آنچه دیگران می خوانند:
دختری هستم 21 ساله و ترم 5 دانشگاه، بعد از 4 ترم به ابراز علاقه مداوم یکی از همکلاسی‌هایم جواب مثبت دادم. از آنجائیکه هر دو شرایط ازدواج نداریم، قرار گذاشتیم تا اتمام دانشگاه صبر کرده و موضوع را از خانواده‌ها پنهان کنیم. من دختری مذهبی هستم و این اولین پسری است که رابطه دارم در این مدتی هم که باهم هستیم تقریبا علاقه‌مند شدم ولی در حدی نیست که نتوانم فراموشش کنم. یعنی ایشان خیلی بیشتر به من وابسته شده و دوستم دارد. جدیدا رفتارش خیلی صمیمی و راحت شده است. می‌خواهم بدانم در این رابطه که قصدمان ازدواج است از لحاظ نیازهای جنسی، چقدر می‌توانیم راحت باشیم؟ البته حضوری هیچ رابطه ای نداریم، حتی دست همدیگر را نیز نمی‌گیریم، ولی تلفنی یا از طریق اس ام اس چه؟
با عرض سلام و تحیت محضر شما خواهر گرامی؛
بر حسب تجربه و شواهد، توصیه ما این است كه نه تنها لازم است از تعمیق چنین ارتباطی خودداری كنید، كه لازم است از ادامه دادن آن نیز اجتناب نمایید.
ادامه چنین ارتباطی خواه ناخواه، به شدت وابستگی و علاقه می افزاید لذا اگر الان می‌توانید وی را فر اموش كنید معلوم نیست در آینده هم چنین مجال و فرصتی برای شما وجود داشته باشد.
در موارد فراوانی پسر و دختر بعد از قول و قرارها و...با مشكلات متعددی مواجه می‌شوند و ازدواج آنها به سرانجام نمی‌رسد، مثلا مخالفت خانواده‌ها، پشیمان شدن یكی از طرفین و سراغ گزینه‌ای دیگر رفتن و... .
بنابراین سرمایه‌گذاری بر امری كه مبهم است و نامعلوم، نه تنها منطقی نیست بلكه سرمایه و دیگر فرصتها (درسی، روانی، ازدواج با دیگر افراد و...) را از شما سلب می‌كند.
بداهتا منطقی ترین و مطمئن‌ترین گزینه برای خواستگاری و ازدواج استفاده از شیوه سنتی است، و اگر شرایط مهیا نیست باید تا فراهم شدن شرایط آن را به تاخیر انداخت و نه اینكه با شتاب و اقدام مبتنی بر عواطف، گزینه‌ای خطا را انتخاب كنیم.
و اما در پاسخ به بخش دوم فرمایشات شما، لازم است بدانید انگیزه ازدواج، هیچگونه مجوز و توجیهی برای نادیده گرفتن مرزهای شرعی و اخلاقی ایجاد نمی‌كند نه به نحو حضوری و نه به نحو غیر حضوری(تلفنی-پیامكی و...). مضافا اینكه چنین روندی، آغازی خواهد بود برای پایانی تلخ و جبران‌ناپذیر.
منبع:soalcity.ir
دیدگاه‌ها