ازدواج اجباری با پسرخاله

یک نت ـ خانومي 32 ساله هستم که تقريبا 12 ساله ازدواج کردم و دو فرزند دارم متاسفانه ازدواج من در انتخاب همسر اصلا به عهده ي خودم نبود !!!من دختري بود مظلوم و شديدا درسخوان و با سني کم !

اما متاسفانه بزرگترهايم اينطور صلاح ديدن که در سن 17 سالگي ، با وجود مخالفت هاي زيادي که داشتم، مرا به عقد پسرخاله ام که هيچ علاقه اي بهشون نداشتم ، دربيارن و اين اصرار دو طرفه بود ، و پسر خاله ي من رو هم که اصلا ميلي به ازدواج نداشتن رو ، مجبور کردن که با من ازدواج کنن ... متاسفانه الان هم مشکل من با ايشون فقط بي علاقه گي و سردي دوطرفه نيست ،

من در خيلي موارد با ايشون تفاهم ندارم ، براي مثال در مورد تربيت فرزند، برخورد اجتماعي (مثلا هميشه من بايد به شوهرم در مورد وظايفي که در مقابل اطرافيان مثل پدر و مادر دارن ،تذکر بدم ! ) نگاه من به زندگي خيلي عاقلانه است ولي ايشون نه ...

متاسفانه حالا بعد از 12 سال ، ما به لحاظ عاطفي خيلي ازهم دور شديم ، به طوريکه اقوام هم ،کم و بيش اين موضوع رو متوجه شدن ... ديوار سنگي بين ما ، روز ب روز داره ضخيم تر ميشه ،نه مکالمه اي ، نه رابطه ي جنسي گرمي ، نه لذتي ، و ... !(يک طلاق عاطفي به معناي کامل  )و حالا سوال من از شما مشاور عزيز اينه که ‌، عواقب چنين رابطه اي بروي فرزندانمون چيست؟

آينده ي زندگي مون و اين برخورد خيلي سرد چيه؟

آخع ما هردو خيلي جوانيم ،چرا بخاطر  اشتباه بزرگترهايمان ، ما دو نفر بايد تاوان بديم؟

خواهش ميکنم راهنمايي بفرماييد که چطور بايد به اين رابطه ي ، خيلي سرد دوطرفه پايان بديم؟

پاسخ:

احساس‌تان را به عنوان فردي كه خواهان آن است كه در كنار همسر خود از زندگي مشتركش لذت ببرد، درك نموده و اميدواريم ان‌شاءالله مسائلي كه در زندگي زناشويي خود با آن مواجهيد، به زودي برطرف گردد. هر چند يکي از علل سردي ارتباط، اجبار در انتخاب و ازدواج بوده ولي قبل از هر چيز ريشه‌يابي و مشخص شدن علت‌ يا علل ديگر اين شرايط است، از آنجايي که مشاوره اينترنتي محدويت‌هاي خود را دارد، براي ارزيابي و تشخيص دقيق مي‌توانيد مشاوره حضوري يا ارتباط با بخش مشاوره تلفني اين مرکز (096400) داشته باشيد. يكي از مهمترين علت سردي روابط همسران، ناپختگي همسران مي‌باشد و راه حل آن است كه طرفين بكوشند به نيازهاي طرف مقابل پي برده و آنها را برآورده سازند. گاهي اوقات ديده مي‌شود كه همسر نمي‌تواند نيازهاي عاطفي، فكري و اجتماعي طرف مقابل خود را برآورده كند؛ بنابراين فقط نقش حاشيه‌اي بر عهده مي‌گيرد و طرف مقابل او بالإجبار زندگي مستقل از چارچوب خانواده را براي رفع نيازهاي فكري، عاطفي و اجتماعي خود برمي‌گزيند. شما بايد راوبط عاطفي، کلامي و جنسي با همسرتان را تقويت و بهبود ببخشيد، تا نيازهاي عاطفي، کلامي و جنسي‌تان از طرف ايشان برآورده شود.

در ادامه نکات کلي بيان مي‌شود تا با عمل به آنها، بتوانيد در دوستى و ارتباط صميمانه با همسرتان موفق باشيد:

1. با مطالعه كتاب‏هاى مربوط به آيين همسردارى و چگونگى ايجاد ارتباط با ديگران و نيز شركت در جلسه‏هاى آموزش خانواده، دانش و مهارت خود را در اين زمينه افزايش دهيد.

2. با همدلى، هم‏فكرى، همكارى و مشورت با يكديگر درباره مسائل مختلف، ميان اعضاى خانواده روابط سالم پديد آوريد.

3. با يادگيرى مهارت‏هاى ارتباطى نظير گوش كردن به حرف‏هاى يكديگر، احترام به نظرها و عقايد همديگر و تشريك مساعى و مشورت كردن، روابط خود را بهبود بخشيد.

4. هنگام اختلاف نظر يا سوء تفاهم، به جاى سرزنش يكديگر يا تفسير نادرست، به شناسايى مسئله و يافتن راه حل آن بپردازيد و در صورت لزوم، از مشاوره با افراد با تجربه و متخصص کمک بگيريد.

5. براى رسيدن به امنيت روانى و عاطفى در روابط زناشويى، داشتن صداقت، سعه صدر، انصاف و اعتماد متقابل را اصل اول قرار دهيد.

6. در صورت به وجود آمدن هر گونه سوء تفاهم و سوء برداشت، در نخستين فرصت ممكن به حل و فصل آن بپردازيد تا به فرآيندى ويرانگر و پيش رونده تبديل نشود.

7. به هر طريق ممكن، رفتارهاى مطلوب همسرتان را مورد توجه و تأييد قرار دهيد؛ به گونه‏اى كه همسرتان بفهمد براى او ارزش قائل هستيد.

8. تشويق و تأييد و بيان نكات مثبت، به طور آشكار يا در جمع باشد؛ اما انتقاد و تذكّر نكات منفى، به طور محرمانه و در تنهايى صورت گيرد.

9. براى خصوصيات و نيازمندى‏هاى يكديگر، ارزش قائل شويد و در روابط كلامى، عاطفى، اقدام‏ها و تصميم‏گيرى‏ها، به افكار و خواسته‏هاى همسرتان توجه كنيد.

10. اگر رفتار خاصى براى شما مبهم است، ساده‏ترين راه اين است كه از همسرتان هدف و علت آن رفتار را بپرسيد و با روش مسالمت‏آميز، صميمانه و خوش بينانه موضوع را روشن كنيد.

11. درشتى همسرتان را با خشونت پاسخ ندهيد. خشونت را با سكوت پاسخ گوييد و در موقعيتى مناسب، درباره مسئله مورد نظر، بحث و گفت‏وگو كنيد.

12. بكوشيد در سراسر زندگى، به خصوص در روابط بين خود و همسرتان به جاى هر گونه پيش‏داورى يا مشاهده اشكالات و ضعف‏ها، نقاط مثبت و قوت را ببينيد. به عبارت ديگر، به جاى توجه به نيمه خالى ليوان، به نيمه پر آن توجه كنيد.

13. در برنامه‏ريزى براى فعاليت‏هاى اجتماعى، اوقات فراغت، ديد و بازديدهاى خانوادگى و نظاير آن، با يكديگر مشورت كنيد و از يك جانبه‏نگرى بپرهيزيد.

14. در هر فرصت ممكن، با همسر و اعضاى خانواده‏تان، ارتباط كلامى و عاطفى برقرار كنيد. زنان از صحبت كردن با همسرشان بيشتر لذت مى‏برند؛ بنابراين مردان بايد فعّالانه به سخنان آنان گوش كنند و واكنش مناسب نشان دهند.

15. اگر هر يك از زوجين در شرايط خاصى، نمى‏تواند به سخنان همسرش گوش كند، بايد صادقانه و صميمانه اين موضوع را به وى انتقال دهد و تقاضا كند صحبت كردن درباره آن موضوع را به فرصتى ديگر واگذارد.

16. گاهى در فضايى محرمانه، محبت‏آميز و صميمانه به ارزيابى رفتار و روابط يكديگر بپردازيد و از يكديگر بپرسيد، چه بايد كرد تا روابط تان بهتر و با نشاطتر شود.

17. هميشه، در رويارويى با مسائل و مشكلات خانوادگى، خود را در وضعيت طرف مقابل قرار دهيد و با قبول مسئوليت خود و شناخت انتظارات متقابل، به حل و فصل اختلافات روى آوريد.

18. در روز يا در هفته، زمان مشخصى را براى گفت و گو درباره مسائل و مشكلات و به اصطلاح درد دل كردن با همسرتان، اختصاص دهيد.

19. از داشتن نگرش‏هاى آرمان گرايانه و شاعرانه، انتظارات غير واقع بينانه در ازدواج و روابط زناشويى اجتناب كنيد.

20. هر يك بايد بكوشد با روان‏شناسى همسرش آشنا شود، تا بداند او به چه امورى بها مى‏دهد و نظام ارزشى‏اش چگونه است. براى مثال معمولاً زن به وابسته بودن، كسب امنيت عاطفى و مورد حمايت واقع شدن اهميت مى‏دهد و مرد مى‏خواهد مستقل و خود مختار باشد و آزادى عمل را داراى ارزش مى‏داند.

21. زن و شوهر از مسخره كردن يكديگر و گفتن سخنان طعنه‏آميز و دو پهلو جداً پرهيز كنند.

22. از خطاهاى يكديگر به سرعت بگذريد و خطاهاى همديگر را تحمل كنيد.

23. بايادآورى برخى ايام - مانند روز تولد، سالگرد ازدواج و نظاير آن - و دادن هديه‏هايى هر چند كوچك (مثل يك شاخه گل)، به طور نمادين عشق و علاقه خود را به همسرتان ابراز داريد.

24. خود را در برابر همسرتان آراسته و پاكيزه و جالب توجّه نگه داريد و از پريشانى و وضع نامرتب بپرهيزيد.

25. در انتخاب دوست و برقرارى روابط دوستانه و معاشرت‏هاى خانوادگى با زوج‏هاى ديگر، دقت كنيد و اين امور را با توافق يكديگر انجام دهيد.

26. از هر گونه رفتارى كه به مرد سالارى يا زن سالارى مى‏انجامد، بپرهيزيد.

27. هرگز همسرتان را با زن يا مرد ديگرى مقايسه نكنيد.

28. از رفتارهاى مطلوب همسرتان تشكر كرده، او را تشويق كنيد و انگيزه تكرار آن رفتار را بيشتر سازيد.

29. به قول‏هايى كه به همسرتان داده‏ايد، عمل كنيد تا به سلب اعتماد و احساس فريب خوردگى نينجامد.

30. براى داشتن يك زندگى با نشاط و موفق خوب بينديشيد، وقت بگذاريد، احساس مسئوليت كنيد، موانع ارتباط سالم را از ميان برداريد و به عوامل ايجاد كننده روابط سالم توجه نماييد.

انشاالله موفق باشيد.