اشعار ولادت امام جواد

یک نت ـ اشعار ولادت امام جواد علیه السلام

عباس میرخلف زاده

شب شبِ عشقه همه دنيامه ، دنيامه ٣مثل امام رضا كَرَم داره ، آقامه ٣

عشق همه مردم ايرانهمثل باباش خداي

براي ما روحه و ريحانهدردونه ي حضرت سلطانه

جووونيم ، فداي ، جوونه سلطانهبه فداي آقا ، جان سنه گوربانه

يا جواد ابن الرضايا كريم ابن كريم

گلپسر حضرت زهرايي ، آقايي ٣پناه و دلخوشيه ماهايي ، آقايي ٣

رو سر نوكرا بكش دستيبا تو نميشه راهي بُن بَستي

خوش به حال امام رضا كه توعليه اكبر آقام هستي

جووونيم ، فداي ، جوونه سلطانهبه فداي آقا ، جان سنه گوربانه

يا جواد ابن الرضايا كريم ابن كريم

از زبون نوكراتون ميگم ، آقاجون ٣يه كربلا بده به ما امشب ، عيديمون ٣

ايشالا كه امسال باشه آقاسالِ ظهوره مهديِ زهرا

بزودي مثل كاظمين ميشهبقيع به كوريه سعودي ها

جووونيم ، فداي ، جوونه سلطانهبه فداي آقا ، جان سنه گوربانه

يا جواد ابن الرضايا كريم ابن كريم

اشعار ولادت امام جواد علیه السلام

استاد حاج غلامرضا سازگار

سر تا به قدم آینۀ حسن خدایی  کارش ز همه خلق جهان عقده‌گشایی  

جان همگان در قدمش باد فدایی  جود آمده بر درگه او بهر گدایی  

در وسعت ملک ازلی نور ببینیدای چشم بد از ماه رخش دور! ببینید!

ای ماه رجب بوسه بزن بر سر و رویش  ای مهر ببر سجده به خاک سر کویش  

ای لیلۀ قدر این تو و این طرۀ مویش  ای خلق خدا روی بیارید به سویش

این باب کرم، باب دعا، باب مراد است  والله جواد است جواد است جواد است  

ای چشم رضا محو تماشای جمالت  جبریل، پرش سوخته در سیر کمالت  

خورشید بَرَد سجده به ایوان جلالت  میراث محمّد شرف و خُلق و خصالت  

بالیده رضا لحظه‌به‌لحظه به وجودت  مشهورتر از کل امامان شده جودت  

داده‌ست خداوند به فضل تو گواهی  در کودکی‌ات سینه پر از علم الهی  

دادی خبر از ابر و هوا و یم و ماهی  مأمون که نبودش به درون غیر سیاهی  

گویی که شراری شد و یکباره برافروخت  در آتش بغض و حسد و کینۀ خود سوخت  

در سن طفولیتت ای عالِم عالَم  علم ازل و علم ابد بود مجسم  

زانو زده در محضر تو زادۀ اکثم  نه زادۀ اکثم که تمام علما هم

تا زنگ ز آینۀ دل‌ها همه شوید  قرآن به زبان تو سخن گفته و گوید...

اشعار ولادت امام جواد علیه السلام    استاد حاج غلامرضا سازگار

شادی كل عباد است عباد است عبادفتح ابواب مراد است مراد است مراد

شادی و شور، جهاد است جهاد است جهادعید میلاد جواد است جواد است جواد

مظهر عفو رحیم است رحیم است رحیمكه كریم ابن كریم است كریم است كریم

حبّذا شمس ولایت قمرت بخشیدندبصر نوری و نور بصرت بخشیدند

قرص خورشید به وقت سحرت بخشیدندخود جوادی و جواد دگرت بخشیدند

گشته از فیض گلت بیت ولایت گلشندیده‌ات باد به دیدار محمد روشن

این پسر مظهر حسن احد دادگر استاین پسر خلق زمین را و زمان را پدر است

این پسر همچو پدر بضعة خیرالبشر استاین پسر از همه خوبان جهان خوب‌تر است

این  پسر هستِ رضا هستِ رضا هستِ رضاستهمچو قرآنِ محمد به سر دستِ رضاست

این جواد است كه جود آمده جود از كرمشخواهد ار جود كند ظرف وجود است كمش

جود آرد همه شب سجده به خاك قدمشماه و خورشید بود گرم طواف حرمش

هر طرف روی كند باز مه محفل ماستحرمش كعبه جانها به حجاز دل ماست

حامد خالق و دردانۀ محمود است اینبه جمال ازلی شاهد و مشهود است این

کنز مخفی ابد را در مقصود است اینگوهر هشت سپهر كرم و جود است این

صاحبان كرم و جود جوادش گویندكعبۀ اهل دل و باب مرادش گویند

ای به هر لحظه دو صد جان و سرم قربانتنیست چیزیم که گویم، هنرم قربانت

جان چه قابل كه ز جان خوب‌ترم قربانتپدرت گفت كه جان پدرم قربانت

تو به تن روح و به سر شور و به دل آرامیرضوی روی، علی خوی و محمد نامی

كل هستی چو كف دست به پیش نظرتدو مطیعند و غلامند، قضا و قدرت

هر كجا پای نهی علم بود پشت سرتپور اكثم زده زانوی تلمّذ به برت

به خدایی كه تو را داده چنین جاه و مقامتو ولی نعمت مایی و امام ابن امام

پور هارون ستمگر چو مقام تو شناخترنگ از چهره، قرار از دل و هوش از سر باخت

آتشی بود كه در شعلۀ نور تو گداختگوئیا قلب ورا نطق تو از كار انداخت

خبری تازه ز اسرار الهی گفتیاز هوا و مه و ابر و یم و ماهی گفتی

ای وجود تو همه شاهد یكتایی توقلم صنع كند فخر به زیبایی تو

ماه حیرت زدۀ حسن تماشایی توزنده هر مرده دل از فیض مسیحایی تو

رضوی ماه رضا جلوۀ تو در دل ماستدست ما خالی و جود تو همه حاصل ماست

كیست تا چون تو به یك قطره دو دریا بدهدبه گدا بیشتر از ثروت دنیا بدهد

با كلامش همه را شهد مصفا بدهدحرز مادر را بر قاتل بابا بدهد

ای هماره كرم و جود و عطا زندۀ توجود كن جود كه جود است برازندۀ تو

من كیم خاك گدایان سر كوی توامخالی ام از همه و پر ز هیاهوی توام

تشنه‌ام تشنه ولی تشنه لب جوی تواممیثم بی سر و پایم كه ثنا گوی توام

گر چه قابل نبود دم زدنم وقف شماستقلم و طبع و زبان و سخنم وقف شماست

 اشعار ولادت امام جواد علیه السلام

استاد حاج غلامرضا سازگار

ای گدای درگه احسان تو جود و کرمزآسمان بذل تو باریده اختر چون درم

عاشق روی تو را در دل هزاران مهر نورسائل کوی تو را صد آسمان جاه و حشم

اصل دین خیرالوری کهف التقی بدرالدجیجان حق نور الهدی ابن الرّضا خیرالامم

مهر و ماهت وام بگرفته است از نور جمالاخترانت سجده آوردند بر خاک قدم

هم سما مرهون لطف بی زوالت هم زمینهم عرب مدیون جود بی مثالت هم عجم

هم جوادبن جوادبن جوادی وقت جودهم کریم بن کریم بن کریمی در کرم

نکته ای پرسید مأمون در جوابش رازهاگفتی از ابرو و هوا و ماهی و امواج و یم

پور، اکثم پیش لطفت از خجالت گشت لالخواست خود را افکند از شرم در چاه عدم

در سنین کودکی از سوی حق بودی امامهمچنان عیسی که در گهواره زد از وحی، دم

دامن ریحانه از مهر رخت دریای نورعاشر ماه رجب از احترامت محرتم

دم به دم باید زاشک شوق خود گیرم وضوتا زخون دل زنم بیتی در اوصافت رقم

ای چراغ و چشم ده معصوم ای نور نهمزادۀ هشتم امام و هفت گردونت خدم

ای زششسو پنج حس و چار ارکان و سه روحدر دو گیتی زامر یکتا با نظافت منتظم

گر چه سر تا پای جرمم، تا مرا یاری چه باکگر چه پا تا سر گناهم، تا تو را دارم چه غم

کیست مثل تو که در طفلی زسرداران علمعلم او گیرد فزونی نام او گردد عَلَم

با هزاران حلَ مشکل در سنین کودکیریختی یکباره وضع قصر مأمون را به هم

مور اگر حکم از تو گیرد سلیمان وجودتاج بستاند زمأمون، سلطنت از معتصم

مهر و مه دوآیتند از مصحف رخسار توزان، خدا بر این دو آیت خورده در قرآن قسم

سرزمین مکه را بر کاظمینت التجاچار ارکان حرم را چار دیوارت حرم

آن که در راه تو از جان و تن خود نگذردهم به جان کرده جفا و هم به تن کرده ستم

جود تو جود خدا و لطف تو لطف خدایا جواد الاولیا ای مظهر الله اتم

هر که هستم هر چه هستم هستیم مهر شماستبا همین روی سیاه و دست خالی پشت خم

تو همان جان وجودی ما همان جسم ضعیفما همان تاریکی محض و تو خورشید قدم

ای همه خورشید عالم تاب بر ما هم بتابوارهان از تیرگی ونور کن سر تا قدم

مهر رخسار تو نور محض و چشم ما ضعیفجود و احسان تو بیش از بحر و ظرف ماست کم

هم به تو محتاج از صبح ازل فضل و کمالهم زتو پاینده تا شام ابد علم و حکم

هر که شد ظرف وجودش خالی از مهر شماپر شود از آتش خشم خداوندش شکم

نار با تو می شود رشک گلستان خلیلخلد بی تو خانۀ درد و غم و رنج و الم

با وجود آن که از اعمال، دستم خالی استاز ازل دانسته ام مهر شما را مغتنم

دین من عشق شما، آئین من مهر شماستگو که سازد دشمن کافر به کفرم متّهم

با تولاّی توام دیگر به این و آن چه کارآن که را باشد صمد کاری نباشد با صنم

می فروشم تا صف محشر به آب خضر نازگر رسد بر کام جانم از یم جود تو نم

جود تو بر جود و احسان و کرم داد آبرومهر تو وحدت دهد بر گرگ و چوپان و غنم

نقش پای زائرت در دیدۀ (میثم) بودبهتر از ملک عجم تابنده تر از جام جم

اشعار ولادت امام جواد علیه السلام

بابک امامی

دوباره واشده درای رحمتتمومه‌وبه سر رسیده ظلمت

فرشته ها میگن رسیده بازمیه احمدی‌روی‌وعلوی‌صولت

انت الجواد و انا البخیلهستم‌به‌قنداقه‌ی‌تودخیل

جود و کرم شما بی بدیلآقام آقام آقام آقام___________امشب‌آذین‌بندی‌شده‌کهکشانداره میرسه صدای قدسیان

حوروملک‌ میخونن با شیعیانچشم‌ودلت روشن‌شاه‌خراسان

اومده اونکه معنی جودهمثلش تو دنیاکسی‌نبوده

عشقش‌دل‌ازاین‌دلم‌ربودهآقام آقام آقام آقام___________گذشته‌شادی‌ملائک‌ازحدگل‌ امید و آرزو ها سر زد

پیچیده‌توی‌آسمون‌این‌ندابرادر رقیه‌خاتون(س)اومد

روی‌ماهت‌طعنه‌زدبه‌مهتابطاق دو ابروی توئه محراب

خوش اومدی‌گل پسر اربابآقام آقام آقام آقام___________یا علی مدد  اشعار ولادت امام جواد علیه السلام

امیر عباسی

میلاد جان جانان،خورشید نورِ ایمانخدا از لطف و رحمت،پسر داده به سلطان

ذکر ما بی حدّ و بی عددیا جوادَ الائمّه مددیا جوادَ الائمّه مدد...

جشن بابُ المراده،که آقام خیلی ‌شادهبر لب اهل جنّت،یا رضا یا جواده

میشه حاجات سائل رَوااومده دنیا ابن الرضایا جوادَ الائمّه مدد...

با ذکر و حمد و کوثر،به عشق دل و دلبرمیگن اهل دو عالم،جانم یا علی اصغر

خوشحالن زهرا و بوتراباومد گل حسین و ربابعلی اصغر اِی جانِ حسین...

 اشعار ولادت امام جواد علیه السلام  علی تقی پور

بند اول۱

دلا هم صدا شدهحاجتا روا شدهمقدمت آقا

برده هر چی که دلهخدا هم میده صلهامشب به ماها

دلم روونه مشهده وراهی باب الجوادههمه حاجتامونو آقابه خدا همون جا داده

(یابن فاطمه آقام جوادباب المراده)

بند دوم۲

شب مستی و جنونشب هر پیر و جوونشب میلاده

میپاشن نقل و نباترولبائه صلواتدلامون شاده

خنده نمی افته از لباشکارشه فقط دلبریباباش میگه قوربنت برمشبیه علی اکبری

(یابن فاطمه آقام جوادباب المراده)

بند۳

اومده آقام جواداونیکه میده مرادیابن فاطمه س

معدن جود وصخاستباعث صدق وصفاستیابن فاطمه س

نصیب دلای ماشدهموسم جشن وسروریبانگاه لطف آقامونغم میره میاد مستوری

(یابن فاطمه آقام جوادباب المراده)

اشعار ولادت امام جواد علیه السلام

عباس میرخلف زاده

دل ، خندونه ، بارونه ، رحمت اين ، شبا فراوونه ٢

بازم از ، تو بهشت ، نعمتِ خيلي فراوون اومدهفطرس با ، پر سوخته بازم ، به زير بارون اومدهامشب تو ، مدينه ، همه صف، كشيدن عيدي ميگيرنماشاءَ ، الله ميگن ، پسرِ شاه خراسون اومده

اِي والله ، به خيرِ قدمشاِي والله ، به جود و كرمشاِي والله ، به صحن و حرمش...

مولا يا جواد ابن الرضا....

دل ، آشوبم ، محبوبم ، توكه خوب ، باشي منم خوبم ٢

چي از دنيا ميخوام ، آخه تو ، تمومِ دنياي منيغوغاي ، دو سرا ، كه تو اعجاز مسيحاي منيخوشبختْ اونيه كه جَوونيش خرج شما باشه آقابَه بَه بَه ، بخدا ، كه عليْ اكبرِ آقاي مني

اِي والله ، به خيرِ قدمشاِي والله ، به جود و كرمشاِي والله ، به صحن و حرمش...

مولا يا جواد ابن الرضا....

دل ، مستوره ، پُر شوره ، چون باتو، كرب و بلام جوره ٢

حرف دي ، روز و اِم ، روز نبوده آقاجون از قديمههر چي دا، رَم آقا ، بخدا از تو همين نوكريمهلطفي كه ، كرده اي ، تو به من، والله كه مادر نكرد...هر چي من ، روسيام ، بخدا كه ارباب من كريمه

اِي والله ، به شاه عالميناِي والله ، به عشق زينبيناِي والله ، به زوّار حسين ...

اربابم حسين ابن علي

اشعار ولادت امام جواد علیه السلام   

امیر عباسی

یا حضرت زهرا،عیدی بده بر ما...

به مردمِ عالَم،حُسنُ القَضا آمدگلِ گلستانِ،امام رضا آمد

جوادِ آلُ الله،عزیزِ پیغمبرآیینه ای روشن،از سورهٔ کوثریا حضرت زهرا،عیدی بده بر ما...

رجب مزیّن شد،به ماهِ رخسارشملائکه مشتاق،بر فیضِ دیدارش

رئوف اهلُ البِیت،چون گل کند بویشگلبوسهٔ بابا،بِنشَسته بر رویشیا حضرت زهرا،عیدی بده بر ما...

بیتُ الحسین امشب،گردیده زیباتراز نورِ روی چون،ماهِ علی اصغر

گنجینه ی حق را،چون دُرّ ناب است اینعزیز ثارالله،گل رباب است اینیا حضرت زهرا،عیدی بده بر ما...

    اشعار ولادت امام جواد علیه السلام

سید حمید رضا برقعی

با حضورت ستاره ها گفتند

نور در خانه ی امام رضاست

کهکشان ها شبیه تسبیحی

دستِ دُردانه ی امام رضاست

**مثل باران همیشه دستانت

رزق و روزی برای مردم داشت

برکت در مدینه بود از بس

چهره ات رنگ و بوی گندم داشت

**

زیر پایت همیشه جاری بود

موج در موج دشتی از دریا

به خدا با خداتر از موسی

بی عصا می گذشتی از دریا

**

با خداوند هم کلام شدی

علت بُهت خاص و عام شدی

«کودکی هایتان بزرگی بود»

در همان کودکی امام شدی

**

رزق و روزی شعر دست شماست

تا نفس هست زیر دِیْن توایم

تا جهان هست و تا نفس باقی است

ما فقط محو کاظمین توایم

**

من به لطف نگاهت ای باران

سوی مشهد زیاد می آیم

دست بر روی سینه هر بار از

سمت باب الجواد می آیم

 اشعار ولادت امام جواد علیه السلام شاعر: غلامرضا سازگار

امشب به شبستان ولایت قمر آمدخورشید جمالات خدا جلوه‌گر آمد

 طوبـای تمنـای رضـا را ثمـر آمد در بیت رضا بـاز رضای دگـر آمد

 میـلاد جـواد‌بـن جـوادبـن جـواد است این باب مراد است مراد است مراد است

 **** خیزید که امشب شب شادی و سرور است خیزیـد کـه میــلاد تجلیگــه نــور است

 هر لحظه هزاران شب شوق و شب شور است از پـا ننشینیـد شـب صبـح ظهــور است

 رخسـار خداونـد، عیان آمده امشب یا باز، محمّد به جهان آمده امشب؟

 ********این موهبت و لطف خداداد، مبارکبر آل محمّـد شـب میـلاد، مبارک

 این عید بود بر همه اعیاد، مبارک میـلاد جـوادبـن‌رضا بـاد، مبارک

 جود و کرم و لطف حق آغاز شد امشب قرآن به روی دست رضا باز شد امشب

 ********سـر تـا بـه قدم آینـۀ حسن خدایی کارش ز همه خلق جهان عقده‌گشایی

 جان همگـان در قـدمش باد فدایی جود آمـده بـر درگـه او بهـر گدایی

 در وسعـت ملـک ازلـی نـور ببینید ای چشم بد از ماه رخش دور! ببینید

 ********ای ماه رجب بوسه بزن بر سر و رویش ای مهر ببـر سجده به خاک سر کویش

 ای لیلۀ قـدر این تـو و این طرۀ مویش ای خلـق خـدا روی بیـارید بـه سویش

 این باب کرم، باب دعا، باب مراد است والله جواد است جواد است جواد است

 ********ای چشم رضا محـو تماشای جمالت جبریل، پرش سوخته در سیر کمالت

 خورشید بـرد سجده به ایوان جلالت میراث محمّد شرف و خُلق و خصالت

 بالیده رضا لحظه‌به‌لحظه به وجودت مشهورتر از کـل امامان شده جودت

 ******** داده است خداوند به فضل تو گواهی در کودکی‌ات سینـه پـر از علـم الهی

 دادی خبـر از ابـر و هوا و یم و ماهی مأمون که نبودش به درون غیر سیاهی

 گویی که شراری شد و یکباره برافروخت در آتش بغض و حسد و کینۀ خود سوخت

 ******** در سن طفولیتت ای عالِم عالَم علم ازل و علـم ابد بود مجسم

زانو زده در محضر تو زادۀ اکثم نه زادۀ اکثم که تمام علما هم

 تـا زنگ ز آینـۀ دل‌هـا همه شوید قرآن به زبان تو سخن گفته و گوید

 ******** من سائل لطف و کرمت بودم و هستم هرجا که روم در حرمت بودم و هستم

 یک قطرۀ کوچک ز یمت بوده و هستم موری سـر خاک قدمت بودم و هستم

 با آن که گناهم را دانستی و دانی آنی ز دل خویش نراندی و نرانی

******** هرچنـد کـه دائم خجلم از گل رویت سوگند بـه رویت نـروم از سـر کویت

 امـروز دگـر گشتـم ریـگ تـه جویت ای لطف و کرم عادت و احسان همه خویت

 تنها نه ز رأفت به روی دوست بخندی بر دشمن خـود هم در این خانه نبندی

 ******** من شاخۀ خـاری به گلستان شمایم هرجا بنشینم بـه سـر خوان شمایم

 یک عمر نمک‌گیـر نمکدان شمایم از لطف شمـا نیـز ثنـاخوان شمایم

 ای چشم تـو چشم کـرم و لطف الهی باشد که به «میثم» کنی از لطف نگاهی

اشعار ولادت امام جواد علیه السلام

محمد جواد پرچمی

نشسته‌ام بنویسم گدا نمی‌خواهی؟میان خانه‌ی خود بینوا نمی‌خواهی؟

نشسته‌ام بنویسم کریم یعنی توکریم‌زاده تو حاجت روا نمی خواهی

شنیده‌ام که عطایت زبانزد همه استنیازمند برای عطا نمی‌خواهی

به خاک تیره اگر بنگری طلا گرددتو علم و معجزه و کیمیا نمی‌خواهی

قسم به روی شما خوب می‌شوم آقافقط بیا و نگو که مرا نمی‌خواهی

منم اسیر نگاه پر از عطوفت تون از نگاه تو خواندم شما نمی‌خواهی...

... که من جدا شوم از تو؛ وَ خوب دانستمکه می‌کنی ز محبّان خود هواخواهی

هرآنکه بسته به چشمت دخیل سیّدنانشسته روی پر جبرئیل سیّدنا

من آمدم که بگویم به تو سپاسم راو جمع می‌کنم این بار من حواسم را

که تا دگر نبرم یأبنَ فاطمه هرگزبه غیر کوی شما دست التماسم را

برای آنکه بیایم به محضرت آقاروا بُود که مرتّب کنم لباسم را

برای جلب نظر از شما بسوی خودممن استفاده کنم عطر ناب یاسم را

میان آیِنه‌کاری چنان شدم تکثیرهزار مرتبه دیدم من انعکاسم را

به غیر نان شما که نخورده ام هرگزببین زبان و دهان نمک‌شناسم را

میان دغدغه ها عطر عاشقی آیدفرو نشاند در این دل غم و هراسم را

دلم کنار شما خانه در فلک داردجواد فاطمه نامت عجب نمک دارد

برای ذات خداوند امتدادی تودوباره نور خدا را به سینه دادی تو

زمینِ مُرده‌ی مردم دوباره احیا شداز آن زمان که بر این خاک پا نهادی تو

تجلّی نبی و حیدر و حسین هستیکه با تهاجم هر فتنه در جهادی تو

تو از مریضی هر شیعه غصّه می‌خوردیز شادمانی دلهای شیعه شادی تو

تمام جود خدا را اگر کنم تفسیررسم دوباره به نامت ز بس جوادی تو

نثار روی تو خواندم وَ أن یَکادم رابه عالمی ندهم ذکر یا جوادم را

به پیش نام شما پا شدم خدا را شکردوباره مست تولّا شدم خدا را شکر

من از ولایت ‌تو آبرو گرفتم پسکنار نام تو آقا شدم خدا را شکر

از آن قدیم که مهر تو در دلم افتادمقیم عالم بالا شدم خدا را شکر

تو در نهایت اکرام و من تُهیدستممقابل تو تمنّا شدم خدا را شکر

هزار مرتبه مُردم ز دیدن رویتهزار مرتبه احیا شدم خدا را شکر

تو در کرانه‌ی یا ربّنای من هستیمن از دعای تو دریا شدم خدا را شکر

من از علاقه و عشقت به مادرت زهرامُحبّ حضرت زهرا شدم خدا را شکر

هزار غبطه به پای نگات می‌ریزمتمام عمر خودم را به پات می‌ریزم

من از نگاه مدامت دوام می‌گیرمولایت از سخنان امام می‌گیرم

به خاک میکده من سر فرود آوردمفقط ز دست کریم تو جام می‌گیرم

من آنقَدَر به شما می دهم سلام آقاکه آخر از تو عَلَیکَ السّلام می‌گیرم

اگرچه بال و پرم زخمی از زمانه شدهمن از دوای شما التیام میگیرم

کبوترم که شدم جلد گنبد زرّینفقط پر از سر این برج و بام می‌گیرم

به سنگ‌فرش حریم تو می‌کشم دستمتبرُّکاً در بیت الحرام می‌گیرم

تو رتبه ای بده تا خاک پایتان باشمچه خوب پیش شما من مقام می‌گیرم

غلام هیچکسی جز شما نخواهم شدگدای کس به جز إبن الرّضا نخواهم شد

تو آمدی که شوی قبله‌گاه مردم ماتو آمدی شده دلشاد امام هشتم ما

تو آمدی که رود غم ز سینه ها دیگر تا همیشه بماند به لب تبسّم ما

تو آمدی که به مردم نشان دهی حق رافقط صفا بنویسی بر این تلاطم ما

من و دلم به تو سوگند عاشقت هستیممحبّت تو بُود باعث تفاهم ما

تو آمدی که شوی با گدات همسفرهکه نان جو بخوری جای نان گندم ما

کنار حضرت معصومه یادتان کردمچه وقت بهر زیارت تو می‌روی قمِ ما؟

دلم دوباره به یادت به شور و شین آمدبه سر هوای پریدن به کاظمین آمد

امیر هر دو سرا یا جواد ادرکنینظر نما به گدا یا جواد ادرکنی

ه حقّ مادرتان فاطمه قسم آقابخر مرا ز وفا یا جواد ادرکنی

خدای جودی و جود خدای منّانیبه سائلت کن عطا‌ یا جواد ادرکنی

طواف کوی تو برتر بُود ز بیت‌اللهقسم به سعی و صفا‌‌ یا جواد ادرکنی

رود به سوی بهشت خدا هر آنکس کهتو را نموده صدا یا جواد ادرکنی

فقط ز راه ولای تو یا ولیَّ اللهروم بسوی خدا یا جواد ادرکنی

نشسته‌ام که بگیرم برات رفتن خودبه شهر کرب و بلا یا جواد ادرکنی

تویی تو زاده‌ی شمسُ الشّموس یا مولاعلیّ اکبر سلطان طوس یا مولا

نشسته مرد غریبی کنار گهوارهکنار گریه‌ی بی اختیار گهواره

رضا نشسته بخواند نوای لالاییبرای کودک زیبا عُذار گهواره

چقدر شب به سحر درد و دل کند با اینگلی که شد همه باغ و بهار گهواره

چقدر طعنه شنیده ز دیر آمدنتچقدر سخت گذشت انتظار گهواره

دوباره صحبت گهواره و نوای لالاییدوباره مرثیه‌ی شیرخوار گهواره

میان هُرم عطش مادری صدا می‌زدبخواب کودک دل بیقرار گهواره

امان ز اشک رباب و غم علی اصغرچه بد شد عاقبت آن روزگار گهواره

نشد که لب بزند کودکش به آب ای واینشد که قد بکشد کودک رباب ای وای

 اشعار ولادت امام جواد علیه السلام

استاد سید هاشم وفایی

باز گل وا شده و دهر گلستان شده استگلبن عشق شکوفا و گل افشان شده است

با نسیم سحری عطر بهار آمده استچمن حسن پر از لاله و ریحان شده است

باز کن پنجره را صبح وفا سر زده استنهمین مهر جهانتاب نمایان شده است

مهبط وحی خدا، شهر پر از نور رسولاز تجلای همین مهر چراغان شده است

آفرینش شده از شوق تماشاکده اشچشم هستی به رخش واله و حیران شده است

آری این آینۀ نور جواد است کز اوآسمان مثل زمین آینه بندان شده است

یک نظر کرد به او شمس ضحی ناگه دیدجلوۀ او به هزار آینه تابان شده است

همره زمزمۀ خواب و زلال اشکششادی شمس ضحی باز دو چندان شده است

بضعۀ پاره تن اشرف انسان ها اوستهرکه در مکتب او آمده انسان شده است

پور موسی است که انوار  خداوندی اوباعث حیرت صد موسی عمران شده است

نه همین کور شفا یافته از حضرت اودردها با نگه اوست که درمان شده است

سائلان حرم عشق کریم آمده استآن که از جود و کرم شهرۀ دوران شده است

آسمان دید که با جوشش دریای کرمساحل جود پراز لؤلؤ و مرجان شده است

پور اکثم به خداوند که حیرت زده ازپاسخ مسأله هایی است که عنوان شده است

جز خدا کیست که آگه بُود از منزلتشقدر او در دل هرکس که فروزان شده است

چون کند شکر«وفائی» که ز فیض نگهشآبرومند دراین عالم امکان شده است

 اشعار ولادت امام جواد علیه السلام

حاج امیر عباسی

در آسمانها محفل شادی به پا شدکه جشن میلاد جواد بن الرضا شد

آمد به دنیا ، محبوب دلهاجان و جهان و ، هستی بابا

این گل گل زیبای فردوس برین استعیدی ما دست امام هشتمین است

بادا مبارک مقدم فرزند زهرا

******باشد قسم بر شادی دلهای عاشقاو واسطه بر رحمت حق بر خلایق

خیر العباد است ، باب المراد استما سائلیم و ، او هم جواد است

ما ذرّه ای در آسمان کاظمینیمما سائلان آستان کاظمینیم

بادا مبارک مقدم فرزند زهرا

******باید گرفتاران این عالم بیاییندبر درگه این خانواده رو نمایند

در عرش لطف و ، رحمت مقیمنداینان جوادند ، اینان کریمند

خلق دو عالم رعیت و اینان امیرنددستان ِ هر افتاده از پا را بگیرند

بادا مبارک مقدم فرزند زهرا

******این غنچه ای که روی دست باغبان استسوّم علی از نسل ثاراللهیان است

دل محو رویش ، روی نکویشگلبوسه های ، بابا به رویش

خورشید و مهتابم علی اصغر خوش آمددلبند اربابم علی اصغر خوش آمد

بادا مبارک مقدم فرزند زهرا

******یا رب به حقّ این دو مولود خداییاین دو گل زیبای باغ هل اتایی

روزی ما کن ، عرش خدا راهم کاظمین و ، هم کربلا را

ما جان نثار و جانفدای اهل بیتیمما خاکیان ، خاک سرای اهل بیتیم

بادا مبارک مقدم فرزند زهرا

 اشعار ولادت امام جواد علیه السلام

حاج امیر عباسی

خنده بر روی لب اهلِ ولا مبارکه

جشنِ میلاد جواد بنُ الرضا مبارکه

این خجسته جشن ِ میلاد

تهنیت باد تهنیت باد

ای عزیز مرتضی مولا جواد بنُ الرّضا

******

دیده ی عشّاق ِ آل مصطفی گردیده تر

چونکه در ماهِ رجب ماهِ رضا شد جلوه گر

این خجسته جشن ِ میلاد

تهنیت باد تهنیت باد

ای عزیز مرتضی مولا جواد بنُ الرّضا

******

ای محبین با نوای یا رضا و یا حسین

وعده ی دلدادگان هم کربلا هم کاظمین

این خجسته جشن ِ میلاد

تهنیت باد ، ای عزیز مرتضی مولا جواد بنُ الرّضا

******

هر چه گویم از مقامات و کراماتش کم است

تاری از قُنداقه اش حبل المتین عالَم است

این خجسته جشن ِ میلاد

تهنیت باد تهنیت باد

ای عزیز مرتضی مولا جواد بنُ الرّضا

******

سائل و محتاج لطف او همه دنیا بُوَد

رزق کلّ معتکف ها دست این آقا بُوَد

این خجسته جشن ِ میلاد

تهنیت باد تهنیت باد

ای عزیز مرتضی مولا جواد بنُ الرّضا

اشعار ولادت امام جواد علیه السلام

شاعر : استاد سید هاشم وفایی

ستاره سحری مژدۀ سحر می دادفروغ صبح ز پایان شب خبر می داد

ز صحن سینۀ ما دست عاطفت از شوقکبوتر دل ما را به عرش پر می داد

فضای شهر مدینه معطر از گل بودشبی که گلبن باغ ولا ثمر می داد

مگر نسیم ز باغ بهشت آمده بودکه بوی ناب گل وسبزه های تر می داد

سحاب رحمت حق بر مدینه سایه فکندخدا به حجت خود کوثری دگر می داد

فلک به یمن قدومش ستاره باران بودخدا به شمس سپهر ولا قمر می داد

زدیدگان پدر اشک شوق جاری بودشبی که بوسه به رخسارۀ پسر می داد

برای خلق گنهکار در شب میلادخدا به نخل شفاعت دوباره بر می داد

نهم سپهر ولایت جواد اهل البیتکریم بود و به هر بینوا گهر می داد

هنوز کعبه شهادت دهد بدان محفلهرآن که مسئله پرسید از او نظر می داد

دلم گرفته چه می شد اگر خدا یک شبچنان نسیم به کویش مرا گذر می داد

چه عقده ها که« وفایی» زدل نمی شد بازبه ما اگرکه خدا برگۀ سفر می داد

اشعار ولادت امام جواد علیه السلام

حسن لطفی

باز شبیهِ شبِ بارانی‌امزاده‌یِ دریایم و طوفانی‌ام

مثلِ اویس از قَرَن آواره‌امدر پِیِ یارانِ خراسانی‌ام

عاشقی‌ام را همه فهمیده‌اندمُهر شده مُهر به پیشانی‌ام

دستِ نسیم است سر گیسویشدست خودم نیست پریشانی‌ام

اَبروی او نور عَلی نور شدعاشق این طاق چراغانی‌ام

داده جنون هستی من را به بادروز نخستی که شنیدم جواد

می‌چکد از کنج لبانم شرابخانه‌ات آباد خرابم خراب

سنگ تراشی دل سنگم گرفتتیشه زد و ساخت از آن دُرِّ ناب

شانه زد و یکسره دل ریخت ریختدر خَم آن گیسویِ پُر پیچ و تاب

وای اگر دست تو اُفتد دلمفارقم از روزِ حساب و کتاب

جاذبه‌ی محض مرا نور کنحضرت خورشید به جانم بتاب

جذبه‌ی پیغمبرِ اُمّی جوادای به ابی انت و اُمی جواد

نیست فقط روز مبادا کریمهست همه روز و شبم با کریم

یاد گرفته است که بر هیچ کسرو نزند این دلم الا کریم

هر‌چه گره بیشترم میزندکم شود این فاصله‌ها... تا کریم

خواهشِ ما جرعه‌ای از آب بودداد ولی پهنه‌ی دریا کریم

بس که درِ بسته زدم خسته‌امباز نشد هیچ در امّا کریم...

در نزده در به رویَم باز کردباز هم این طایفه اعجاز کرد

فیضِ مسیحایی‌ات عیسیٰ بَرَددست به دامان تو موسیٰ بَرَد

از همه دل می‌بَرَد آقای مابیشتر از حضرت زهرا بَرَد

رویِ پَرَش لطف کن و پا گذاررتبه‌ی جبریل به بالا بَرَد

شُکر براتِ حرم آخر رسیدناله‌ی مجنون دلِ لیلا بَرَد

بال بده تا حرمِ کاظمین ...با نَفَسِ وای حسینم...حسین

مثل همیشه دَمِ ایوان طلانام تو شد نامِ تو سوگندِ ما

نامِ تو را گفتم و باران گرفتخیس شد از گریه‌ی ما صحن‌ها

پنجره فولاد گره باز کرداز منِ اُفتاده به لطفِ شما

مثل همیشه دَمِ باب الجوادحاجت ما بود که آقا رضا ...

... جان جوادت ببرم کاظمینتا که بخوانیم به پایین پا ...

..." آمدم ای شاه پناهم بدهخط امانی ز گناهم بده "

وای اگر غصه‌ی مادر نبودحالِ تو اینقدر مکدر نبود

مثلِ حسن شد جگرت ریز ریزحیف که بالینِ تو خواهر نبود

کاش زمین آب نمی‌ریختندحیف به جز خنده پسِ در نبود

سخت کشیدند تو را رویِ باموای اگر بالِ کبوتر نبود

شُکرِ خدا قسمت تو بام شدگودی و نامحرم و خنجر نبود

خوب شد از حنجره‌ات خون نریختحرمله در لحظه‌ی آخر نبود

شُکرِ خدا پیشِ نگاهت زِ بامبر سرِ نیزه سرِ اصغر نبود

شُکرِ خدا پیکرت عریان نشدزیر سُم اسب پریشان نشد

    اشعار ولادت امام جواد علیه السلام

 رسول میثمی

آمده دلبر و نور چشـــــم رضاوارث پاک زهـــــرا و حیـــــدر

جلوه گر شد ز بیت ولایت گلی نهمین نور چشـــم پیمـــــــــبر

تهنیت یا علـے موسـی الرضـــــاشد عیان سیمـــــای ابن الرضـــا

        ((خوش آمدی ای گل فاطمه)) ۳

آسمان روشن از ماه رخسار اوشد پدر بضعـــــه پاک طاهـــــا

نور چشم رضـــــا تالی مرتضیدر دلش شعله ور عشق زهــــرا

 هر چه از لطفش بگویم کـم استباب المـــــراد همــــه عـــــالم است

       ((خوش آمدی ای گل فاطمه)) ۳

  قبله اهل دل کاظمینش بودما همه سائل کویش هستیم

یا جواد الائمه بود ذکر مـــــا زیر باران جودش نشستیم

  با نوای یا رضا یا حسیـــــن وعده ما عاشقــا کاظمیـــــن

      ((خوش آمدی ای گل فاطمه)) ۳

   اشعار ولادت امام جواد علیه السلام

رسول میثمی

بر روشنی چشم پیمبر صلــواتبر آینه جمال حیـــدر صلـــــوات

میلاد جواد مظهرجودوسخاستنذرقدمش بخــوان مکرر صلوات

*** یک غنچـــــه ز گلــــزار ولایت واشـــدجشنی به مدینه باشعــــــــــف برپا شد

 او باب مراد است و گل زهرایی استاز فیض جــواد عاشــــــــقی احیـــاشد

اشعار ولادت امام جواد علیه السلام

میثم مومنی نژاد

رب صل علی محمد ، محمد و آل محمد

از تبار کوثر امشب نور دیگر جلوه گر شدپاره ی جسم پیمبر ، ضامن آهو پدر شد

جهان گلشن شده       زلبخند رضاچه پر برکت شده      ز فرزند رضا

رب صلجواد ابن الرضا.......  

از قدومش در جنان نهر رجب  شیرو شکر شدرو سپید از این قمر ، شیرین زنام این پسر شد

کتاب حسن او     بهشت مردم استکه این نور دل    امام هشتم است

رب صل......جواد ابن الرضا....  

هر سحر کوبم درت را، دست خالی،چون نسیمیمن گدای کاظمین و تو کریم ابن کریمی

دلم پر میزند     سوی باب المرادشب عید کریم     شب جشن جواد

رب صل.......جواد ابن الرضا.....

    اشعار ولادت امام جواد علیه السلام

حاج سیدهاشم وفایی

کوثری دگر

ستاره ی سحری مژده ی سحر می دادفروغ صبح زپایان شب خبر می داد

زصحن سینه ی ما دست عاطفت از شوقکبوترانه دل ما را به عرش پر می داد

فضای شهر مدینه معطر از گل بودشبی که گلبن باغ ولا ثمر می داد

مگر نسیم زباغ بهشت آمده بودکه بوی ناب گل وسبزه های تر می داد

سحاب رحمت حق برمدینه سایه فکندخدا به حجت خود کوثری دگر می داد

فلک به یمن قدومش ستاره باران بودخدا به شمس سپهر ولا قمر می داد

زدیدگان پدر اشک شوق جاری بودشبی که بوسه به رخساره ی پسر می داد

برای خلق گنه کار در شب میلادخدا به نخل شفاعت دوباره بر می داد

نهم سپهر ولایت جواد اهل اللبیتکریم بود وبه هر بینوا گهر می داد

هنوز کعبه شهادت دهد بدان محفلهرآن که مسأله پرسید از او نظر می داد

دلم گرفته چه می شداگر خدا یک شبچنان نسیم به کویش مرا گذر می داد

چه عقده ها که «وفایی» زدل نمی شد بازبه ما اگر که خدا برگه ی سفر می داد

اشعار ولادت امام جواد علیه السلام

سید هاشم وفایی

ای دوست مراد اهل بیت آمده استیک گل زنژاد اهل بیت آمده است

امروز تمام سائلان می گویندمیلاد جواد اهل بیت آمده است

بذر سحرامشب که جواد قامت افراشته استبا جلوه ی خود بذر سحر کاشته است

گر غرق به نوراست زمین، شمس شموسگلبوسه ز روی ماه برداشته است

عیدیدرمانده ام از دوست فرج می طلبمسرخط سفر به سوی حج می طلبم

من عیدی خود را شب میلاد جواداز درگه ثامن الحجج می طلبم

 اشعار ولادت امام جواد علیه السلام  

حسن لطفی

دوباره سَرَم در هوایِ شماستتمامِ دلم سر سرایِ شماست

به سویِ خدا رفتم و دیده‌امفقط ردِ پا ردِ پایِ شماست

خدا هم فقط از شما گفته استگمانم خدا هم خدایِ شماست

گدایی برازنده‌یِ ایلِ ماستبرازنده بودن برای شماست

ندارد تفاوت کجا می‌رسیکه هر انتها ابتدای شماست

خیالم از این و از آن راحت استگره‌هام دست دعای شماست

مرا پای حیدر هلاکم کنیدبه عشق رضا سینه چاکم کنید

دلی دارم و خانه زادِ رضاستفقط یاد دارد که یاد رضاست

کم اینجا ندیده برایش بد استدلم مستحقِ زیادِ رضاست

فقط می‌نویسد رضا تا ابدو شُکرِ خدا بی سوادِ رضاست

نجف ، کربلا رفتم و گفته‌اندکه راهش دهید از بلادِ رضاست

گره می‌خورد زندگی ام ولیهمین نا مُرادی مُرادِ رضاست

به خود آیم و باز بینم سرمرویِ خاکِ بابُ الجوادِ رضاست

جوادش درِ بسته را باز کردگره‌های من را رضا باز کرد

خبر را مسیح از مسیحا شنیدخبر را زِ جبریل موسیٰ شنید

اگر گوشِ دل را دهی می‌توانکه از کعبه هم ذکر مولا شنید

زمین خشکسالی تَرک خورده بودولی ناگهان بویِ دریا شنید

دلِ انبیا بر دری می‌تپیدکه از آن صدایِ شما را شنید

خدا خنده کرد و خدا جلوه کردشبی که رضا ذکرِ بابا شنید

تو هم مادری هستی و می‌شودکه از قلبِ تو نامِ زهرا شنید

فدایِ نفسهایِ بابایی‌اتفدایِ تپش هایِ زهراییت

زِ تو کوچه‌ها تا معطر شدندحسودانِ این شهر ابتر شدند

به کوریِ چشمان ناباورانهمه محوِ رویِ پیمبر شدند

عسل‌های کندویِ لبهای توستگر این روزها شهد و شِکر شدند

برای تماشای لبخند توستعلی اکبری‌ها کبوتر شدند

کریمی  کرامت  جوادی و جودچه خوش کُنیه‌هایت مکرر شدند

شبی که اذان گفت بابا همهپُر از یادِ میلادِ اصغر شدند

خدا دید چشم پُر احساس تواز آن ابتدا غرقِ مادر شدند

کسی را نگاهت معطل نکرددو دست مرا هیچ معطل نکرد

تو دریایی و در تماشا رُبابتو در خوابی و غرقِ لالا رُباب

تو تا آمدی آبرو دادی اشکه خندید با تو به زهرا رُباب

شبیه حسینی و ماتِ تو اندهمه دورِ گهواره حتی رُباب

تو ذات بزرگی و جایت بلندتو را داده بر دوشِ سقا رُباب

تبسم کن و خیمه را شاد کنبیا زنده کن عمه را با رُباب

به دستان بابا هواست نبودکه چشمش به راه است آنجا رُباب

نگو مادرت را صدا می‌زدیبه دست پدر دست و پا می‌زدی

    اشعار ولادت امام جواد علیه السلام محمد حسن فرحبخشیان - ژولیده نیشابوری

ای خدا را به شرف مظهر ایثار جوادای صفا بخش دل احمد مختار جواد

ای علی را به سخاوت گه بخشش ثانیای به گلزار عدالت گل بی خار جواد

ای جگر گوشه ی زهرا دُر دریای وجودای به خلق حسنی صابر و هُشیار جواد

ای حسین ابن علی را به هدف وارث خونای تو را صحنه ی گیتی صف پیکار جواد

شد جهان مفتخر از جود تو ای مظهر جودکه بود جود و کرم بر تو بدهکار جواد

یوسف از حُسن خداداد تو گردیده خجلبسکه خوبی شده نادیده خریدار جواد