برگزاری جشن میلاد پيامبر اکرم (ص) شرک است

بزرگداشت اعیاد مذهبی و برگزاری مجالس و محافل جشن و سرور یکی از سیره های مشروع و مباح بلکه رایج بین مسلمانان بوده و هم اکنون نیز در بین آنان رواج دارد .ولی وهابی ها می پندارند که برگزاری جشن میلاد پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) ، قرائت قرآن در آن مراسم ، شعر خواندن در مدح ایشان و اطعام مسلمانان از جمله منکرات است .

به عنوان مثال ، ابن تیمیه در این باره می گوید :

جشن و شادمانی در اعیاد بدعت است و اساسی ندارد و هیچ یک از گذشتگان این روزها را به عنوان عید به صورت دسته جمعی به شادی نپرداخته اند . و در ان روزها اعمالی انجام نداده اند .این عمل مسیحیان است که در ایام تولد حضرت عیسی (ع) جشن می گیرند و یا از یهودیان است ...(۱)

محمد حامد الفقی نیز در این باره می گوید :یادواره ها و بر پا کردن جشن در ایام ولادتها و یا وفاتهای اولیاء ، پرستش آنان به شمار می آید و نوعی عبادت و تعظیم برای آنهاست .(۲)

اما بی پایه و اساس بودن ادعاهای ابن تیمیه و  محمد حامد الفقی در این زمینه ، بر طالبان و جویندگان حقیقت پوشیده نیست .چرا که علاوه بر اینکه بین برگزاری جشن میلاد رسول خدا ص و عبادت فرق است و کسی که عبادت می کند باید دارای یکی از این سه عنصر باشد ( یعنی به الوهیت معبود معتقد باشد ، به ربوبیت او نیز معتقد باشد و معتقد باشد که افعال رب به خود معبود واگذار گردیده است ) و هیچ یک از این عناصر در برگزاری جشنها وجود ندارد ، اساسا به تصریح خود ابن تیمیه اصل در هر چیزی اباحه است ( او می گوید : اصل در آداب و رسوم مردم ، عدم منع است مگر اینکه منعی از خداوند رسیده باشد .) (۳)افزون بر اینها گذشتگان نیز به برپایی این جشنها اهتمام داشته اند .

ما در اینجا در صدد نقد تفصیلی عقیده وهابیت نیستیم . تنها می خواهیم دیدگاه اهل سنت را در این مورد بیان کرده و تضاد ایشان با وهابیت را اثبات نماییم .

نمونه هایی از گفتار علمای اهل سنت در این زمینه :

۱- قسطلانی می گوید :

مسلمانان پیوسته در ماه میلاد پیامبر اکرم (ص) جشن می گیرند و اطعام می دهند ....رحمت خدا بر کسانی که ماه میلاد آن حضرت را عید می گیرند ....(۴)

۲- حسین محمد ، معروف به دیار بکری از قاضیان مکه در تاریخ خود می نویسد :

مسلمانان پیوسته ماه میلاد پیامبر اکرم (ص) را جشن می گیرند ، اطعام می دهند ، شبها با انواع صدقات ، صدقه می دهند ، اظهار سرور و شادمانی می کنند . در نیکی به فقیران اصرار می ورزند و به مولودی خوانی می پردازند و .....(۵)

۳- ابن عباد هم چنین می گوید :

برای من روشن است که زمان تولد پیامبر اسلام (ص) عیدی از اعیاد و موسمی از موسمهای مسلمانان است و هر عملی به عنوان جشن مباح است .(۶)

این را هم اضافه می کنیم که نخستین کسی که در احیای چنین جشنهایی بر دیگران پیشی گرفت ابوسعید اربلی -از علمای بزرگ اهل سنت- در سال ۳۶۰ ه.ق بود .

حال سوال مهم این است که با وجود این همه تضاد و تعارض میان دیدگاه ها و اعتقادات وهابیت با اهل سنت در زمینه ها ی مختلف و حوزه های گونانگون ، چرا باید برخی از پیروان اهل سنت در عصر حاضر ، همان سخنان و اعتقادات وهابیت و سلفیون فریب خورده را تکرار کرده و یا از ایشان دفاع نمایند ؟ و آیا بهتر نیست قبل از گرایش به نظرات و اعتقادات سلفیون کمی به پیشینه و افکار و اعتقادات علما و پیشوایان گذشته خود هم نظری بیافکنند تا به سادگی تحت تاثیر تبلیغات مسموم سلفیون قرار نگرفته و اصالت خویش را فراموش ننمایند ؟

منابع :(۱) اقتضاء الصراط المستقیم ص۲۹۴(۲) الملل و النحل ۴/ص۳۲۰(۳) مجموع الفتاوی ۴/۱۹۶(۴) المواهب اللدنیه ۱/۲۷(۵) تاریخ الخمیس ۱/۳۲۳

(۶) المواسم و المراسم ص۲۲

منبع :پايگاه جامع فرق، اديان و مذاهب