هفت سنگ !! ؟
ماه مبارک رمضان هم به پایان رسید. ماهی که یقینا حس بندگی در آن بواسطه عوامل مختلف معنوی، فعالتر از باقی ایام سال هست.
در سالهای اخیر، صدا و سیمای کشورمان، بواسطه پخش مجموعههایی، اسباب توجه بسیاری از مردم را به این جعبه جادویی فراهم کرده و امسال هم از این قاعده مستثنا نبود.
یکی از همین برنامهها، مجموعه هفتسنگ است که برنامهریزی آن به گونهای بود که در هنگام افطاری پخش شود و همین زمان فوق العادهای که در اختیار این برنامه قرار داده شده بود، بالتبع توجه بسیاری از هموطنانمان را خواسته یا ناخواسته به خود جلب میکرد.
اما سوال همینجا است که این مجموعه اصلا تناسبی با ماه مبارک رمضان داشت؟ چه رسد به اینکه بهترین زمان طول شبانه روز در ماه رمضان، یعنی وقت افطاری، که معمولا همه به دور سفره و در مقابل تلویزیون نشستهاند، به آن اختصاص داده شود!
مجموعهای که مباحث جدیای را هم به دنبال خود داشت، چرا که منتقدین، بیان نموده بودند که آن یک نوع کپی برداری، از مجموعه ای غربی است که فرهنگش هیچ تناسبی با فرهنگ ما ندارد![1]
باید گفت این مجموعه بنابر اذعان بسیاری از افراد، هیچ تناسبی با ماه مبارک رمضان نداشت و برخلاف سایر مجموعههای ماه رمضان که معمولا 27 یا 30 روزه ساخته میشود این مجموعه 40 قسمتی ساخته شده بود.[2]ویژگیای که در زندگی خانوادههای موجود در این مجموعه بود نیز قابل توجه است. زندگیهای فوق العاده مرفّه و فرزندانی که به عنوان باجگیری یا برای کوچکترین کار خوبی که انجام میدادند، بابت جایزه، گوشیهای آنچنانی موبایل و لبتاب را از والدین خود تقاضا میکردند! که نمیتوان انکار کرد همین، نوعی توقع را در بین همه جوانهای سطح کشور ایجاد میکند. جوانانی که مخاطبین اصلی این مجموعه هستند و شاید در خانوادههای مستضعف زندگی نمایند، حال باید در هنگام افطاری، توقعاتی در روحیه آنها ایجاد شود که نه تنها با حال ماه مبارک تناسبی ندارد، بلکه نوعی دلزدگی را برایشان فراهم خواهد نمود. و یا ترویج برخی وسایل و رفتارهای خاص که حقیقتا با فرهنگ دینی و ایرانی ما تناسبی ندارد.
لذا سوال مطرح میشود، که آیا مجموعهای مناسبتر، در صدا و سیما موجود نبود، که چنین مجموعهای در نهایت بیذوقی، آن هم هنگام افطار، انتخاب و پخش شد؟آیا بهتر نبود بجای ترویج اینگونه توقعات و زندگی در خانهها و داشتن ماشینهای آنچنانی و ترویج مطالبه لبتاب و ... مجموعههایی ساخته و پخش میشد که ترویج دهنده این آیات میبودند:الْمَالُ وَ الْبَنُونَ زِینَه الْحَیوه الدُّنْیا وَ الْبَاقِیاتُ الصَّالِحَاتُ خَیرٌْ عِندَ رَبِّک ثَوَابًا وَ خَیرٌْ أَمَلًا؛ مال و فرزندان، آرایش و زیور زندگی دنیا هستند، ولی اعمال شایسته پایدار نزد پروردگارت از جهت پاداش بهتر و از لحاظ امید داشتن به آنها نیکوتر است. [3]
------------------------------------------------------
پینوشت:[1] بررسی مجموعه در شورای نظارت[2] شرح مختصر از مجموعه هفت سنگ[3] سوره کهف آیه 46
افزودن دیدگاه جدید