مشکلات بعد از ازدواج دوست دختر و دوست پسر

دلهره و ترس شما از پیامد این گونه دوستی‌ها و ازدواج‌ها، نگرانی به جا، واقعی بلکه ستودنی است.

تنها شما نیستید که این پرسش را مطرح می‌کنید، بلکه تحقیقات کارشناسان مسایل اجتماعی نشان می‌دهد که بسیاری از ازدواج‌هایی که سرآغازش دوستی‌های خیابانی و انگیزه‌های غریزی و جنسی یا عاطفی محض بوده، به مشکل‌های اجتماعی تبدیل شده و به طلاق منجر شده است.

در این گونه دوستی‌ها و ازدواج‌ها غالباً گزینش بر مبنای معیارهای صحیح دینی و اخلاقی و ملاک‌های پسندیده نیست، بلکه کشش‌های غریزی و خواسته‌های دل، محرک اصلی است. دو طرف تنها به خواهش و کشش دل توجه دارند، اما اندیشه و خرد را دخالت نداده، یا کمتر توجه دارند؛ از این رو این گونه دوستی‌ها و معاشرت‌ها نمی‌تواند شخص را برای شناخت روحی و فکری شخص مقابل و ارزیابی صحیح از نقاط ضعفش یاری نماید، بلکه پایداری دوستی آن چنانی (که عمرش کوتاه است) باعث می‌شود که شخص نتواند ضعف‌های اخلاقی، فکری، اجتماعی، ذوقی و هنری دوستش را تشخیص دهد، زیرا علاقه و دوست داشتن چیزی،‌ انسان را کور و کر می‌کند و موجب می‌شود نقاط ضعف را نبیند و واقعیت‌ها را آن گونه که هست، درک نکند.

در ضمن چون به هم علاقه دارند، سعی می‌کنند عیب‌ها آشکار نشود، تا موجب جدایی نشود، به همین خاطر رفتارها ظاهری می‌شود و هر شخص سعی می‌کند رفتارهایی را از خود بروز دهد که طرف مقابل بپسندد، اما وقتی ازدواج صورت گرفت واقعیت‌ها خود را نمایان می‌سازد.

وقتی بیشتر در کنار هم بودند با سختی‌ها و مشکلات زندگی و خواسته‌های متفاوت روبرو شدند (صفات و ویژگی‌هایی که ازهم مخفی می‌کردند) خود را نمایان می‌سازد. در این زمان احساس می‌کنند همدیگر را فریب داد‌ه‌اند، چون واقعیات را به هم نگفتند و خود را چنان که بودند، نشان ندادند و در درون دوستی سعی می‌کردند خود را مطلوب طرف مقابل نشان داده یا جا بزنند.

چرا پسرها پس از آن که با دوست دخترشان ازدواج می‌کنند بد دل می‌شوند؟

این موضوع در مورد همه پسرها عمومیت ندارد، بلکه از یک سو به روحیات و فرهنگ و میزان آگاهی دینی و شخصیت اجتماعی پسرها بستگی دارد، از سویی دیگر به شیوه دوست‌یابی و نحوه انتخاب همسر ارتباط پیدا می‌کند.

ازدواج‌هایی که از راه تحقیق و گزینش صحیح صورت می‌گیرد و همچنین دخترانی که با عفت و پاکدامنی دوران مجردی را پشت سر می‌گذارند، تا آن که پسرانی مثل خودشان به خواستگاری آنان بروند، پس از ازدواج‌شان بد دلی و سوء ظن بین‌شان به وجود نمی‌آید اما پسرانی که در کوچه و خیابان با دختری دوست می‌شود و سپس با وی ازدواج و از کانال رسمی مانند خانواده تحقیق و بررسی لازم صورت نمی‌گیرد، طبیعی است که پس از ازدواج و خاموش شدن آتش شهوت، به این فکر، می‌افتد که همسر من به این راحتی با من دوست شد و ارتباط پیدا کرد، از کجا که پیش‌تر با دیگران چنین ارتباطی نداشته باشد؟

این مسئله یکی از علت‌های سوء ظن و بدگمانی است.

در سؤال به نکته مهمی اشاره کردید که می‌تواند پاسخ برخی از سؤالات‌تان را بدهد، از جمله این که چرا نسبت به دوستی‌های خیابانی و عشق‌های دختر و پسر حساسیت وجود دارد؟

در واقع موضوع ختم شدن دوستی‌ها به ازدواج، بهترین فرض و سرانجام این نوع دوستی‌ها است که تازه آن هم پس از ازدواج با مشکل روبرو است و مشکل بد دلی تنها یکی از آنها است. فرض‌های دیگری نیز در این دوستی‌ها و عشق‌های دختر و پسر وجود دارد که در سؤالات‌تان به آنها اشاره نشده و متأسفانه دختران از آنها آگاهی ندارند، یا نسبت به آنها بی توجه هستند و خود را به خواسته‌های دل می‌سپارند! حتى بهترین فرض این دوستی‌ها مشکل دارد، تا چه رسد به فرض‌های دیگری که باید سراغ آنها را از آمار و ارقام‌ها یا دخترانی گرفت که به سرخوردگی، ناراحتی روحی و روانی، خیانت‌هایی که دیدند و... دچار شده‌اند.

منبع: پاسخگو