فرزندم پرخاشگر است، چکار کنم؟

یک نت ـ فرزندم پرخاشگر است، چکار کنم؟

توضیحات شما کلی است نیاز بود تا توضیحات بیشتری ارائه می دادید. به صورت کلی رعایت موارد زیر پیشنهاد می شود؛

_ والدین نقش مهمی در ساختار شخصیت و شکل گیری رفتار کودک دارند، بنابراین ضرورت دارد تا شما و همسرتان الگویی از آرامش و تسلط بر خود برای کودکتان باشید و هم در تعامل با یکدیگر و هم در تعامل با فرزندتان رفتار پرخاشگرانه نداشته باشید.

ضمن اینکه برنامه ها و فیلمهای خشن نیز می تواند الگویی مخرب باشد، که ضرورت دارد از قرار گرفتن وی در فصای اینگونه برنامه ها جلوگیری شود و یا میزان ان کاهش داده شود و در عوض جایگزین مطلوب ارائه شود.

_ از میزان امر و نهی و کنترل بالای فرزند به نحوی که وی احساس محدودیت افراطی کند، اجتناب کنید. سطح خواسته ها و تذکرات خود را محدودتر کنید و کمتر از وی ایراد بگیرید.

_ از برچسب "پرخاشگر" و دیگر صفات منفی به فرزندتان خودداری کنید، زیرا توصیف وی با ویژگی پرخاشگر بودن، پرخاشگری را به وی القاء می کند. بنابراین به وی القاء کنید که وی از تسلط بر رفتار خود برخوردار است.

_ شکایات و بهانه های اصلی او را کشف کنید و پاسخ دهید. در صورتی که امکان پاسخ یا تامین خواسته های وی وجود ندارد، این موضوع را برای وی تبیین کنید و توضیح دهید، و یا در صورت امکان جایگزین دیگری برای خواسته وی تهیه کنید. البته باید مراقب باشید که فرزندتان شما را مدیریت نکند. به این منظور لازم است کامروا سازی وی به صورت بهینه باشد. به این معنا خواسته های وی تا مرز 70 یا 80 درصد تامین شود و لازم است 20 یا 30 درصد ناکامی داشته باشد ( همانگونه که گفته شد لازم است در موقعیت ناکامی فرزند، تعامل مطلوبی با وی وجود داشته باشد)

_ موقعیتهایی که پرخاشگری می کند را شناسایی کنید، با برنامه ریزی و تلاش از بروز چنین موقعیتهایی کم کنید و در مقابل موقعیتهایی که رفتار آرام دارد را تقویت کنید.

_ در برخی موارد نسبت به پرخاشگری وی بی اعتنا باشید

_ از روش اقتصاد ژتونی استفاده کنید، مثلا به فرزندتان بگوئید به ازائ هر بار پرخاشگری نکردن یک ستاره دریافت می کنی و اگر ستاره ها مثلا به 3 مورد برسد یک جایزه خواهی داشت.

_ زمینه ای فراهم اورید تا انرژی وی به صورت مفید استفاده شود، ورزش، بازیهای جسمی و فیزیکی، کارهای هنری می تواند در این زمینه موثر باشد.

_ وقت بیشتری به فرزندتان اختصاص دهید و تامین نیازهای عاطفی وی را با جدیت بیشتری دنبال کنید. با او به اندازه کافی بازی کنیدف روزانه او را در آغوش بگیرید، ببوسید و نوازش کنید و...

_ در صورتی که با بکار گیری موارد فوق به نتیجه مطلوب نرسیدید می توانید از تنبیه استفاده کنید یعنی وی را به صورت محدود از برخی امکانات محروم کنید. در این خصوص لازم است از قبل با وی اتمام حجت کنید و نوع محرومیت را برای وی توضیح دهید.

منبع:کانال رسمی مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی