مادری بی نهایت مهربان دارم اما پدری بی مسئولیت

یک نت ـ یک دختر 19 ساله هستم . مادری بی نهایت مهربان دارم اما پدری بی مسئولیت که فقط مجبور به یدک کشیدن اسم پدری است .

پدری که ما را از لحاظ عاطفی و مادی تامین نمی کند و ما را در تنگنا قرار میدهد .

این در صورتی است که حساب های بانگی پدرم پر از پول است اما برادرهایم از بچگی مجبور به کارکردن شده اند .

وقتی به پدرم اعتراض می کنیم جواب سربالا میدهد و آن موقع است که صبرم تمام میشود و حرفهای دلم را می زنم و وظایفش را به او یادآوری می کنم اما او لب به نفرین باز می کند ولی من غیر از حق مان حرف دیگری نمی زنم . مگر خدا نگفته برای معاش خانواده تان معاش کنید .

گاهی اوقات دچار لغزش می شوم و کم می آورم ، آن موقع است که می گویم نکند نفرین پدرم تاثیرش را گذاشته است .

سوال من این است که نفرین پدرم در زندگی من تاثیر دارد یا دعاهای خیر مادرم ؟ من یک زندگی ساده ولی آرام می خواهم . من هیچ وقت پدرم را نمی بخشم .

با این شرایط حس می کنم که خداوند هم عدالتش را از ما دریغ می کند .

راهنمایی بفرمایید.

بسیاری از اوقات وقتی افراد سوالاتی را از ما می پرسند ، خودشان هم جوابش را می دانند منتها می خواهند به شکلی ، جواب را هم از زبان ما بشنوند . گاهی سولاتی که پرسیده میشود ، ما باید تاثیر را روی طرف مقابل بگذاریم . مثلا حانمی راجع به شوهرش سوال می کند که بداخلاق است و من می گویم که اگر من به شما توضیح بدهم مشکل حل نمیشود .

من سوال ایشان را در چند بخش عرض میکنم . بخش اول اینکه مسلم است که پدر وظیفه اش این است که به خانواده اش رسیدگی کند . خانواده واجب النفقه هستند . یک پدر اگر خانم و فرزندانش را تامین نکند مدیون است . اینها واجب النفقه هستند نه اینکه فکر کند که دارد به اینها لطف می کند . باید خانواده را تامین کند .

در مبانی دینی ما هم قرآن و هم روایات ما تاکید کرده اند که به خانواده تان از نظر رزق توسعه بدهید . نکته ی بعدی بحث خوش خلقی و خوش برخوردی است . یک پدر نباید نفرین کند مخصوصا در مقابل خواستهای منطقی که از طرف فرزندانش مطرح میشود . رسول اکرم می فرماید: یکی از نشانه های انبیاء حب به همسر است .

در روایت داریم : کسی که خدا از او راضی تر است کسی است که خوش خلق تر باشد و به خانواده اش برسد . نکته ی بعدی که سوال اصلی ایشان است که در مورد نفرین پدرشان است . بیان وظایف در جامعه حق است یعنی اگر پدری بد رفتار می کند ، اولاد می تواند به او تذکر بدهد و اگر یک اولاد خطا می کند پدرمی تواند تذکر بدهد .

اگر حقوق فرزند پرداخت نمیشود و پدر کوتاهی می کند ، اولاد حق اعتراض دارد منتها نه اینکه حق بی ادبی داشته باشد . باید محترمانه گفته بشود و باید در چارچوب باشد . پدر از موضع پدری با فرزند حرف می زند وفرزند از موضع فرزندی . قرآن در سوره ی شعرا می فرماید : ابراهیم برای پدرش ( البته عمویش بود ) دعا می کرد و خیلی محترمانه می گفت که اینها چیست که می پرستی ؟

پس از این آیه استفاده می کنیم که تذکر به بزرگتر اگر آنها دارند به خطا می روند مانعی ندارد . این خانم کار درستی می کند که به پدرش تذکر می دهد . نکته ی آخر اینکه دعا و نفرین پدر و مادر در حق اولاد اثر دارد . منتها خداوند هم عادل است . ان الله یعمروابالعدل و االاحسان .

پدری که در حق فرزندانش جفا کرده ، حالا بی دلیل هم بچه اش را نفرین می کند . خداوند هم جای حق است . این طور نیست که چنین نفرینی باعث مشکلات در زندگی این فرزند بشود . اگر فرزندی کوتاهی می کند و حقوقش را رعایت نمی کند ، بله ولی این پدری که خودش حقوق فرزندان را رعایت نمی کند ، با عدل خدا جور در نمی آید که چنین فضایی را برای پدر ایجاد کند زیرا خود او مقصر است و فرزند هم که حرف حق می زند نفرینش کند و باز هم این فرزند گرفتار بشود .

این با حکمت خدا جور در نمی آید . از این موضوع نگران نباشید . تذکر را هم در چارچوب بدهید . به این پدر و همه ی پدرها عرض می کنیم که یکی از وظایف پدر در مقابل اولاد این است که حقوق آنها را رعایت کند و در رشد و تعالی آنها کوشش کند .

منبع :سخنان حضرت حجت الاسلام و المسلمین رفیعی در برنامه سمت خدا مورخ 23 بهمن 1389