ازدواج با پسر بی نماز
یک نت ـ دو ماه است که نامزد کردهام. اخیرا متوجه شدهام که همسرم به نماز و روزه بی اعتقاد است. به ایشان گفتهام اگر میخواهد با هم ازدواج کنیم باید نماز خوانده و روزه بگیرد. اما هنوز نتوانسته تصمیمی بگیرد و به گمانم، نخواهد توانست چنین تصمیمی هم بگیرد. از طرفی دوستش دارم و از هر جهت پسر خوب و متعهدی است. اگر با ایشان ازدواج کنم گناه میکنم؟ من نمیخواهم از خدا دور شوم.
بسمهتعالی
ضمن عرض سلام و تحیت؛
هم تصمیم به ازدواج و هم تصمیم به اینكه با چه كسی ازدواج كنیم، از بزرگترین تصمیمهای زندگی یك فرد است، چرا كه ممكن است مسیر و سرنوشت فرد را با تغییرات اساسی مواجه كند.
به هر روی لازم است هر فردی برای خود معیارهایی برای انتخاب داشته باشد و بعد از اینكه این معیارها را اولویت بندی نمود، برحسب این معیارها و این اولویت بندی اقدام به انتخاب نماید.
مثلا ممكن است فردی معیارهایی مانند، خوش رفتاری، انعطاف پذیری، تدین، تحصیلات، ظاهر و... را از جمله معیارهای خود بداند و در این میان تدین از جمله معیارهای درجه اول او باشد، طبیعی است كه در اینصورت یا باید با فردی ازدواج كند كه حتما دینمدار باشد و یا اینكه نسبت به اولویت چنین معیاری تجدید نظر نماید و یا از آن صرفنظر كند!
در خصوص حضرتعالی هم همین قاعده صادق است، اینكه چنین شخصی را انتخاب كنید یا خیر به حضرتعالی و معیارهای حضرتعالی وابسته است. البته لازم است نقاط قوت و منفی این شخص را به صورت یك مجموعه ببینید و پس از تحلیل و بررسی روشن كنید كه آیا نقاط منفی ایشان به نقاط مثبت غلبه دارد یا خیر؟ اینكه میگوییم غلبه منظور ما تعداد نیست. بلكه منظور ما جایگاه و اهمیت است. ممكن است فردی مثلا 4 خصوصیت منفی داشته باشد و 20 خصوصیت مثبت، لكن این خصوصیات منفی به اندازهای مهم و تاثیر گذار باشند كه بر این 20خصوصیت مثبت غلبه پیدا كنند و یا بالعكس!
نكته دیگر كه لازم است به آن توجه گردد این است كه در ازدواج لازم است مبنای انتخاب ما امور نقد و بالفعل باشد، نه امور بالقوه و نسیه! به این معنا كه ما باید فرد را همانگونهای كه هست بپذیریم و به این امید كه او بعدا تغییر میكند ویا اینكه او را تغییر میدهیم، انتخاب نكنیم.
با توجه به این نكات این حضرتعالی هستید كه باید با مقایسه جهات مثبت و منفی ایشان و همچنین لحاظ اولویتها، انتخاب كنید.در پاسخ به بخش دوم سوال حضرتعالی كه آیا ازدواج با فرد بینماز حرام است یا خیر، باید گفت چنین ازدواجی حرمت شرعی ندارد، به شرط اینكه خوف و بیم آن نباشد كه دین شما در خطر بیفتد.
در پناه خدای متعال موفق باشید.
منبع :شهر سوال
دیدگاهها
عیب بزرگ ما اینه که شخصیت آدما رو با نمازو روزه میسنجیم. ولی خوب میدونیم که آدما فقط با خواندن نماز به خدا نزدیک نمیشن.دل باید به خدا باشه.نماز و روزه یه حسن ظاهریه.چه بسیار آدمایی رو دیدیم که نمارز و نه روزشون قضا میشه ولی تونگاه کردن به نامحرم و هیچ گناه دیگه ای هم کوتاهی نمیکنن.خودت میگی متعهده. رفتاراشو با آدمای نمازخون مقایسه کن متوجه منظورم خواهی شد.
خانم شما دیوانه تشریف دارید . خودتونو به یه پزشک معرفی کنید .
در پاسخ به نظر شقایق خانم حرف میزنم.
حرف شما رو قبول دارم که دین فقط نماز و روزه نیست و چیزهای دیگه ای هم مهمه مثل کار های حرام انجان ندادن که انواع داره و بعضی ها هستند که نماز میخونن ولی در بعضی از موارد زندگی کوتاهی میکنن ولی اون چیزی که مهمه اینه که این نباید باعث بشه که نماز و روزه کوچیک شمرده شه چون نماز شروع کار های خوبه و به کمک ادم میاد و ادم رو نزدیک به حقیقت میکنه و بلعکس هم داره ، پس مهمه.
افزودن دیدگاه جدید