چرا بعضی ها به همسران پیامبر توهین می کنند؟

یک نت ـ بعضی ها به همسران پیامبر توهین می کنند و  مقام معظم رهبری(مد ظله العالی ) فتوا دادند که  نباید به همسران توهین کرد در مقابل بعضی ها هم این فتوا را مخالف ایه 10 سوره تحریم دانستند در پاسخ به این شبهه باید گفت:

حفظ حرمت همسران پیامبر که قرآن آنان را "ام المؤمنین = مادر مؤمنان"(1) نامیده و به منزله مادر شمرده است، بر همه مؤمنان واجب است و حفظ حرمت مادر، همیشه واجب است. حتی اگر مادر گناهکار یا حتی کافر و مشرک باشد یا گردد. البته حفظ حرمت یک مطلب است و اطاعت و پیروی مطلب دیگر.. قرآن اطاعت و پیروی را مختص خدا و رسول و اولی الامر دانسته که جز به حق دستور نمی دهند و اما از غیر خدا و رسول و اولی الامر از پدر و مادر و امیر و حاکم و...، تا زمانی باید اطاعت کرد که اطاعت از آنان مصداق اطاعت از خدا بوده و امر آنان امر به حق و عدل باشد و اما اگر آنان از جمله پدر و مادر به غیر حق و عدل امر کردند، اطاعت از آنان حرام است ولی با این وجود باید حرمتشان محفوظ بماند:وَ إِنْ جاهَداكَ عَلى‏ أَنْ تُشْرِكَ بي‏ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما وَ صاحِبْهُما فِي الدُّنْيا مَعْرُوفا(2)و هر گاه آن دو، تلاش كنند كه تو چيزى را همتاى من قرار دهى، كه از آن آگاهى ندارى (بلكه مى‏دانى باطل است)، از ايشان اطاعت مكن، ولى با آن دو، در دنيا به طرز شايسته‏اى رفتار كن‏.آیه هایی از سوره تحریم در توبیخ بعض همسران پیامبر است و آنان را هشدار می دهد که شما در مخالفتی که با پیامبر داشتید و اسباب ناراحتی ایشان شدید، از حق منحرف گردیدید و ... و شما نباید گمان کنید که همسری پیامبر برای شما در قیامت کافی است و حساب و کتاب نخواهید شد بلکه شما هم به کیفر گناه و انحراف مؤاخذه خواهید شد و... همچنان که همسر نوح و لوط گمراه شدند و همسری با پیامبر آنان را سودی نبخشید و به کیفر کفر و گناه خود، مستحق مؤاخذه گردیدند.بنا بر این سوره تحریم هشدار به همسران پیامبر و دیگر منتسبان به اولیای خدا است تا عبرت بگیرند و به نسبت ها دلخوش نباشند و بدانند آنچه در قیامت مفید است، ایمان و عمل صالح می باشد و حکم محترم بودن همسران پیامبر را نفی نمی کند.همسران پیامبر حتی اگر به فرض، کافر هم شده باشند با این وجود حفظ حرمتشان بر ما واجب است و کیفر یا بخشیدن آنان با خداست. ما حق نداریم با این توجیهات وظیفه حرمت گذاری به همسران پیامبر را خدشه دار کنیم و خدای ناکرده به ساحت آنان توهین و جسارت کنیم.البته بحث مستدل تاریخی و اعتقادی در باره رفتار و فضایل آنان در زمان پیامبر و بعد از آن، تا زمانی که با انصاف و منطق عجین باشد، توهین نیست و منعی ندارد.پی نوشت ها:1. احزاب (33)آیه6.2.لقمان(31)آیه15.