ایراد از عزاداری امام حسین

یک نت ـ متن شبهه: در شبکه‌های اجتماعی از امام رضا(ع) نقل شده: هر کس به نحوی از عزاداران جدم حسین (ع) ایراد بگیرد، حتی اگر شیعه باشد از محبین ما نیست(بحار ج۳ص۱۷۳) آیا این حدیث کامل هستش یا اصلا سندیتش درسته؟ چون اگه راست باشه میشه خیلی بدعت‌ها رو به عزاداری اضافه کرد و کسی هم حق اعتراض نداره! حتی مراجع!!!

پاسخ به شبهه :

اگر کسی اهل تشیع،فقه و فقاهت باشد، میداند که مراجع حتی حق دارند که بنا بر مصلحت اسلام و مسلمین، بگویند:بطور کلی امسال جشن نیمه شعبان یا عزاداری برپا نکنید. پس اگر فتوا یا حکم دادند،هر کس خلاف آن را انجام دهد، معصیت کرده است.

اما اینکه این حدیث صحیح و محکم است یا مرسل را نمیدانیم،باید بیشتر تحقیق کنیم،اما اصل اول صحت حدیث این است که با دو منبع اصلی"عقل و وحی"منافات نداشته باشد.اگر نداشت،باید ببنیم که حالا عیناً جمله بیان شده توسط معصوم(ع)است که نامش را حدیث یا روایت بگذاریم یا خیر؟اما چند نکته است که باید بدان توجه کنیم و سپس به این حدیث(خواه صحیح باشد یا مرسل) بپردازیم.

1. امیرالمؤمنین(ع)میفرمایند،آدم احمق،یا افراط میکند و یا تفریط. در مورد هرکاری و نیز هر عبادت واجب یا مستحب و از جمله عزاداری نیز همینطور است؛یک عده به اصلش میتازند و یک عده‌ی دیگر ضرورت رعایت هیچ اصل و آداب و تربیتی در آن را نپذیرفته و مدعی‌اند که هیچکس هم نباید ایرادی بگیرد،حتی اگر در آن مثل سگ قلاده ببندند و عوعوکنند،یا مثل سامورایی‌ها، شمشیر بکشند و عملیات انتحاری، یا حتی علیه کودک سه ساله انجام دهند!

2. البته منظور از جاهل و احمق،این نیست که مثل سفیه و مجنونی در کنار خیابان‌ها رها و یا در تیمارستان‌ها بستری باشد.اسلام و بویژه اسلام ناب محمدی(ص)،که همان اسلام ولایی و تشیع است،دشمنان بسیار بزرگ،زیرک،متبحر و ماهری دارد،اما امام سجاد(ع)خدا را شکر میکنند،بابت این که دشمنان‌شان را از احمق‌ها قرار داد.«الحمدللَّه الذی جعل اعدائنا من الحمقاء».

3. بدیهی است که دشمن‌ترین‌ها با حق، همان احمق‌ترین‌ها و جاهل‌ترین‌ها هستند و الزامی ندارد که حتماً از کفار،مشرکین و منافقین باشند.گاه آزار شیعه‌ی احمق بیشتر است.چون ادعای معرفت و محبت و پیروی اهل بیت علیهم السلام را نیز ماسک و پشتوانه‌ی حماقت خود قرار میدهد.از این رو امام زمان(عج)فرمودند:«قَدْ آذانا جُهَلاءُ الشّیعَهِ وَحُمَقاؤُهُمْ، وَمَنْ دینُهُ جِناحُ الْبَعُوضَهِ أَرْجَحُ مِنْهُ»(احتجاج،ج2،ص289.بحارالأنوار،ج25،ص267)ترجمه:نادانان و كم خردان(احمق‌های)شیعه و كسانى كه پر و بال پشه از دین دارى آنان برتر و محكمتر است،ما را آزار میدهند.

حدیث مورد سؤال:چون به محتوای مطلب بیان شده ایرادی نیست، فرض میکنیم که حدیثی مستند و صحیح باشد.حال ببینیم چه میفرمایند؟طبق این قول، فرموده است که«هر کس به نحوی از عزاداران جدم حسین ع ایراد بگیرد...»؛ خب سخن درست است، نه تنها نباید به برگزاری عزاداری برای سیدالشهداء،امام حسین(ع)ایراد گرفت، بلکه طبق توصیه‌های مؤکد،باید آن را رواج داد و سعی کرد که با شکوه و عظمت ظاهری و باطنی بیشتری برگزار گردد.اما نفرموده که در این عزاداری‌ها،هر کسی هر کاری دلش خواست انجام بدهد، کسی حق ندارد به او ایرادی بگیرد.ایراد گرفتن به"اصل عزاداری"، خیلی فرق دارد با ایراد گرفتن به "نحوه‌ی عزاداری".

مثل این است که بگویند:کسی حق ندارد به نماز خواندن ایراد بگیرد،بعد یک عده بگویند:«ما دوست داریم،وسط خیابان،با لباس‌ها و شکلک‌ها و گویش‌ها و رفتارهای هرچند بی منطق و مسخره و حتی خلاف شرع، نماز بخوانیم و کسی حق ندارد به ما ایراد بگیرد!در عزاداری نیز شاید یک عده اداها و شکلک‌هایی از خودشان درآورند، رفتارهای ناشایستی انجام دهند، کارها یا گفتارهایی داشته باشند که خلاف شرع مقدس اسلام، احکام و عقل باشد و اساساً وهن(اهانت)به اسلام، تشیع و مسلمین است،دکان و دستگاه باز کنند، اصلاً قصدشان ضربه زدن به فرهنگ تشیع و عاشورا باشد، شیعه انگلیسی باشند، به بهانه‌ی عزاداری، بدعت گزاری کنند،باند و گروه و جریان راه بیاندازند و اسمش را هم تشیع یا عزاداری بگذارند و...

⁉️آیا نباید مورد هیچ ایراد و انتقاد و اعتراضی قرار گیرند؟!!! یا اینکه خیر،بلکه گاهی واجب است که با آنان و انجام این نوع عزاداری‌شان، حتی به شدت مخالفت نیز بشود و اصلاً ممانعت به عمل آید، تا سبب گمراهی مردم،خرافه پروری،ایجاد تفرقه و...نشوند.عزاداری در فاجعه کربلا و مصیبت وارده بر امام حسین(ع)، زنده و پویا نگه داشتن خط و راه عاشوراست. برای همین دشمن از آن میترسد و نفرت دارد و قصد دارد که با افراط و تفریط،یا تعطلیش کند و یا به انحرافش بکشاند