اظهار علاقه به نامحرم

علاقه مند‌شدن به كسی كه نامحرم است، تا زمانی كه به صورت عمل غیر شرعی در خارج نمایان نشود، گناه نیست، اما استمرار داشتن این حالت ممكن است عوارض و پیامدهای روحی، روانی و اجتماعی نامطلوب داشته باشد. مطمئناً علاقه مندی شدید به یك شخص، فكر و ذهن انسان رو به خود مشغول كرده و ممكن است به صورت های مختلف مانند افت تحصیلی، پریشانی خیال و فكر و حتی انجام گناه منجر شود.

ضمن اینكه فكر و ذهن انسان را از یاد خداوند هم باز می دارد. در چنین صورتی بهتر است كه اگر علاقه واقعا از روی هوا و هوس نیست و شرایط برای ازدواج فراهم باشد و آن شخص هم خواستگارتان باشد، تنها برای ازدواج و شرایط آن فكر كنید، در غیر این صورت، فكر و ذهن را از آن آزاد كنید تا بتوانید خود را سبك و رها سازید.

اظهار علاقه به نامحرم اگر همراه با كار حرامی باشد جائز نیست و حرام است. نگاه به نامحرم، حرف ها و شوخی هایی كه باعث تحریك شهوت می‌شوند و خلوت كردن با نامحرم هم از گناهان است.

امام علی(علیه السلام) فرمود:‌ "اتّقوا معاصی الله فی الخلوات فإنّ الشاهد هو الحاكم؛[1] از گناه كردن در خلوت بپرهیزید، زیرا آن كس (خدا) كه شاهد است (‌روز قیامت) حاكم و قاضی خواهد بود".

امام كاظم(علیه السلام)فرمود: " حضرت مسیح به اصحاب خود فرمود:‌ گناهان كوچك كه انسان آن ها را به حساب نمی آورد از مكر های شیطان است. شیطان آن ها را پیش چشم شما كوچك جلوه می‌دهد و كم كم آن ها زیاد می شود و شما را احاطه می كند".

[2] انسان مؤمن مخصوصاً جوانان كه زمینه رشد كمالات در وجودش بیشتر است، باید با پیمودن طریق صداقت و پاكی، به قلّه كمالات دست بیابد و به جایی برسد كه خدا به ملائكه اش به واسطه او افتخار كند.

[1]. محمدی ری شهری، میزان الحكمه، عنوان 1369.

منبع :soalcity.ir