چرا مشروب حرام است؟

یک نت ـ  پاسخ گوي اين سوال نيازمند توجه ودقت درامور زير است :1)نوشيدن هر نوع از مشروبات الكلي اگر چه يك قطره و براى چشيدن باشد حرام است. مواردي را كه نام برديد انواع مختلف از مشروبات الكلي است كه بنا به نوع ماده و درصد الكل آن طبقه بندي مي شود كه همگي به هر ميزان الكل كه داشته باشند از مصاديق مشروبات الكلي هستند و لذا حرامند. در مورد ماء الشعير يا « آبجو »دو نوع وجود دارد برخي حاوي مواد مست كنند ه است كه بي شك حرام است ولي برخي صرفا از محصولات جو بوده و اصطلاحا فاقد الكل و مست كنندگي است كه با عنوان ماءالشعير و يا اخيرا به نام دلستر در مغازه ها به فروش مي رسد كه استفاده از آن به لحاظ اينكه جز مشروبات الكلي نيست بلا اشكال است.2.دلايل حرمت شراب:آيات و روايات فراواني براي حرمت شراب وارد شده است كه جاي هيچ گونه ترديد و شبهه اي را باقي نمي گذارد.به چند نمونه از اين آيات و روايات اشاره مي كنيم : آيه 219 سوره بقره، مي فرمايد: «يسئلونك عن الخمر و الميسر قل فيهما اثم كبير و منفع للناس و اثمهما اكبر من نفعهما؛در باره شراب و قمار از تو سؤال مى‏كنند، بگو: «در آنها گناه و زيان بزرگى است و منافعى (از نظر مادى) براى مردم در بردارد (ولى) گناه آنها از نفعشان بيشتر است‏. در آيات 90 و 91 سوره مائده ضمن آنكه حكمت حرمت شرب خمر را گوشزد مي كند به طور صريح از آن نهي مي نمايد «يَأَيهَّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ إِنَّمَا الخَمْرُ وَ الْمَيْسرُ وَ الْأَنصَابُ وَ الْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ(90)إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَ الْبَغْضَاءَ فىِ الخَمْرِ وَ الْمَيْسرِ وَ يَصُدَّكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلَوةِ فَهَلْ أَنتُم مُّنتهُونَ(91) ؛ اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! شراب و قمار و بتها و ازلام ، پليد و از عمل شيطان است، از آنها دورى كنيد تا رستگار شويد! شيطان مى‏خواهد به وسيله شراب و قمار، در ميان شما عداوت و كينه ايجاد كند، و شما را از ياد خدا و از نماز بازدارد. آيا (با اين همه زيان و فساد، و با اين نهى اكيد،) خوددارى خواهيد كرد؟!» البته بايد توجه داشت كه مسئله حرمت خمر و شراب، در همه اديان الهي مطرح بوده، و هيچ آييني كه از تحريف بشر مصون مانده باشد، شرب خمر را جايز نمي‌داند. در روايتي از امام رضا عليه السلام آمده است كه :»هيچ پيامبري مبعوث نشد مگر اينكه زماني كه دين او كامل گرديد تحريم شراب به او اعلام شد و حرمت آن هرگز زايل نشده است».( وسايل الشيعه . ج 25 . ص 301) بنابراين ، تصور اين كه حرمت شراب وساير مواد مست كننده فقط مربوط به دين اسلام است، تصوري نادرست مي‌باشد واينكه امروزه در برخي اديان شرب خمر را حلال مي‌شمارند، اين خود يكي از نشانه‌هاي تحريف‌هايي است كه در آيين‌هاي الهي به دست بشر صورت گرفته است.3)فلسفه حرمت شراب:آثار زيان باري كه مصرف شراب بر جسم و جان و اجتماع دارد بر كسي پوشيده نيست و آثار شراب نه تنها متوجه مصرف كننده بلكه متوجه فرزندان اشخاص شرابخوار نيز مي‏باشد. دراين مقام به برخي اثار زيان بار شراب اشاره مي شود :اول)آثار فردي واجتماعي شراب از ديدگاه علوم تجربي آثار كوتاه مدت ؛در اثر مشروبات الكلي ارتـباطهاي بين سلولهاي عصبي تداخل كرده و فــعـالـيـت گـذرگاه هاي مـحـرك عـصبـي را ســركـوب و گـذرگاه هـاي بازدارنده عصبي را افزايش مي دهـد ودر نقش يك سركوبگر دستگاه عصبي مي باشد. اتساع مردمك چشم، افزايش ضـربان قـلب، بـي خـوابـي، تـهـوع و اسـتفراق، سرگيجه،احـساس بـي قـراري، غليان شهوت، خستـگي و اضطراب، از تاثيرات شايع ان است .با مصرف الكل كنترل رفتاري كاهش يافـتـه و مـمـكن اسـت فرد دست به عملي زده و يا حرفي بزند كه بعدا پشيمان گردد. تـعادل بدن ، قوه تشخيص كاهش مي يابد. برخلاف پندار بعضي اثر تحريكي بر اعضا بدن ندارد بلكه اثر ان تخديري است يعني باعث تضعيف فعاليتهاي بدن و كاستن از دقت در انجام رفتارهاي گوناگون مي گردد. يكي از دانشمندان غربي در اين خصوص مي گويد :«اين واقعيت كه افراد تحت تاثير الكل خجالتشان از بين مي رود و زياد حرف مي زنند به علت اثر تحريكي آن بر مغز نيست بلكه به دليل از بين رفتن كنترلي است كه مراكز عالي مغز در ميانه روي و اعتدال شخص از خود انجام مي دهند.»( جي اچ برن.مباني فارماكولوژي.ترجمه دكتر مرتضي فرخ سير ص 65)آثار بلند مدت: از دست دادن حافظه، تغيير شخصيت، اختلال در سيستم عصبي،مشكلات پوسـتـــي، اسهال، سوء تـغـذيـه ، آسيب به مخاط بيني، آسيب دائمي به كبد و مغز، سرطان سيـنه، حنجره، لب و مري، سقط جنين، ناباروري، بي ميلي جنسي، زخم معده، فشـار خــون بالا و سكته قلبي، كم خوني، تورم كبد، اختلال در سيستم ايمني بدن،، رفتـار خـشونت آمـيــز، اضـطـراب و افسردگي شديد، مشـكـلات مـالي و خـانـوادگـي، خود كشي.

دوم)آثار فردي و اجتماعي شراب از ديدگاه منابع اسلامي:از نظر قرآن : قرآن كريم در آيه 90 و 91 سوره مائده آن را در رديف پرستش بت‏ها، يك نوع پليدي دروني، موجب كينه و نفاق و دوري از ياد خدا و نماز مي‏داند. علامه طبابايي در ذيل آيه شريفه 91 سوره مائده مي فرمايد: «إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَ الْبَغْضَاءَ فىِ الخَمْرِ وَ الْمَيْسرِ وَ يَصُدَّكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلَوةِ فَهَلْ أَنتُم مُّنتهُونَ؛شيطان مى‏خواهد به وسيله شراب و قمار، در ميان شما عداوت و كينه ايجاد كند، و شما را از ياد خدا و از نماز بازدارد. آيا (با اين همه زيان و فساد، و با اين نهى اكيد،) خوددارى خواهيد كرد؟!» از نظر روايات: در روايات متعددي عنوان شده است كه شراب و هر چيز مست كننده اي به علتهاي زير براي هميشه حرام بوده و خواهد بود.الف) زايل كننده عقل و مايه فسادب) سبب انكار خداوند و يا دروغ بستن بر اوو انبيائش مي گرددج)باعث قتل و فحاشي و زنا د)استخفاف محارم الهي و ارتكاب آن(شيخ صدوق .علل الشرايع. ج2 ص 475 باب علت تحريم خمر)ه)سبب ارتعاش در شرابخوار و)زائل كننده نور الهي ز)از بين رفتن جوانمرديح)جرئت بر ارتكاب محرمات و ريختن خون و حتي زناي با محارم (شيخ صدوق .علل الشرايع. ج2 ص 476 باب علت تحريم خمر )خلاصه آنكه كليد هر شري به دست شارب خمر است (مفتاح كل شر)(همان 477) 

سوم) عقوبت شارب خمر: علاوه بر آثار سوء جسماني كه مي توان از آن به عنوان عقوبت دنيوي نام برد بر اساس روايات اسلامي كسي كه خمر مي نوشد تا چهل روز نماز او پذيرفته نمي شود . شرابخوار در قيامت با صورت سياه و زبان بيرون آمده در حالي كه آب دهان او بر سينه اش مي ريزد و فرياد العطش بر مي اورد محشور مي گرددو كسي كه جرعه اي شراب بنوشد روح ايمان از وي گرفته مي شود و روح ناپاك و پست جايگزين ان مي شود(همان باب )

منبع:http://porseman.org