از طریق اینترنت با پسری۱۸ساله آشنا شدم

یک نت ـ

 لطفا به مطالبی که در زیر می آید دقت لازم و کافی را داشته و به راهکارهایی که در پاسخ هست عمل کنید.قطعا برای یک دختری که در یک خانواده مذهبی بزرگ شده است و نسبت به روابط با جنس مخالف حساس است قدم گذاشتن به رابطه آن هم در فضای نا امن اینترنت جای سوال و تحلیل است، البته برای هر کسی ممکن است اتفاق بیافتد، در دوره ای از زندگی دچار یک تصمیم گیری احساسی شده و بر خلاف تفکر و شناخت و باور و اعتقاداتش وارد فضایی شود که در آنجا عقل تعطیل بوده و فقط احساس سکان دار رفتار می باشد .قطعا نیازهای و کمبودهایی پنهان شده در پشت این احساس باعث چنین تصمیمی شده است کمبودهای عاطفی  و خلأ های احساسی که می توانست در فضایی مانند خانواده و یا دوستان و یا تمرینات خودشناسانه برآورده شود باعث سوق دادن فرد به این وضعیت می شود.خدمت شما عرض کنم اگر تمام شرایط هم به نفع شما پیش می رفت قطعا در این زندگی به شکست و یک ازدواج ناموفق و مطلقه شدن بسیار زودهنگام مبتلا می شدید چون یک پسر ۱۸ ساله قطعا یک فردی است که دچار تغییر علاقه، گرایش و خلق وخو و ملاک انتخاب می شود و طبق گفته روان شناسان پسرها در سن ۲۳ سالگی به بالا از نظر هیجان به ثبات می رسند و در سنین پایین تر ممکن است دچار پشیمانی شوند نکته دیگر ارتباط ایشان در فضای مجازی است که در آینده دچار نگرانی و شک و سوء ظن و وسواس فکری نسبت به وفاداری یا عدم وفاداری می شوید ما در مشاوره ها کم نداریم خانم هایی که همسرانی نگران و بدبین داشته و می گویند که همسرمان اجازه استفاده از کامپیوتر و موبایل را نمی دهد و با پرخاشگری نسبت به این موضوع برخورد می کند و همیشه نگران و شکاک است. از طرفی فرهنگ و سبک زندگی، در زندگی نقش بسیار مهمی دارد که اگر این موضوع نادیده گرفته شود ازدواج پایدار راضی کننده نخواهد بود.اینکه شما می گویید قبلا اینطور نبودید و الان هستید هیچ مشکلی را از شما حل نمی کند زیرا حفظ یک رفتار و شناخت منطقی و واقعی بسیار مهم تر از ایجاد آن است . متأسفانه الان دچار یک نوع تعارض و فشار روانی شده اید از طرفی رابطه خود را ادامه داده اید و از طرفی دیگر عذاب و جدان و احساس گناه که تا حدی منطقی است را باخود دارید. اینکه شما می گویید قصد ایشان ازدواج است شکی نیست ولی آیا هر کسی در هر موقعیتی و در هر سنی و در هر فضایی که قصدش ازدواج است زندگی منطقی و راضی کننده ای می تواند برای شما به ارمغان بیاورد؟ پس اندکی باخود صادقانه و رو راست باشید و سعی کنید به تدریج این وابستگی و احساسات و افکار کشاننده به این رابطه را با تسلط عاقلانه ، مهار کنید راهکارهای زیر کمک خوبی می تواند به شما داشته باشد.۱- هر وقت احساس و افکار وابستگی و دلتنگی که موجب رفتار ارتباط در بیرون می شود به شما فشار می آورد لیستی را که ازقبل تهیه کرده اید را باز کنید و خود را آرام کنید این لیست باید دلایل عدم رابطه در آن به صورت مفصل توضیح داده شده باشد. مثلا تصور اینکه شما با هم ازدواج کرده اید و به دلیل عدم تفاهم فرهنگی در حال جداشدن هستید باید در این لیست تصویری که دو سال بعد از پیوند است را به رشته تحریر درآورده باشد مانند فیلمنامه . همچنین موضوع شکاکیت و بدبینی نسبت به روش ارتباطی که کاملا باعث بدبینی معمولا آقایان می شود را هم فیلمنامه آن را بنویسید یعنی بنویسید که من دارم می بینم که این آقا آمده منزل و با بدبینی گوشی من را چک می کنه وو.... نسبت به پشیمان شدن ایشان بعد از تثبیت هیجان و انتخاب کردن مجدد  در حد نگاه به جنس مخالف و رابطه و بهانه جویی هایی که ناشی از تغییر ملاک همسر است نوشته ای را بنویسید.۲- بعد از مرحله اول تمام وسایل ارتباطی و محرک هایی که یاد ایشان و وسوسه ارتباط با ایشان را در شما به وجود می آورد را تا مدتی حذف کنید.۳- برای تمام زمان های تان برنامه ریزی داشته باشید و از تنهایی بپرهیزید. تعاملات و برنامه های اجتماعی را در برنامه ریزی حتما قرار دهید.۴- بدانید اگر رابطه به شما آرامش موقت می دهد عدم رابطه احساس شادمانی و پاک بودن پایدار ودایمی و لذت بخشی را به شما می دهد.۵ - قطعا شما می توانید به وضعیت اولتان برگردید و دوباره پاک و مطمءن زندگی کنید پس با خودگویی ها منفی و مأیوس کننده بجنگید و خودباوری و توانستن را سرمشق خود قرار دهید.۶- هر روزی که ارتباطی نداشته اید را به خود پاداش دهید و به خود ببالید. موفق باشید