ترك خودارضایی پس از ازدواج
یکی از کژکاری های جنسی که پس از ازدواج ممکن است برای برخی از فراد پیش آید، انجام خود ارضایی با وجود همسر می باشد.
افرادی که قبل از ازدواج مدت زیادی خود ارضایی می کنند، معمولا به این انحراف جنسی عادت کرده و حتی پس از ازدواج نیز نمی توانند این عادت مضر را ترک نمایند. این افراد دراثر تمایل نداشتن به رابطه جنسی با همسر، یا لذت نبردن از رابطه جنسی با همسر و یا دریافت نکردن میزان تحریک لازمه از همسر، دوباره به خود ارضایی روی می آروند، و دچار مشکلات جدیدی خواهند شد، که نارضایتی همسر و ناراحتی خود فرد از اهم این مشکلات می باشد.
بنابراين بايد به شيوه اي مفيد، فرد را از حالت موجود كه يك حالت بيمار گونه مي باشد، به حالت طبيعي سوق داد و در اين گونه موارد، بهترين درمان، تکنیک شرطي سازي مجدد ارگاسمي (Orgasmic Reconditioning) است.
در اين روش از فرد خواسته مي شود تا با همان شيوه خاصي كه تمايل جنسي او بوده است، فقط تحريك شود و مرتکب عمل حرام نیز نگردد، بعد توجه خود را از آن شيوه بردارد و با محرك جنسي مناسب، يعني همسر خود، به لذت جنسي بپردازد و ارگاسم را تجربه نمايد. اگر انگيختگي جنسي او كاهش يافت، دوباره با رجوع به همان شيوه قبلي تحريك گردد، اما فقط در حال تمركز كردن روي محرك جنسي قابل قبول (همسر) اجازه دارد به ارگاسم برسد. به مرور زمان اين فرد براي تحريك جنسي، كمتر به تمايل جنسي قبلي خود متكي مي شود و به طور فزايندهاي به محرك جنسي مطلوب (همسر) روي مي آورد.
اگر فردی بخواهد با اين شيوه به درمان خود بپردازد، بايد همسرش به او كمك نمايد، به اين ترتيب كه اگر فرد در گذشته با تحريك آلت تناسلي به خودارضايي مي پرداخته، اكنون نيز از همسرش بخواهد كه او را با همين روش تحريك جنسي نمايد، و پس از آنكه به قدر كافي تحريك شد، عمل دخول را انجام دهد تا با دخول به ارگاسم برسد. اگر پس از دخول، ميزان تحريك جنسي دريافت شده فرد كاهش يافت به گونه ای که از دخول به قدر كافي لذت نمي برد يا نعوظ را از دست مي دهد، به گونه اي كه نمي تواند ارگاسم بشود، در اين صورت دخول را متوقف نموده و از همسرش بخواهد دوباره آلت تناسلی او را با دست تحريك نمايد، اما فرد به هيچ وجه نبايد با تحريك توسط دست، ارگاسم را تجربه نمايد، بلكه پس از دريافت تحريك و آمادگي بايد دوباره عمل دخول انجام گيرد و با دخول ارگاسم را تجربه نمايد، و اين رفتار را آنقدر تكرار نمايد كه از طريق دخول ارگاسم شود.
البته طبيعي است كه ممكن است فرد در دفعات اوليه از رابطه جنسي لذت كامل را نبرد و يا اينكه نتواند ارگاسم را از طريق دخول تجربه نمايد و به دنبال خودارضايي باشد، اما با خودداری از انجام خود ارضایی و تكرار اين تمرین، در روزها و دفعات بعدي و به مرور زمان، مغز و بدن او ياد خواهد گرفت كه تحريك نهايي و ارگاسم را با دخول تجربه نماد و از اين طريق به لذت كامل خود دست يابد.
نكات قابل توجه :
1. هر بار پيش از شروع تمرين (شرطي سازي مجدد ارگاسمي)، فرد باید همسرش را با روابط عاطفي، نوازش و ماساژ نقاط حساس بدن آماده نمايد.
2. از گناه خودارضايي كه در گذشته انجام داده، توبه نمايد و رابطه ميان خود و خداي مهربان را برقرار نموده و گذشته را با پرداختن به معنويت و رسيدگي به خانواده جبران نمايد، تا از لحاظ روانشناختي نيز آرامش داشته و توانايي يك رابطه جنسي كامل را در خود ايجاد نمايد.
3. از گناه خود ارضايي در گذشته و حال، به هيچ وجه با همسرش صحبت نكند و همچنين علت انجام اين تمرين را نيز به او نگويد، بلكه پس از انجام رفتار هاي مقدماتي از او بخواهد كه او را از طريق دست ورزي با آلت تناسلي، تحريك نمايد و سپس دخول را انجام دهد و هر زمان كه دخول، ديگر براي او تحريك كافي را نداشت، دخول را متوقف كرده و دوباره از او بخواهد به تحريك آلت تناسلي بپردازد.
4. درمان با اين روش زمان بر بوده و فرد نبايد توقع داشته باشد با چند بار تمرين به خواسته خود برسد، بلكه شايد رسيدن به سلامتي اوليه نياز به چند ماه تمرين داشته باشد.
5. علي رغم موثر و بی ضرر بودن اين روش، در صورتي كه فرد با انجام اين راهكارها (به هر دليلي) موفق به درمان نشد، بايستي به يك روانشناس باليني متخصص اختلالات جنسي مراجعه نمايد، زیرا زندگی مشترک بدون علاقه جنسی به همسر و بدون رابطه جنسی لذت بخش با همسر، یک زندگی مرده، بی رمق و دل گیر است و چه بسا تداوم نیابد.
افزودن دیدگاه جدید