تخريب قبرستان بقيع توسط وهابيون

در ابتدا به این نکته اشاره می کنم که هر عملی که بقصد اهانت و جسارت به ساحت انور و مبارک پیامبر اکرم «صل الله علیه و اله» وائمه اطهار« صلوات الله علیهم» انجام شود گناهی بزرگ و نابخشودنی است هرچند بلند کردن صدا به این قصد باشد.

تخریب بقیع به دست وهابیت

سوال :آیا تخریب آثار بزرگان مکه و مدینه مانند بقیع  به دست وهابیت صحت دارد؟پاسخ : وهابیان در سال 1218 ه .ق پس از مسلّط شدن بر مکه، تمام آثار بزرگان دین را تخریب نمودند.

و تمام آثار باستانى که در اطراف خانه خدا و بر روى زمزم بود، تخریب کرده و در تمام مناطقى که مسلّط مى شدند، آثار صالحین را نابود مى کردند. آنان هنگام تخریب، طبل مى زدند و به رقص و آوازه خوانى مى پرداختند(1).

دردناک ترین کارى که وهابیت مرتکب شد و ننگ آن براى ابد در پیشانى آنان باقى ماند، آتش زدن کتابخانه بزرگ «المکتبة العربیّة» بود که بیش از 60 هزار عنوان کتاب گرانقدر کم نظیر و بیش از 40 هزار نسخه خطّى منحصر به فرد داشت که در میان آنها برخى از آثار خطى دوران جاهلیت و قرارداد یهودیان با کفار قریش بر ضد رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) وجود داشت، و همچنین آثار خطّى حضرت على(علیه السلام) و ابوبکر و عمر و خالد بن ولید و طارق بن زیاد و برخى از صحابه پیامبر گرامى(صلى الله علیه و آله) و قرآن مجید به خط عبدالله بن مسعود بود.

در همین کتابخانه انواع سلاح هاى رسول اکرم (صلى الله علیه وآله) و بت هایى که هنگام ظهور اسلام مورد پرستش بود؛ مانند «لات»، «عزّى»، «منات» و «هبل» وجود داشت.

ناصر السعید از قول یکى از مورّخان نقل مى کند که هنگام تسلط وهابیان، این کتابخانه را به بهانه وجود کفریات در آن به آتش کشیدند و به خاکستر تبدیل کردند.(2)

آنان شقاوت را به جایى رساندند که خانه حضرت خدیجه (علیها السلام) را به توالت تبدیل کردند و تصمیم داشتند که زادگاه رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) را نیز چنین کنند که یک فرد خیّرى در آنجا کتابخانه اى تأسیس کرد و از کار زشت وهابیان جلوگیرى نمود(3)

آل سعود در سال 1344 ه .ق که تسلط کامل بر حجاز یافت، تمام آثار صحابه را در مدینه نابود کرد؛ مانند زادگاه امام حسن و امام حسین(علیهما السلام) در مدینه، قبور شهداى بدر، بارگاه ائمه بقیع، بیت الأحزانى که امام على(علیه السلام) براى حضرت زهرا (علیها السلام) بنا نهاده بود، مرقد مطهر فاطمه بنت اسد مادر امیرمؤمنان (علیه السلام)، و از این قبیل آثار که به دست آنان تخریب شده است.(4)

1. کشف الارتیاب، ص 27، به نقل از تاریخ الجبرتى.

2. مراجعه شود: نصیحتى لإخواننا النجدیین.

 3. مراجعه شود: تاریخ آل سعود، ج 1، ص 158؛ کشف الارتیاب، ج 55، ص 187 و 324 ؛ اعیان الشیعة، ج 2، ص 72؛ الصحیح من سیرة النبى الأعظم، ج 1، ص؛81 آل سعود من أین إلى أین، ص 47.

4. علی اصغر رضوانی، سلفی گری و پاسخ به شبهات، ص 189.

« به نقل از سایت ایت الله مکارم شیرازی»