قطعه‌ای از کشتي نوح که روی آن يا حسين. يا علي . يا زهرا چقدر صحت دارد؟

یک نت ـ در رابطه با اين موضوع،مطالب زيادي در سايتها و منابع آمده است،و از آنجايي كه محققين اين موضوع ، غير مسلمان و غير شيعه هستند،لذا احتمال غلو و جعل در اين رابطه، تقريباً منتفي است،چون اين افرادي كه چنين موضوع مهمي را انتشار داده اند، نه تنها هيچ انگيزه اي براي جعل چنين خبري نداشته اند،بلكه بر عكس انگيزه مخفي كردن اين موضوع بيشتر وجود داشته است،

آري نكته جالب و قابل توجه اين است برخورد به يک چنين اثر باستاني در يک کشور غير ديني و به دست يک عده افراد غير مسلمان و بالاخره در محيطي اتفاق افتاده که از نيم قرن پيش دين و عقيده به مبدأ و معاد و وحي و رسالت را کنار گذارده و تنها از ديده محدود ماديگري به جهان و آنچه در آنست مي نگرند.

علاوه بر اين،اخبار و احاديث بسياري در اختيار داريم که انبياء به طور مطلق، و اصفياء آنان چون آدم عليه السلام و داود عليه السلام و شعيب عليه السلام و ايوب عليه السلام و لوط عليه السلام و ادريس عليه السلام و پيغمبران اُولواالعزم چون نوح عليه السلام و ابراهيم عليه السلام و موسي عليه السلام و عيسي عليه السلام به حضرت خاتم النبيين پيامبر اکرم و امام علي عليه السلام و حضرت زهرا عليهاالسلام و امام حسن عليه السلام و امام حسين (عليه السلام) متوسل مي شدند و براي رفع مشکلات و مغفرت خطايا(ترك اولي ها) و ارتقاء مقامات از ارواح تابناک آنها استمداد مي جستند.

بعنوان مثال خداوند متعال در آيه 37 سوره بقره به ماجراي توبه حضرت آدم و حوا اشاره كرده مي فرمايد:«فَتَلَقَّى آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ : سپس آدم از پروردگارش کلماتى را دريافت نمود، و[ خدا ]بر او ببخشود، آرى ، او[ست که ]توبه پذير مهربان است»

در روايات متعددى که از طرق اهل بيت (عليهم السلام ) وارد شده است مى خوانيم : که مقصود از کلمات تعليم اسماء بهترين مخلوق خدا يعنى محمد و على و فاطمه و حسن و حسين (عليهم السلام ) بوده است ، و آدم با توسل به اين کلمات از درگاه خداوند تقاضاى بخشش نمود و خدا او را بخشيد.(1)

در رابطه با كشتي نوح هم روايت شده است كه: پيامبر(صلي الله عليه وآله) فرمود: در آيه « و حملنا علي ذات الواح و دسر » منظور از « الواح » چوب‌هاي کشتي و منظور از « دسر » ما هستيم. اگر ما نبوديم کشتي حرکت نمي کرد.» (2).

--------------------------پي نوشتها:(1). تفسير نمونه،ج1،ذيل آيه 37 سوره بقره.(2). بحار الانوار، ج 22، ص 322، حديث 14.

منبع : انجمن گفتگوی دینی