خودارضایی از نوجوانی تا بعد از ازدواج

یک نت ـ سلام، بنده پسری بيست و چهار ساله هستم که سه سال است كه عقد كردم و يك سال است که عروسي گرفتم. در رابطه با همسرم از هر لحاظی هيچ گونه مشكلی ندارم. 

تنها مشكل من اين است كه چون از نوجوانی تقريبا دوم راهنمايی خود ارضايی می‌كردم، در حال حاضر نیز تقريبا هفته‌ای يكبار خود ارضايی در خفا دارم كه آن هم بخاطر هوس و رفتن به سايت‌های غیراخلاقی است. از این بابت خيلی عذاب وجدان دارم، نمی‌خواهم به همسر وفادارم خيانت كنم، ولی توانایی ترك كردن این بیماری را ندارم.  لطفا راهنماییم کنید.

پاسخ سوال:با سلام، ابتدا از اینکه ما را به عنوان راهنمای خود انتخاب کرده‌اید، تشکر می‌کنم.

مسلما دو عامل مهم در بروز این رفتار غیراخلاقی و گناه آلود، در رفتارهای شما نقش دارد؛ 1. عادت به این رفتار غیراخلاقی 2. هوی و هوسی که گاه به گاه شما را به این ورطه سوق می‌دهد.

از آنجایی که از دوران نوجوانی، به این رفتار ناپسند و گناه آلود عادت کرده‌اید، باوجود اینکه سه سال است که ازدواج کرده‌اید، هنوز تمایل به این رفتار ناپسند، در شما وجود دارد و می‌تواند جای نگرانی باشد؛ زیرا ادامه این روند مطمئنا در روابط زناشویی شما با همسرتان ایجاد مشکل می‌کند. 

معمولا افرادی که دچار خودارضایی می‌شوند(فارغ از اینکه چه تبعات روحی و روانی برای فرد دارد) بعد از مدتی در روابط با همسرشان دچار زودانزالی می‌شوند که پیامدهای زیر را به همراه دارد: 

1. همسرشان ناراضی می‌شود؛ چون فرد نمی‌تواند همسرش را به ارگاسم برساند. 2. از لذت آمیزش جنسی کامل محروم می‌شود.3. به مرور به دلیل عدم لذت، میل فرد به آمیزش با همسر کم می‌شود.4. فرد به آرامش جنسی نمی‌رسد و تحریک پذیری جنسی دارد و ممکن است سراغ چشم چرانی و رابطه‌های ناقص با غیر همسر، دیدن فیلم و عکس سکسی، برود.(که در مورد شما فعلا دیدن فیلم و عکس پورنو صادق است.)به همین منظور برای حفظ زندگی زناشویی خود و هچنین سلامت روحی و روانی، لازم است که این رفتار ناپسند را ترک کنید. (همواره و هنگامی‌که وسوسه می‌شوید، به پیامدها و تبعات جبران ناپذیر آن فکر کنید؛ زیرا فکر کردن به تبعات منفی آن می‌تواند به شما در ترک این رفتار کمک کند.)

لذا به راهکارهای ذیل جهت ترک این گناه توجه کنید. همچنین اگر با این راهکارهایی که ارائه شد، بعد از مدتی نتوانستید این گناه را ترک کنید، حتما باید نزد مشاور به صورت حضوری جهت ترک این رفتار اقدام کنید.

امّا راهکارها:- اولین قدم؛ اعتقاد و ایمان به درمان پذیری آن و دوری از ناامیدی در این زمینه است. بنابراین خواست و اراده شما نقش مهمی در حل مشکل ایفا می‌کند. (البته ترک عادت نادرست، در زمان کوتاه و بدون راهنمای کار آزموده و دلسوز، امکان پذیر نیست.)در ضمن، حل این مشکل باعث می‌شود به تدریج اراده محکم و راسخی در شما ایجاد شود که مطمئنا راهگشای شما در زندگی آینده می‌شود و می‌توانید با هر گونه برخورد با مانع در زندگی، با اعتقاد و اراده راسخ، آن را از میان بردارید.همچنین براى تقويت اراده، راه‏هاى زيادى پيشنهاد شده كه از جمله آن؛ تلقين به خود است. ويكتور پوشه؛ روان شناس فرانسوى در این باره مى‏‌گويد: «افراد مبتلا به اين عادت شوم، هر روز به دفعات مختلف با تمركز فكر به خود بگويند: «من به خوبى قادر هستم که اين عادت بد را از خود دور كنم، من قادر هستم.» تكرار اين عبارت ساده، اثر عجيبى در تقويت اراده و روحيه دارد.»

- توجه به آثار منفی خود ارضایی مثل ناتوانی جنسی و به هم خوردن رابطه زناشویی با همسر و ...

- خودداری از نگاه كردن به مناظر، فیلم‌ها و تصاویر تحریك كننده(لذا اگر عکس یا فیلم‌های پورنو دارید، حتما آن را از بین ببرید، اگر از فیلترشکن استفاده می‌کنید، آن را برای مدتی حذف کنید. خلاصه هرراهی که شما را به این ورطه سوق می‌دهد، کنار بگذارید حتی اگر شده از رایانه استفاده نکنید.)

- تقویت معنویت و ایمان به خدا و ترس از عذاب الهی با شرکت در مجالس مذهبی و حضور در اماکن زیارتی(به همین منظور سعی کنید نسبت به این گناه در نزد خدا توبه کنید؛ زیرا خداوند توبه کاران دوست می‌دارد؛«إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ»[بقره/222] و از طرفی براساس آموزه‌های دینی کسی که نسبت به گناهان خود توبه کند، مانند فردی است که تا به حال گناه نکرده است و خداوند او را خواهد بخشید.[1])

- خود را ملتزم کنید که هرگونه تحریک جنسی را با همسر خود داشته باشید؛ زیرا هم او را دوست دارید و هم نمی‌خواهید به او خیانت کنید.- از تنهایی بپرهیزید.(البته از تنهایی که موجب افکار نادرست و تحریک آمیز می‌شود، خودداری کنید.)

در آخر نیز تاکید می‌کنم که شرط اساسی در حل این مشکل، داشتن اراده‌ و عزمی محکم است که علاوه بر آن می‌توان با مطالعه تجارب موفق افرادى كه مدت‏ها با اين معضل دست و پنجه نرم مى‏‌كردند و به دلیل عدم شناخت كافى يا جدى نگرفتن راه مقابله با آن و يا به هر دليل ديگرى گرفتار اين گناه ناپسند شدند، اين اراده را در خود تقويت كرد كه به واقع خواستن توانستن است؛ چرا که در راه مبارزه با اين گناه، احساس ضعف و سستى، آفتى بزرگ است.

 با آرزوی موفقیت

پی‌نوشت:[1]. امام باقر(علیه‌السلام) در اين باره فرموده: «التّائِبُ مِنَ الذَّنبِ كَمَن لَاذَنبَ لَهُ؛ توبه كننده مانند كسى است كه اصلاً گناه نكرده است.»[اصول كافى، ج2، ص435]