رفتن به محتوای اصلی

بیوگرافی پیام دهکردی

تاریخ انتشار:
یک نت ـ پیام دهکردی از بازیگرانی موفق در عرصه تئاتر، سینما و تلویزیون است که با ایفای نقش در کارهایی همچون سریال شهریار، توپولی موپولی و گاندو به خوبی هنر خود را در این عرصه به اثبات رسانده است. او مدتی به علت بیمارشدنش، از کار و بازیگری کناره گرفت و با بهبود حالش به فعالیت ادامه داد
بیوگرافی پیام دهکردی

یک نت ـ پیام نادری دهکُردی، بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر ایرانی متولد ۲۰ اردیبهشت ۱۳۵۶ در شهرکرد است. علاوه بر بازیگری به تدریس فن بیان و بازیگری مشغول است و کارگردانی تئاتر نیز انجام می دهد.

تحصیلات پیام دهکردی

پیام دهکردی فارغ التحصیل رشته تئاتر در مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه تهران است و پیش از آن مدرک کارشناسی را در رشته‌ی ادبیات دراماتیک (نمایشی) از دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک کسب کرده بود.

ازدواج پیام دهکردی

پیام دهکردی سالهاست با عارفه لک بازیگر، شاعر، نویسنده و مدرس صدا و گفتار ازدواج کرده است.

ورود پیام دهکردی به عرصه هنر

پیام دهکردی کلاس های آموزش بازیگری را زیر نظر استاد حمید سمندریان سپری کرده و فعالیت در عرصه های هنری را با تئاتر آغاز کرده است. نخستین بار با سریال “باغ بلور” به کارگردانی رامبد جوان بازیگری در تلویزیون را تجربه کرد. "یک تکه نان" به کارگردانی کمال تبریزی اولین تجربه ی سینمایی پیام دهکردی بوده است.

شهرت پیام دهکردی با بازی در مجموعه "شهریار"

بسیاری پیام دهکردی را با نقش ابوالقاسم شیوا در سریال "شهریار" به کارگردانی کمال تبریزی می شناسند، وی در سریال "شهریار" نقش دوست نزدیک استاد شهریار را بازی کرد. او با ایفای نقش در این سریال به شهرت رسید.

حضور پر رنگ پیام دهکردی در سریال "گاندو"

پیام دهکردی بازیگر نقش مایکل هاشمیان یا در اصل جیسون رضاییان در سریال امنیتی-جاسوسی-سیاسی "گاندو" به کارگردانی جواد افشار است. پیام دهکردی در سریال گاندو با بازیگرانی همچون داریوش فرهنگ، محمدرضا ش

بیماری سخت پیام دهکردی

در سال ۸۵ دهکردی ناگهان بیمار شد. او با مراجعه به بیمارستان بستری شد و ابتدا پزشکان همه‌چیز را به شوک و حمله عصبی ربط دادند. بعد از آزمایش‌های مختلف و شرایط بالینی، از او نمونه‌برداری مغز استخوان صورت گرفت که به گفته خودش بسیار دردناک بود.

پزشکان بعد از بررسی به این نتیجه رسیدند که نوعی اختلال مغز استخوان رخ داده است. بعد از آن مقطعی را در بیمارستان و مدتی در خانه بستری بود اما به گفته خودش، خدا خیلی به او لطف داشته که این بیماری مهار شده و مشکلی برایش ایجاد نمی‌کند و ممکن است تا سال‌ها به همین شکل باقی بماند.

پیام دهکردی از سختی دوران کودکی و بی پولی جوانی اش می‌گوید:

از همان دوران بچگی در شهرکرد تابستان های من اینگونه می گذشت که پدرم فرفره درست می کرد و من با یک صندوق آدامس و شانسی باید در کوچه های میچرخیدم تا اجناسم رو بفروشم. کار در ساندویچی پسر عمه ام، و سپس در زمین های کشاوری دایی و شوهر عمه هایم جز اتفاقات آن روزگار بود.

در اصفهان شاگرد مرحوم ابراهیم کریمی بودم، در اراک دانشجوی تئاتر و در تهران هم در کلاس های بازیگری استاد سمندریان شرکت می کردم. با ماهی 11 هزار تومان باید اموراتم را می گذراندم، آنقدر پیاده می رفتم که پینه های پایم هنوز هست.

بعد از ازدواج از پدرم خواستم مخارج عروسی را به خودم بدهد تا بتوانم کاری کنم، به سختی راضی اش کردم و با کلی قرض یک پیکان مدل 62 گرفتم و مشغول مسافرکشی شدم.

سکونت در لاهیجان

پیام دهکردی چند سالی است که ساکن لاهیجان است و موسسه امید پیام دهکردی را در این شهر تاسیس کرده که به آموزش بازیگری و گفتار می پردازد.

پیام دهکردی: بودنم در شهر تهران دیگر پیشرفتی را برایم به همراه نداشت و برای آنکه به آدمی غرغرو و غیرپویا تبدیل نشوم هجرتی آرام را در پیش گرفته ام. من در تهران احساس کردم از خودم و خدای خودم در حال دور شدن هستم. آن قدر ازدحام بود که باعث می شد نتوانم به خودم نزدیک شوم.

احساس کردم باید هجرت کنم؛ از اخلاق های بد، رفتارهای بد، روحیات بد و فضاهای بد پیرامونم. احساس کردم نیاز دارم به خودم نزدیک شوم. ممکن است برای کسی تهران باعث شود به خودش نزدیک شود، اما برای من برعکس بود. بعد طی بررسی ها لاهیجان را برای هجرت مناسب دیدم.افتخارات پیام دهکردی

        - جایزهٔ بهترین بازیگر - بیست و دومین جشنوارهٔ بین‌المللی تئاتر فجر

۲۰۰۴- جایزهٔ فعال‌ترین بازیگر تئاتر - روز جهانی تئاتر

    - نامزد بهترین بازیگر در بیست و یکمین جشنوارهٔ بین‌المللی تئاتر فجر

۱۳۸۲- نامزد بهترین بازیگر - جشنوارهٔ بین‌المللی نمایش‌های آیینیـسنتی

۱۳۸۶- بهترین بازیگر مرد سال - خانهٔ تئاتر و کانون ملی منتقدان

فیلم شناسی پیام دهکردی

سینمایی

۱۳۹۵- بی‌صدا (حسین شهابی)

۱۳۹۳- تگرگ و آفتاب

۱۳۹۳- دلم می خواد

۱۳۹۲- تراژدی (آزیتا موگویی)

۱۳۹۰- بی خداحافظی (احمد امینی)

۱۳۹۰- جیب بر خیابان جنوبی (سیاوش اسعدی)

۱۳۸۹- راه آبی ابریشم (محمد بزرگ نیا)

۱۳۸۶- همیشه پای یک زن در میان است (کمال تبریزی)

۱۳۸۴- یک بوس کوچولو (بهمن فرمان‌آرا)

۱۳۸۳- یک تکه نان (کمال تبریزی)

        - در همین نزدیکی

تلویزیونی

۱۳۸۲–۱۳۸۱- باغ بلور (رامبد جوان)

        - شهریار (کمال تبریزی)

        - مدار صفر درجه (حسن فتحی)

        - هوش سیاه ۲ (مسعود آب‌پرور)

۱۳۸۸- گاوصندوق (مازیار میری)

۱۳۹۳- گذر از رنج‌ها (فریدون حسن‌پور)

۱۳۹۷- گاندو (جواد افشار)

        - مجموعه تلویزیونی جستجوگران

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
بازگشت بالا