سیمای آزادی در اندیشه اسلامی

#تضاد_طبقاتى كه به مقتضاى آن،انسان بازيچه يك جبر، #جبـر_تـاريخ، #جبر_طبقاتى، يا #جبر_مادى میشود، از نظر اسلام #مـردود اسـت.

قـرآن در اين زمينه اينطور سخن می گويد: در روز قيامت، در روز پاداش و كيفـر،در آن رستاخيز الهى، در آن بعث الهى، «يوم تَأتى كلّ نفـسٍ تُجـادلُ عـن نفسها، و تُوفّى كلُ نفسٍ ما عمِلَت و هـم لايظلَمـون» (آيـه111 ، سـوره نحل).

روزى كه هـر انسـانى مـی آيـد تـا از گذشـته خـود دفـاع كنـد گذشته اش را توجيـه كنـد. احيانـاً ايـن توجيهـات ممكـن اسـت همـين توجيهات جبر اجتماعى و جبر طبقاتى و نظاير اينها باشد.

قرآن می گويد،بله، اينها در آن دادگاه الهى دفاعيات خودشان را می كنند، اما هـر انسـانى تمام و كمال به پاداش يا كيفر آنچه كرده است خواهـد رسـيد، بـی آنكـه ستمى بر او برود.

اين جريان را به طـور مفصـل تـر در آيـات ديگـرى از سوره اعراف (در آيات 38 و 39 از سوره اعراف، سوره هفتم) مـىبينـيم.#تضاد_طبقاتى كه به مقتضاى آن،انسان بازيچه يك جبر، #جبـر_تـاريخ، #جبر_طبقاتى، يا #جبر_مادى میشود، از نظر اسلام #مـردود اسـت.

قـرآن در اين زمينه اينطور سخن می گويد: در روز قيامت، در روز پاداش و كيفـر،در آن رستاخيز الهى، در آن بعث الهى، «يوم تَأتى كلّ نفـسٍ تُجـادلُ عـن نفسها، و تُوفّى كلُ نفسٍ ما عمِلَت و هـم لايظلَمـون» (آيـه111 ، سـوره نحل). روزى كه هـر انسـانى مـی آيـد تـا از گذشـته خـود دفـاع كنـد گذشته اش را توجيـه كنـد.

احيانـاً ايـن توجيهـات ممكـن اسـت همـين توجيهات جبر اجتماعى و جبر طبقاتى و نظاير اينها باشد. قرآن می گويد،بله، اينها در آن دادگاه الهى دفاعيات خودشان را می كنند، اما هـر انسـانى تمام و كمال به پاداش يا كيفر آنچه كرده است خواهـد رسـيد، بـی آنكـه ستمى بر او برود. اين جريان را به طـور مفصـل تـر در آيـات ديگـرى از سوره اعراف (در آيات 38 و 39 از سوره اعراف، سوره هفتم) مـىبينـيم.

فرمان الهى در روز قيامت ايـن اسـت كـه بـه تبهكاران، بـه منحرفـان، بـه كژانديشـان و كجـروان، بـه سـتمگران و بـه تجاوزگران، به فاسدها و به ائمه كفر و فساد، به همه آنها، گفته مـی شـودكه همراه با آن فاسدان وتبهكاران و سـتمكاران پيشـگام گذشـته تـان بـه آتش دوزخ برويد كه فرجـام شـما آنجاسـت!

در ايـن آتـش جاودانـه و پرلهيبى كه به دست خود انسانها سـاخته شـده اسـت، هـرگروهـى وارد می شود به گروه ديگر لعنت می كند: خدا لعنتشان كند، اينها اين بلا را بـه سر ما آوردند! وقتى همه با هم جمع مىشوند آنوقت شروع میكنند بـه همديگر پرخاش كردن. آن گروه بعدى به آن گروه قبلى رو مىكند و بعد می گويد، خدايا، اينها ما را گمراه كردند، اقلاً عذاب اينها را دوبرابـر كـن.