آیا شراب بهشتی فقط برای مردان است یا برای زنان هم هست؟

یک نت ـ براساس آنچه از آیات قرآن استفاده می‌شود؛ زنان نیز مانند مردان از نعمت‌های بهشتی برخوردار خواهند شد. قرآن کریم در آیات فراوانی به این نکته اشاره کرده است؛ مانند:

1. «وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها وَ مَساکِنَ طَیِّبَةً فی‏ جَنَّاتِ عَدْنٍ وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ أَکْبَرُ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظیمُ»؛[1] خداوند به مردان و زنان با ایمان، باغ‌‌هایى از بهشت وعده داده است که نهرها از زیر درختانش جارى است؛ جاودانه در آن خواهند ماند و مسکن‌‏‌هاى پاکیزه‌‏‌اى در بهشت‌‌هاى جاودان (نصیب آنها ساخته) و (خشنودى و) رضاى خدا، (از همه اینها) برتر است و پیروزى بزرگ، همین است!

خداى تعالى در این آیه به مردان و زنان مؤمن بهشت‌‌هایى را وعده داده است که نهرها از زیر درختانش جریان دارد. و منازل پاکیزه در بهشت‌هاى عدن که اقامتگاه آنها است براى مؤمنان آماده شده است.

شاید مقصود از نهرها آن نهارهای چهارگانه‌‌اى باشد که در سوره محمد(ص)[2] بیان کرده است: نهرى از شیر، نهرى از عسل، نهرى از آب، نهرى از شراب. شرابى که مست کننده و زایل کننده عقل نیست، بلکه روح و روان انسان را جلاء می‌دهد.[3]

2. «لَهُمْ ما یَشاؤُنَ فیها وَ لَدَیْنا مَزیدٌ»؛[4] هر چه بخواهند در آن‌جا براى آنها وجود دارد، و نزد ما نعمت‌هاى بیشترى است (که به فکر هیچ‌کس نمی‌‏رسد)!

معنای این آیه آن است که اهل بهشت در حالى‌که در بهشت‌اند مالک و صاحب اختیار هر چیزى هستند که مشیت و اراده‌‏شان به آن تعلق گیرد؛ یعنی هر چه را بخواهند در اختیارشان قرار می‌‏گیرد، بدون هیچ قید و شرطی. پس هر چیزى که ممکن باشد اراده و مشیت انسان به آن تعلق گیرد، آن‌را دارند.[5]

بنابر این، از عموم آیات که در آنها به مؤمنان و انسان‌‌های با تقوا وعده نعمت‌‌های بهشتی داده شده و آیه‌‌ای که در این‌جا ذکر و در آن تصریح به مؤمنات شده، بانوان بهشتی هم می‌توانند مانند مردان از مشروبات پاک استفاده کنند و دارای قصرهای بهشتی باشند. [1]. توبه، 72.[2]. محمد، 15. «توصیف بهشتى که به پرهیزگاران وعده داده شده، چنین است: در آن نهرهایى از آب صاف و خالص که بدبو نشده، و نهرهایى از شیر که طعم آن دگرگون نگشته، و نهرهایى از شراب (طهور) که مایه لذّت نوشندگان است، و نهرهایى از عسل مصفّا است».[3]. بانوی اصفهانی، سیده نصرت امین، مخزن العرفان در تفسیر قرآن، ج 6، 74، تهران، نهضت زنان مسلمان، 1361ش؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏8، ص 38، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1374ش.[4]. ق، 35.[5]. طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ‏18، ص 355، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، 1417ق.

منبع : اسلام كوئست