اگر ازدواج مقدور نباشد آیا می‌توان خودارضایی کرد؟

 20 سال سن داشته و در حال حاضر قصد و شرایط ازدواج را ندارم. متاسفانه کنترل میل جنسی برای بنده سخت است. برای ازدواج موقت هم علاوه بر لزوم اذن پدر، در خانواده های ایرانی این کار مرسوم نیست. و پدرم نیز اجازه نمیدهند و ممکن است به خاطر این حرفم تنبیه هم شوم. در صورتی که شرعا ایرادی ندارد زمانی که ممکن است ازشهوت به گناه بیافتیم و ازدواج دائم هم مقدور نباشد! اما متاسفانه پدران ما از اسلام فقط نماز و روزه را یاد گرفتند. حال با این شرایطی که دارم و مطمئن هستم که افرد دیگری نیز چنین مشکلی دارند چه باید کرد؟ آیا باز هم خود ارضایی جایز نیست؟ به نطر بنده خود ارضایی بهتر از ازدواج موقت است. نه کسی متوجه می‌شود نه میل آدم سرکوب میشود.

بسمه‌تعالی

با عرض سلام و تحیت خدمت شما خواهر گرامی و تشكر از حسن اعتماد شما

غریزه جنسی یكی از قویترین غرایز است كه دین مبین اسلام برای پاسخ به آن بر خلاف سایر مكاتب كه یا راه افراط را در پیش گرفته‌اند و یا تفریط، راه میانه را پیشنهاد داده است كه عبارتست از ازدواج (دائم/موقت) و یا مدیریت آن.

مستحضرید نیاز جنسی، بر خلاف سایر نیازهای بیولوژیك، تابع ساعت زیستی بدن نیست بلكه ارتباط مستقیمی با افكار و رفتار دارد. لذا با كنترل مبادی ورودی فكر یعنی حواس پنچگانه و بویژه چشم و گوش، می‌توان پاسخ به این نیاز را تا فراهم شدن شرایط به تاخیر انداخت. همانگونه كه بسیاری از افراد تا زمان ازدواج و مهیا شدن شرایط آن را به تاخیر می‌اندازند.

در اینجا نكته‌ای روانشناختی قابل بیان است و آن اینكه سركوب كردن غریزه جنسی نوعی مكانیزم دفاعی است كه هرچند با گرفتار شدن به دام گناه، قابل مقایسه نیست، اما طبعا سركوبی از بدترین مكانیزمهای دفاعی است كه پیامدها و نتایج منفی را به دنبال دارد. لذا تا فراهم شدن شرایط ازدواج بهتر است از مكانیزمهای دیگر مانند تصعید و جابجایی استفاده شود. مثلا در صورتیكه این غریزه با برنامه‌ریزی و تمركز بر فعالیتهای مختلف علمی، اجتماعی، شغلی، ورزشی و...مدیریت شود به آن سركوبی گفته نمی‌شود بلكه این نیاز با جابجایی مواجه شده است.

اما اینكه اسلام راه را باز گذاشته است(ازدواج دائم و موقت) ولی شرایط فرهنگی و اجتماعی بر خلاف این مسیر رقم خورده است، ایرادی است كه به اسلام برنمی‌گردد چرا كه موضوعی است فرهنگی و نه شرعی.

به هر حال دشواری شرایط، مجوزی برای ارتكاب حرام و از جمله خود ارضایی فراهم نمی‌آورد. و خود ارضایی علاوه بر حرمت شرعی پیامدهای منفی جسمی و روانی را به دنبال خواهد داشت.

 در بسیاری از موارد فرد دچار اعتیاد، زودانزالی، احساس گناه، اضطراب و...می‌شود. و متاسفانه در موارد بالینی شاهد آن هستیم كه افرادی بر اثر ابتلاء به خودارضایی، یا توان مطلوب برقراری ارتباط جنسی با همسر را ندارند و دچار زودانزالی می‌شوند و یا بر اثر شكل گیری ذائقه جنسی از ارتباط زناشویی لذت نمی‌برند كه این امر زمینه اختلافات شدید زوجین را به همراه خواهد داشت.

در هر صورت احكام نورانی اسلام تابع مصالح و مفاسد است. و هرچقدر كه مدیریت غریزه جنسی دشوارتر باشد، اجر و پاداش الهی آن نیز بیشتر است.

برای شما خواهر محترم توفیق الهی را مسئلت دارم.

منبع:soalcity.ir