چله ما فردا استادیوم یادگار امام تبریز

یک نت ـ این روزها در برخی محافل از طلوع درخشان اما غروب غم انگیز (!) هواداران پرشور تراکتور سخن بمیان آمده است عبارت "عجب آمدن پرسروصدا و پر شر و شوری!؟ اما چه رفتن بی صدایی!؟" زیاد به گوش می رسد می گویند تمام عشق هواداریتان همین بود!؟...

عبارات فوق و سایر اظهارنظرهای مشابه حاکی از اتفاقی است که لو بطور گذرا بر بستر فوتبال ایران جاری شده است همانطوریکه که ظهور هواداران دهها میلیونی تراکتور یک اتفاق ویژه در مقطعی از تاریخ فوتبال کشور بود طبعاً غروبشان نیز برای آنانی که از دور نیز دستی بر تنور داغ جامعه ی بزرگ هواداران تراکتور ندارند غیرمنتظره تر و شگفت انگیزتر می نماید.

اما چه آمدن و رفتنی؟ مگر میشود اینهمه هوادار یک روزه همچون پرندگان مهاجر بیایند و بروند؟  آیا ممکن است که اینهمه شور و غرور فقط در طی چند بازی کمرنگ شود؟ مگر میشود که دیگر از ورزشگاه سهند طنین فریاد عاشقانه "یاشاسین آذربایجان" به گوش نرسد؟ وقتی در بازه ی زمانی خیلی کوتاه دو هوادار سرخ قامت از فرط احساس پاکشان به محبوبشان در کمای عشق بی حد و حصرشان به معشوقشان غرق میگردند آیا ممکن است که نوای دل انگیز عاشقان به یکباره در ورزشگاه بزرگ سهند آذربایجان خاموش گردد؟ مگر امکان دارد که اقیانوس خروشان هواداران تراکتور به ناگاه از خروشیدن بازایستد؟

نگارنده میداند که هیچکدام از گفته های فوق در خصوص هوادارانی که احساس پاکشان سرچشمه ی زلال عشقشان به تیم محبوبشان می باشد صدق پذیر نیست. او آنان را می شناسد و به آنان باور دارد. میداند که آنانی که بسان قهرمانان تاریخساز سرزمین مادریشان با حضور حماسی و عاشقانه ی خود بارها و بارها صفحات خالی فوتبال کشور را به نام درخشان آذربایجان مزین نمودند همیشه و در همه حال خواهند بود و خواهند ماند. یقین دارد که آنان هدف خود را بخوبی می شناسند و سختیها و مرارتها و کارشکنیها و سنگ اندازیها نخواهد توانست سد راهشان برای به اهتزاز درآوردن پرچم سرخ تیم محبوبشان بر فراز قله های افتخار و پیروزی باشد. اطمینان خاطر دارد که ناهمواریهای راه پرفراز و نشیبی که در پیش گرفته اند نخواهد توانست به اندازه ی سر سوزنی در درستی راهی که با قلبشان آن را باور دارند شبهه ایجاد نماید. تردیدی ندارد که  آنان مثل همیشه با حضور پراحساس و حماسی خود زیباترین لحظات تاریخ فوتبال کشور را به تصویر کشیده و رویای خواب نماشدگان را به کابوسی تلخ بدل خواهند نمود...

سه شنبه ی بیاد ماندنی:سه شنبه, روز همت دوباره ی شیرمردان خطه ی آذربایجان است. سه شنبه روز حمایت باغیرت ترین و بافرهنگترین هوادارن لیگ کشور از تیم محبوب خود است.سه شنبه روز اتحاد است. و روز حضور پرشوری دیگر.سه شنبه همه با هم در استادیوم سهند به عشق آذربایجان و تیراختور گرد هم خواهیم آمد تا جشن صعود به فینال را در همانجا برگزار کنیم.