خواص ادویه کاری برغذاها

یک نت ـ به غذاهایتان ادویه کاری بزنید

ادویه كاری بوی مواد ناخوشایند مانند گوشت را هم پوشش می‌دهد.

یكی از عادات برجسته مردم پاكستان مصرف غذاهای پرادویه و تند است و از آنجا که از كودكی مردم آن به خوردن این غذاها عادت می‌كنند، مشكلی برایشان پیش نمی‌آید. غیر از فلفل، ادویه‌ای كه بسیار مورد علاقه پاكستانی‌هاست، كاری است.

 ادویه كاری جزو ادویه‌هایی است كه در شرق دنیا به خصوص پاكستان، هندوستان و افغانستان به مقدار بسیار زیاد در وعده‌های غذایی مصرف می‌شود. كاری ادویه‌ای است كه در آن 20 نوع گیاه معطر از جمله زیره، رازیانه، گشنیز و... وجود دارد و هر گیاه خواص بسیار عالی دارد. در فرمولاسیون كاری فلفل و زردچوبه پایه اصلی است پس كاری هم به عنوان ادویه‌ای خوشمزه و تندكننده و هم به دلیل داشتن 20 نوع گیاه معطر بسیار قابل توجه است. از جمله خواص كاری می‌توان به محافظ كبد، ضدمیكروب، ضدنفخ، محرك معده، مقوی معده، معرق، دارنده ویتامین C، ضدسرطان و خنثی‌كننده رادیكال‌های آزاد اشاره كرد. از سوی دیگر ادویه كاری بوی مواد ناخوشایند مانند گوشت را هم پوشش می‌دهد و به طور كلی مصرف متعادل آن برای سلامت فرد بسیار مفید است. مطالعه‌ای كه روی غذاهای غربی و شرقی انجام شده نشان داده در قسمت شرق دنیا ادویه بیشتری مصرف می‌شود و سلامت بدن به ویژه در قبال امراضی مانند سرطان و مشكلات كبدی بیشتر تامین می‌شود. كاری نیز ادویه بسیار كاملی است و عادت به خوردنش به تمامی خانواده‌ها توصیه می‌شود.

یكی دیگر از ادویه‌هایی كه پاكستانی‌ها زیاد مصرف می‌كنند، هل است. دانه هل میوه گیاهی به نام هل است. از مغز دانه‌های هل كه بوی نافذی دارد به عنوان معطركننده استفاده می‌شود. غیر از ویژگی معطركنندگی، هل ضدنفخ، ضددرد، ضداسپاسم، ضدمیكروب و مقوی معده به حساب می‌آید.

پاكستانی‌ها انواع ادویه و گیاهان معطر را همراه با هم به مقدار زیاد در تمامی وعده‌های غذایی مصرف می‌كنند. ادویه و گیاهانی كه پاكستانی‌ها همزمان استفاده می‌كنند خوراكی هستند و اثر سم‌دهی ندارند و خوشبوكننده غذاها هستند و در ضمن خواصی كه نام‌برده شد را هم دارند و چون تداخلی با هم ندارند حتما می‌توانند اثر هم را قوی‌تر كنند و حتی بو و مزه بهتری را به غذا بدهند. در ضمن چون اكثرا خوراكی هستند و صرفا دارویی نیستند مصرف مداوم آنها مشکلی را به وجود نمی‌آورد. به عنوان نمونه استفاده هر روزه سبزی‌هایی مانند تره، پیازچه، تربچه، شوید، ترخان، ریحان و... بلامانع است. البته عرض می‌كنم در محدوده خوراكی مصرف همزمان و مداوم آنها اشكالی ندارد در صورتی که در خوردن‌شان زیاده‌روی شود، می‌توانند مضر باشند. به عنوان نمونه جوزهندی دانه گیاهی خوشبو است اما مصرف زیاد آن سبب تشدید ضربان قلب، سرخی صورت و سردرد می‌شود.

دكتر محمدحسین صالحی سورمقی، متخصص فارماكوگنوزی و استاد دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران

گردآوری: گروه سلامت سیمرغمنبع : هفته نامه سلامت