

اینک شکوه علم را تفسیر باید
کلک قضا را قدرت تحریر باید

آلاله باید باده، در پیمانه ریزد
گلواژه‌ها در مقدم جانانه ریزد

کامشب شب مرگ غم و وقت سرور است
هنگامه آزادى و میلاد نور است

جولان جشن پنجمین مولاست امشب
عید علوم کل ما فیهاست امشب

امشب شب پیدایش بحر العلوم است
آکنده از شور و شعف، قلب عموم است

خورشید علم از شهر یثرب سر زد امشب
ارض و سما، فریاد شادى بر زد امشب

ماه جمادى عزم رفتن ساز کرده
دریاى هستى را سرا پا ناز کرده

آیینه‌دار نهضت فرداست امشب
میلاد پیک روز عاشوراست امشب

هنگامه شادى زین العابدین است
میلاد مسعود امام پنجمین است

آمد به دنیا آنکه نامش جاودانى است
روشنگر آئین و راه زندگانى است

آمد به دنیا مظهر یکتاپرستى
احیاگر دین خدا در ملک هستى

آمد به دنیا تشنه جام محمد (ص)
همفکر و هم‌آئین و همنام محمد (ص)

از کوشش او دین حق پاینده گردد
از دانش او علم و دانش زنده گردد

احمد به وصفش با على تفسیر گوید
زهرا ز یمن مقدمش تکبیر گوید

پیک شادی به شادمانی گفت
آفرینش دوباره پرشوراست

در سپیده دم طلوع و ظهور
آسمان و زمین پر از نور است

نور صبح از سپیده علم است
این سپیده پدیده علم است

شب‌نشینان عالم ملکوت
همه سوی زمین نگه کردند

روی دامان مهر مه دیدند
کسب نور از فروغ مه کردند

روز میلاد ماه خورشید است
روشن این مه زنور توحید است

همه عرشیان به هم گفتند
سید الساجدین گلی دارد

تا که شکر خدا به جا آرد
در مصلا نماز بگذارد

همه این شوق وشور را دیدند
سِرّ الله و نور را دیدند

همه اصحاب معرفت دارند
شوق بشنیدن کلام تو را

با شکوه و به احترام و وضو
روی لب می‌برند نام تو را

ای ز  وصف و ز مدح بالاتر
گفته بر تو سلام پیغمبر

ای که بر رهروان علم وشرف
گنج علم وشرافت آوردی

تو به کانون عشق و مکتب علم
درفضیلت هشام آوردی

مکتب تو فقیه پرور بود
دانشت مهر سایه گستر بود

هرکه شد تشنه محبت تو
جام عشق و وفا به او دادی

به کمیت و به حمیری نوری
ز سحرگاه آرزو دادی

هرکه مهر شما محبت اوست
سند افتخار خدمت اوست

من که از ساحل محبت تو
رو به دریای جود آوردم

برتو و   خاندان اطهر تو
احترام و درود آوردم

به «وفائی» تو التفاتی کن
نذر مسکین خود زکاتی کن

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
اصغر چرمی

یارب این بوی خوش از سمت جنان می‌آید
یا گل فاطمه (س) آن جان جهان می‌آید

یارب این نور صفات ازلی باقر (ع)  توست
علم با آمدنش، رقص کنان می‌آید

یارب این خیل ملائک ز سما تا به زمین
با چه شوریست چنین بال زنان می‌آید

یارب این باقر علم نبوی یا ملک است؟
که به نامش غزل از عمق بیان می‌آید...

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
جواد حیدری

خواهم امشب باز شیدایى کنم
از در رحمت تمنّایى کنم

تا شوم دور از تمام هرچه زشت
سیر، در گلزار زیبایى کنم

گرچه خوارم، دم ز گل‌ها مى‏زنم
یاد گل، یاد گل آرایى ‏کنم

مدت کوتاه عمر خویش را
صرف خدمت نزد مولایى کنم

از همین کوتاه خدمت، تا ابد
زندگى در لطف و آقایى کنم

آمدم نوشم مى ‏از شیر و رُطب
بر در میخانه ماه رجب

اى رجب میخانه حیدر تویى
مِى تویى، باده تویى، ساغر تویى

طعم تو گردیده احلى من عسل
گوشه‏اى از وسعت کوثر تویى

راه درک لیلةالقدر على
بهر شیعه تا صف محشر تویى

ماه شعبان بر تو کرده اقتدا
باعث توفیق پیغمبر تویى

مطلعت زیباترین روز خداست
میزبان حجت داور تویى

حسن مطلع در تو باشد لطف یار
شد رخ زیباى باقر آشکار

او شعیب عترت پیغمبر است
باقر دریاى علم داور است

مفتخر بر نام او هستیم ما
این کلام یک امام و رهبر است

اول خیر آخر خیر اصل خیر
این محمد، سفره‌دار کوثر است

بى روایاتى که از او آمده
دین ما تا روز محشر ابتر است

سائل علمش مراجع گشته‌اند
وسعت علمش ز هرکس برتر است

او که باشد بهترین مولاى من
مادرش شد فاطمه بنت الحسن

مادرش از فاطمه تصویر داشت
در برش آیینه تقدیر داشت

پاک تر از آب زمزم خُلق او
رزق و سهم از آیه تطهیر داشت

او که باشد دختر بیت کریم
حُسن بابایش در او تأثیر داشت

نِى به دامانش گرفته کودکى
او به دامان خضر راهى پیر داشت

تا کند ما را غلام درگهش
در نگاه چشم خود زنجیر داشت

ما غلام حضرت باقر شدیم
بر مَرام غیر او کافر شدیم

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
داود رحیمی

حرفی نزن از تشنگی دریا رسیده
از بی پناهی‌ها مگو مأوی رسیده

پیغمبر آمد خیر نازل شد از آن پس
فیض مدام از عالم بالا رسیده

فرخنده فیضِ فرخ و فرزانه‌ای که
آوازه‌اش تا سدره و طوبی رسیده

آن مدعی کز نسل احمد حرف می‌زد
حالا ببیند چارمین آقا رسیده

این چارمین حیدر نصب این پنجمین دُر
از کوثر پر گوهر زهرا رسیده

داعیه‌داری که به علمش ناز می‌کرد
کارش به شاگردی این آقا رسیده

با «کعب الاحبار» و «هریره» دین نمی‌ماند
با «قال باقر» شیعه تا اینجا رسیده

لطفش همیشه شامل حال گداهاست
از لطف و از آقایی‌اش بر ما رسیده

یا باقر العلم النبیّین یا محمد
فرقی نداری در حقیقت با محمد

دریای علمت تا ابد ساری و جاری
تو مثل زهرا کوثری، دنباله داری

در جهل تاریک و خزان معرفت‌ها
با یک بغل نور آمدی، گرم و بهاری

مثل پیمبر دست مردم را گرفتی
با تو سر راه آمده عبد فراری

وقتی تو آقای منی، در خانه تو
با آبروتر از گدایی هست کاری؟

از تو نوشتم دفترم شد آسمانی
یک آسمان لبریزِ حس بی‌قراری...

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

رباعی ولادت امام باقر علیه السلام

شاعر:
سیدهاشم وفایی

تا روی به کشتی نجات آوردیم
امید به ساحل نجات آوردیم

در روز ولادت امام باقر
ما هدیه برایش صلوات آوردیم

✦✦✦

امروز که عرشیان برانگیخته‌اند
بر عرش بلور نور آویخته‌اند

در مقدم باقر العلوم از فردوس
یک باغ گل محمدی ریخته‌اند

✦✦✦

با عطر تو گل شوق شکفتن دارد
سرمستی و میل از تو گفتن دارد

ای باقر علم نبوی در شب عید
این دل هوس مدینه رفتن دارد

شاعر:
پروانه غریبی

بر اهل ولا عید مویّد شده امشب
بر اهل ولا عید مویّد شده امشب

لبخند عیان بر لب احمد شده امشب
میلاد همایون محمد شده امشب

شاعر:
محسن بلنج

برخیز که دومین محمد آمد
دارای علوم علم سرمد آمد

دریای علوم نبوی را باقر
با خُلق نکو و روی احمد آمد

✦✦✦

مژده ای اهل ولا آمده پور ساجدین
باقر علم نبی، فرمانده روی زمین

تو بگو تبریک بر هر عاشق دلخسته‌ای
که رسیده شب میلاد امام پنجمین

✦✦✦

رجب که چون رمضان فیض عام می‌ارد
ز آستانه رحمت پیام می‌آرد

 نخست مطلع این ماه عید میلاد است
زهی هلال که بدر تمام می‌آرد

✦✦✦

امشب که در بهشت وا می‌گردد
هر درد نگفتنی دوا می‌گردد

از یمن ولادت امام محمد باقر
حاجات دل خسته روا می‌گردد

✦✦✦

پنجمین اختر تابنده امام باقر
عاشقانش همه در پیش رخ او چاکر

امشب از نسل امیرالمؤمنین و زهرا
گلی از فاطمه بنت حسن گشت ظاهر

✦✦✦

امشب از انوار خداوند مجید
نور توحید به جمال بشریت تابید

گلی از گلشن زهرا محمد بشکفت
پنجمین اختر افلاک امامت بدمید

✦✦✦

مدینه شد به نور  حق  منور
که آمد باقر علم  پیمبر

ملائک محو آن جانانه گشتند
به شمع  روی او پروانه گشتند

شاعر:
سیدمجتبی شجاع

بر ما نظری اگر نمایی کافیست
از کارم اگر گره گشایی کافیست

عیدی ولادت امام باقر
در مجلس ما اگر بیایی کافیست

شاعر:
حسین منزوی

      اکنون به شوق حجت پنجم ز خود گُمم
      آئینه دار طلعت خورشید پنجمم

      چون کشتی سپرده به توفان عنان خویش
      از موج موج جذبه ی تو در تلاطمم

      آن شمع کوچکم که بیفروزیم اگر
      فخر است با چراغ قبولت به انجمم

      از آفتاب بیشترم با ولای تو
      آئینه ام، فروغ تو را در تجسّمم

      حیران آن اسارت و آن غارتم هنوز
      باریک بین فاجعه ی آن تهاجمم

      آری سلام بر تو اماما! که می پرد
      از لب به یاد آن چه کشیدی تبسّمم

      طفل چهارساله و طوفان کربلا؟
      حیران این تداعی ام و آن تألّمم

      از آن ستم که سوخت در آن، خاندان تو
      هم بر تو عرضه می کنم اینک تظلّمم

      هر چند لب به خنده گشایم برابرت
      ز اندوه تو نشسته به خون است، مردمم

      ای علم را شکافته و رفته تا به عمق
      حیران آنچه یافتی از این تعلّمم

      آن شاعرم که از سر ایثار عاشقم
      بر دوستی ات، و خصم تو را در تخاصمم

 

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
خلیل کاظمی

      اختر پنجم ز برج آسمان چارمینم
      من امام ابن امام ابن امام متقینم

      روح عشق و جان دین و زاده حبل المتینم
      وارث جانانه و همنام ختم المرسلینم

      باقر العلم نبیّ ام نور چشمان علیّ ام
      حجت حقّ ام، ولیّ ام، من صفیّ ام، من سخیّ ام

      باز کردم بار دیگر می کشان میخانه ها را
      باده کردم مهر کردم ساقیان پیمانه ها را

      شرح دادم تاب دادم لوحه افسانه ها را
      نور دادم شور دادم گوشه ویرانه ها را

      از علوم بی زوالم از قدوم بی مثالم
      از جلال و از جمالم از خصال و از کمالم

      چرخش چرخ مدور چرخد از یک تار مویم
      خیل حور العین و غلمان محو رخسار نکویم

      اسم من در آسمانهاست کوی من در عرش اعلاست
      شائق من حق تعالاست، مادرم اُمّ ابیهاست

      هر که امشب هر چه خواهد من به او اعطا نمایم
      هر که سودا هر چه دارد من به او سودا نمایم

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

 شاعر:
سید هاشم وفایی

      بر چمبر علم و دین نگین بخشیدند
      خورشید منوّری به دین بخشیدند
      یک دسته ی گُل ز گلشن سبز بهشت
      امشب به امام ساجدین بخشیدند

***
      از عرش، حدیث حق پرستی خواندند
      یک صفحه ز دیباچه ی هستی خواندند
      وقتی که شکفت امام باقر چون گل
      در باغ جنان سرود مستی خواندند

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
امیر عظیمی

      آسمان موهبتی باز فرستاد زمین
      صید این موهبت ای دوست، هنر می خواهد

      نیست معلوم، حسن باز نوه خواسته است
      یا دل حضرت سجاد پسر می خواهد

      دامن فاطمه ای باز قمربار شده
      علی دوم زهراست، پسردار شده

      پسری آمده همنام رسول دو سرا
      احمد دوّمی از نسل علی و زهرا

      آمده تا که به اسلام اصالت بدهد
      آمده تا که بود پرچم دین پابرجا

      خاک می خورد علوم نبوی روی زمین
      آمده تا که تکانی بدهد دنیا را

      شیعه شد زنده به هر جمله «قال الباقر»
      شیعه باقیست به ابقای کلام آقا

      آمده روشنی چشم رسول ثقلین
      نوه ی مشترک و وارث خون حَسَنین

      کیست مولا، نوه ی صاحب کشتی نجات
      کیست آقا، پسر ذکر و دعا و صلوات

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
ژولیده نیشابوری

      یعقوب آل فاطمه حالا پدر شده
      آمد محمدی که به او روح پیکر است

      نسل رسول، نسل علی، نسل فاطمه
      بسته به این ولادت و مولود انور است

      هم هاشمی ست، هم علوی، هم محمدی
      نسلش حسینی و حسنی، فخر داور است

      اول محمد آمد و بعدا، علی ولی
      اینجا علی ز قبل محمد مصوّر است

      او زاده ی خلیلِ سرافرازِ نینواست
      آزاده ی ذبیحِ خدا، سبط صفدر است

      او ناشر حقایق دین محمدی
      احیاگر علوم خداوند اکبر است

      آگاه از عوالم غیب و شهود اوست
      از قلّه های علم و عمل اوست برتر است

      در یک کلام، مرتبه ی باقر العلوم
      مولای هفت سرور و بابای جعفر است

      در وصف او هر آنچه سخن هست نارساست
      جز اهل بیت هرچه بیان است بی بر است

      قرآن هر آنچه وصف "اولواالامر" می کند
      درباره ی پیمبر و آل پیمبر است.

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
غلامرضا سازگار

      ای چراغ علم روشن از دمت
      ای رهینِ فضل و دانش عالمت

      با گذشت آفرینش همچنان
      کاروان علم دنبالت روان

      علمها مُشتی ز خروار تو اند
      سینه چاک تیغ گفتار تو  اند

      باقر کلّ علوم عالمی
      خود به تنهایی کتاب محکمی

      هر چه دانش پا گذارد پیشتر
      سر فرود آرد به خاکت بیشتر

      ای امام ابن امام ابن امام
      جابرت آورده از احمد سلام

      دانش از ره مانده در پرواز تو
      چشم جابر روشن از اعجاز تو

      ای چراغ نور، پیش از نورها
      جلوه کرده در تمام طورها

      ملک نامحدود از نور تو پُر
      دُرّ شش دریا و بحر هفت دُرّ

      ای چراغ عقل و دین روشن به تو
      چشم زین العابدین روشن به تو

      علم و حلمت همچو شیر و شکّر است
      هر یکی از دیگری شیرین تر است

      علم تو سرچشمه ی علم خداست
      حلم تو آئینه ی حلم خداست

      پنجه ی علم و خِرَد بر دامنت
      عاشق خُلق تو حتّی دشمنت

      صد چو جابر دانش آموز تو اند
      شعله های عالم افروز تو اند

      مشرق و مغرب پر از گفتار توست
      همچو قرآن جاودان آثار توست

      عارفان سرمست از این ساغرند
      جرعه نوش جام «قال الباقر»ند

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
رضا فلاح

     پنجمین اختر رخشان ولایت آمد
     مظهر علم و عمل، روح درایت آمد

     باقر علم ازل تا به ابد شد ظاهر
     مظهر فضل و کمال از در رحمت آمد

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
غلامرضا سازگار

برخیز نگارا که بهار طرب آمد
عید عجم و جشن نشاط عرب آمد

از کثرت انوار یکی روز و شب آمد
پایان جمادی شد و ماه رجب آمد

ماهی که شود ملک جهان خُلد مُخلد
از یمن قدوم دو علی و دو محمد

بر اهل ولا عید مؤیّد شده امشب
در جلوه رخ داور سرمد شده امشب

لبخند عیان بر لب احمد (ص) شده امشب
میلاد همایون محمد (ع) شده امشب

در دامن خورشید، عیام قرص قمر شد
فخر دو جهان سید سجاد (ع) پدر شد

امشب صدف بحر ولایت گهری زاد
یا دخت حسن فاطمه، زیبا پسری زاد

در خانه خورشید ولایت قمری زاد
یا بار دگر آمنه پیغامبری زاد

این است که دو فاطمه را نور دو عین است
پور دو علی باشد و نجل حسنین است

این گوهر یکدانه دریای عقول است
در مکتب دین دوستیش اصل اصول است

ماه دو علی مهر دل آرای رسول است
فرزند حسین است و عزیز دو بتول است

مولای همه عبد خداوند مقام است
تا حشر امام است امام است امام است

این محور دین اختر تابنده علم است
در قلب زمان نور فزاینده علم است

آرنده علم است و نماینده علم است
گوینده علم است و شکافنده علم است

در کنیه ابوجعفر و باقر شده نامش
پیغمبر اسلام فرستاده سلامش

دشمن به عداوت خجال از کثرت خیرش
فرقی نکند گاه کرامت خود و غیرش

جبریل امین گم شده در وادی سیرش
شیرینی جان قصه شیرین عُزیرش

علم همه یک قطره ز دریای کمالش
دیوانه شود عقل به توصیف جمالش

ای گوهر شش بحر و یم و هفت دُر ناب
ای سائل انوار رخت مهر جهانتاب

بی مهر تو طاعات، چو نقش آمده بر آب
خاک قدم طفل دبستان تو اقطاب

فرزند پیمبر پدر هفت امامی
هم فرش مکان هستی و هم عرش مقامی

انوار دل از روی نکوتر ز مه تو
جن و بشر و خیل ملائک سپه تو

جان همه خوبان جهان خاک ره تو
شد باعث بینائی جابر نگه تو

ما را ز گنه نیست بجز روی سیاهی
ای چشم خداوند، کرم کن به نگاهی

از شوق تو چون مهر تو چون داغ به سینه
چشمم به بقیع است و دلم سوی مدینه

ای شمع دل پنج امین و دو امینه
ما غرق به دریای گناه و تو سفینه

غرقیم ولی چشم یه احسان تو داریم
با دست تهی دست به دامان تو داریم

مهر تو ثمر گشته بسی حاصل ما را
حب تو صفا داده بقیع دل ما را

وصف تو همی شور دهد محفل ما را
این‌گونه سرشتند از اول گل ما را

تا حشر گُل مهر تو روید ز گِل ما
آوای تو پیوسته برآید ز دل ما

تو کعبه‌ای و کعبه گرفتار بقیعت
پیوسته ملک سائل زوّار بقیعت

جان و دل ما شمع شب تار بقیعت
تا چهره گذاریم به دیوار بقیعت

این درد فراقی که به جان است دوا کن
بر ما زره لطف گذر نامه عطا کن

ای بوسه‌گه یوسف زهرا دهن تو
نقل دهن ما همه نَقل سخن تو

جان همه قربان تو و جان و تن تو
صد شکر که میثم شده مرغ چمن تو

غیر از گل مهر تو به گلزار نبوید
جز مدح تو و عترت اطهار نگوید

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
میثم مؤمن نژاد

امشب میان گریه و لبخند خود گمم
سرشار  از طلوع  بهار  تبسمم

دریایم و  طپیده به لب‌هام  نبض موج
تا آسمان رسیده شعور تلاطمم

جارو به برج و باروی اندیشه می‌زنم
تا سائل مدایح  معصوم پنجمم

من شاعر صداقت گل‌های قاصدک
من جابر سلام  رسولان  مردمم

هر جا که باز  پنجره‌ای شد کبوترم
هر جا که بسته است در مهر کژدمم

صدها ابوبصیر شود طفل مکتبم
دریای علم تو بچشاند اگر خمم

پیچیده در تلاوت معصوم نام تو
عطر گل محمدیت در تکلمم

بر خاک‌های مرقد نورانی تو ساخت
گلدسته‌ها و گنبد زرین تجسمم

امشب دوباره شوق مرا بال و پر بده
امشب که بین گریه و لبخند خود گمم

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
امیر عظیمی

صحبت از عاشقی و عشق جگر می‌خواهد
دم زدن از لب معشوق شِکر می‌خواهد

بال در بال مَلِک دور مَلَک چرخ زدن
نظر حضرت حق، همّت پَر می‌خواهد

به هواخواهی از یار، علمدار شدن
سینه‌ای همچو ابالفضل سپر می‌خواهد

آسمان موهبتی باز فرستاد زمین
صید این موهبت ای دوست هنر می‌خواهد

نیست معلوم حسن باز نوه خواسته است
یا دل حضرت سجاد پسر می‌خواهد

دامن فاطمه‌ای باز قمربار شده
علی دوم زهراست، پسردار شده

پسری آمده همنام رسول دو سرا
احمد دوّمی از نسل علی و زهرا

آمده تا که به اسلام اصالت بدهد
آمده تا که بود پرچم دین پابرجا

خاک می‌خورد علوم نبوی روی زمین
آمده تا که تکانی بدهد دنیا را

کیست او، آنکه بفرمود نبی در وصفش
باقرالعلم نبییّن و به «اَیٍّ بقرا»

شیعه شد زنده به هر جمله قال الباقر
شیعه باقی است به ابقای کلام آقا

آمده روشنی چشم رسول ثقلین
نوه مشترک و وارث خون حَسَنین...

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
سید‌هاشم وفائی

شهر مدینه غرق شادى بود آن شب
آکنده از بانگ منادى بود آن شب

آن شب شفق آیینه‌دار لطف حق بود
چشم انتظار جلوه نص علق بود

آن شب قلم، شمشیر خود را تیز می‌کرد
پیمانه اندیشه را لبریز می‌کرد

آن شب منادى داد عدل و داد می‌زد
بین زمین و آسمان فریاد می‌زد

کاى اهل عالم قلب عالم منجلى شد
نام محمد  زنده از نام على شد

ماه رجب را عزم جولان ساز گردید
یعنى گره از کار رجعت باز گردید

باید زمان آیینه‌دار راز گردد
درهاى رحمت بر رخ ما باز گردید

باید سحر شعر طلوع فجر خواند
بهر سپیده، آیه‌هاى قدر خواند

اینک شکوه علم را تفسیر باید
کلک قضا را قدرت تحریر باید

آلاله باید باده، در پیمانه ریزد
گلواژه‌ها در مقدم جانانه ریزد

کامشب شب مرگ غم و وقت سرور است
هنگامه آزادى و میلاد نور است

جولان جشن پنجمین مولاست امشب
عید علوم کل ما فیهاست امشب

امشب شب پیدایش بحر العلوم است
آکنده از شور و شعف، قلب عموم است

خورشید علم از شهر یثرب سر زد امشب
ارض و سما، فریاد شادى بر زد امشب

ماه جمادى عزم رفتن ساز کرده
دریاى هستى را سرا پا ناز کرده

آیینه‌دار نهضت فرداست امشب
میلاد پیک روز عاشوراست امشب

هنگامه شادى زین العابدین است
میلاد مسعود امام پنجمین است

آمد به دنیا آنکه نامش جاودانى است
روشنگر آئین و راه زندگانى است

آمد به دنیا مظهر یکتاپرستى
احیاگر دین خدا در ملک هستى

آمد به دنیا تشنه جام محمد (ص)
همفکر و هم‌آئین و همنام محمد (ص)

از کوشش او دین حق پاینده گردد
از دانش او علم و دانش زنده گردد

احمد به وصفش با على تفسیر گوید
زهرا ز یمن مقدمش تکبیر گوید

پیک شادی به شادمانی گفت
آفرینش دوباره پرشوراست

در سپیده دم طلوع و ظهور
آسمان و زمین پر از نور است

نور صبح از سپیده علم است
این سپیده پدیده علم است

شب‌نشینان عالم ملکوت
همه سوی زمین نگه کردند

روی دامان مهر مه دیدند
کسب نور از فروغ مه کردند

روز میلاد ماه خورشید است
روشن این مه زنور توحید است

همه عرشیان به هم گفتند
سید الساجدین گلی دارد

تا که شکر خدا به جا آرد
در مصلا نماز بگذارد

همه این شوق وشور را دیدند
سِرّ الله و نور را دیدند

همه اصحاب معرفت دارند
شوق بشنیدن کلام تو را

با شکوه و به احترام و وضو
روی لب می‌برند نام تو را

ای ز  وصف و ز مدح بالاتر
گفته بر تو سلام پیغمبر

ای که بر رهروان علم وشرف
گنج علم وشرافت آوردی

تو به کانون عشق و مکتب علم
درفضیلت هشام آوردی

مکتب تو فقیه پرور بود
دانشت مهر سایه گستر بود

هرکه شد تشنه محبت تو
جام عشق و وفا به او دادی

به کمیت و به حمیری نوری
ز سحرگاه آرزو دادی

هرکه مهر شما محبت اوست
سند افتخار خدمت اوست

من که از ساحل محبت تو
رو به دریای جود آوردم

برتو و   خاندان اطهر تو
احترام و درود آوردم

به «وفائی» تو التفاتی کن
نذر مسکین خود زکاتی کن

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
اصغر چرمی

یارب این بوی خوش از سمت جنان می‌آید
یا گل فاطمه (س) آن جان جهان می‌آید

یارب این نور صفات ازلی باقر (ع)  توست
علم با آمدنش، رقص کنان می‌آید

یارب این خیل ملائک ز سما تا به زمین
با چه شوریست چنین بال زنان می‌آید

یارب این باقر علم نبوی یا ملک است؟
که به نامش غزل از عمق بیان می‌آید...

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
جواد حیدری

خواهم امشب باز شیدایى کنم
از در رحمت تمنّایى کنم

تا شوم دور از تمام هرچه زشت
سیر، در گلزار زیبایى کنم

گرچه خوارم، دم ز گل‌ها مى‏زنم
یاد گل، یاد گل آرایى ‏کنم

مدت کوتاه عمر خویش را
صرف خدمت نزد مولایى کنم

از همین کوتاه خدمت، تا ابد
زندگى در لطف و آقایى کنم

آمدم نوشم مى ‏از شیر و رُطب
بر در میخانه ماه رجب

اى رجب میخانه حیدر تویى
مِى تویى، باده تویى، ساغر تویى

طعم تو گردیده احلى من عسل
گوشه‏اى از وسعت کوثر تویى

راه درک لیلةالقدر على
بهر شیعه تا صف محشر تویى

ماه شعبان بر تو کرده اقتدا
باعث توفیق پیغمبر تویى

مطلعت زیباترین روز خداست
میزبان حجت داور تویى

حسن مطلع در تو باشد لطف یار
شد رخ زیباى باقر آشکار

او شعیب عترت پیغمبر است
باقر دریاى علم داور است

مفتخر بر نام او هستیم ما
این کلام یک امام و رهبر است

اول خیر آخر خیر اصل خیر
این محمد، سفره‌دار کوثر است

بى روایاتى که از او آمده
دین ما تا روز محشر ابتر است

سائل علمش مراجع گشته‌اند
وسعت علمش ز هرکس برتر است

او که باشد بهترین مولاى من
مادرش شد فاطمه بنت الحسن

مادرش از فاطمه تصویر داشت
در برش آیینه تقدیر داشت

پاک تر از آب زمزم خُلق او
رزق و سهم از آیه تطهیر داشت

او که باشد دختر بیت کریم
حُسن بابایش در او تأثیر داشت

نِى به دامانش گرفته کودکى
او به دامان خضر راهى پیر داشت

تا کند ما را غلام درگهش
در نگاه چشم خود زنجیر داشت

ما غلام حضرت باقر شدیم
بر مَرام غیر او کافر شدیم

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

شاعر:
داود رحیمی

حرفی نزن از تشنگی دریا رسیده
از بی پناهی‌ها مگو مأوی رسیده

پیغمبر آمد خیر نازل شد از آن پس
فیض مدام از عالم بالا رسیده

فرخنده فیضِ فرخ و فرزانه‌ای که
آوازه‌اش تا سدره و طوبی رسیده

آن مدعی کز نسل احمد حرف می‌زد
حالا ببیند چارمین آقا رسیده

این چارمین حیدر نصب این پنجمین دُر
از کوثر پر گوهر زهرا رسیده

داعیه‌داری که به علمش ناز می‌کرد
کارش به شاگردی این آقا رسیده

با «کعب الاحبار» و «هریره» دین نمی‌ماند
با «قال باقر» شیعه تا اینجا رسیده

لطفش همیشه شامل حال گداهاست
از لطف و از آقایی‌اش بر ما رسیده

یا باقر العلم النبیّین یا محمد
فرقی نداری در حقیقت با محمد

دریای علمت تا ابد ساری و جاری
تو مثل زهرا کوثری، دنباله داری

در جهل تاریک و خزان معرفت‌ها
با یک بغل نور آمدی، گرم و بهاری

مثل پیمبر دست مردم را گرفتی
با تو سر راه آمده عبد فراری

وقتی تو آقای منی، در خانه تو
با آبروتر از گدایی هست کاری؟

از تو نوشتم دفترم شد آسمانی
یک آسمان لبریزِ حس بی‌قراری...

اشعار ولادت امام محمد باقر علیه السلام

رباعی ولادت امام باقر علیه السلام

شاعر:
سیدهاشم وفایی

تا روی به کشتی نجات آوردیم
امید به ساحل نجات آوردیم

در روز ولادت امام باقر
ما هدیه برایش صلوات آوردیم

✦✦✦

امروز که عرشیان برانگیخته‌اند
بر عرش بلور نور آویخته‌اند

در مقدم باقر العلوم از فردوس
یک باغ گل محمدی ریخته‌اند

✦✦✦

با عطر تو گل شوق شکفتن دارد
سرمستی و میل از تو گفتن دارد

ای باقر علم نبوی در شب عید
این دل هوس مدینه رفتن دارد

شاعر:
پروانه غریبی

بر اهل ولا عید مویّد شده امشب
بر اهل ولا عید مویّد شده امشب

لبخند عیان بر لب احمد شده امشب
میلاد همایون محمد شده امشب

شاعر:
محسن بلنج

برخیز که دومین محمد آمد
دارای علوم علم سرمد آمد

دریای علوم نبوی را باقر
با خُلق نکو و روی احمد آمد

✦✦✦

مژده ای اهل ولا آمده پور ساجدین
باقر علم نبی، فرمانده روی زمین

تو بگو تبریک بر هر عاشق دلخسته‌ای
که رسیده شب میلاد امام پنجمین

✦✦✦

رجب که چون رمضان فیض عام می‌ارد
ز آستانه رحمت پیام می‌آرد

 نخست مطلع این ماه عید میلاد است
زهی هلال که بدر تمام می‌آرد

✦✦✦

امشب که در بهشت وا می‌گردد
هر درد نگفتنی دوا می‌گردد

از یمن ولادت امام محمد باقر
حاجات دل خسته روا می‌گردد

✦✦✦

پنجمین اختر تابنده امام باقر
عاشقانش همه در پیش رخ او چاکر

امشب از نسل امیرالمؤمنین و زهرا
گلی از فاطمه بنت حسن گشت ظاهر

✦✦✦

امشب از انوار خداوند مجید
نور توحید به جمال بشریت تابید

گلی از گلشن زهرا محمد بشکفت
پنجمین اختر افلاک امامت بدمید

✦✦✦

مدینه شد به نور  حق  منور
که آمد باقر علم  پیمبر

ملائک محو آن جانانه گشتند
به شمع  روی او پروانه گشتند

شاعر:
سیدمجتبی شجاع

بر ما نظری اگر نمایی کافیست
از کارم اگر گره گشایی کافیست

عیدی ولادت امام باقر
در مجلس ما اگر بیایی کافیست