دختره اومد بهم گفت خيلی دوسم داره

یک نت ـ اول بگم که ۱۶ سالمه.این کامنت هاروکه خوندم فهمیدم من تنها عاشق همجنس خودم نیستم.

انگار ی جامعه ای عاشق هم جنس خودشون اند.

میدونی چیه سال گذشته ی دختر اومد بهم گفت خیییییییییلیی دوستم داره.من اول هیچ حسی بهش نداشتم.یادمه کلی برام نامه مینوشت.کلی پیام میداد بهم میگفت باهام ارومه.زنگ های تفریح دستت من رو میگرفت فشارمیدادمیگفت ارامم میکنی.من ابتدا هیچ علاقه نداشتم.اما کم کم دلم رولرزوند.خیلی زیاد عاشقش شدم.میدونی طوری که ازدورهم که میدیمدش داغ میشدم.منم کم کم بهش وابسته شدم والان خییییییییییلی دوسش دارم.فقط میخاستم ببینم این یک بیماری نیس احیانا؟

باعرض سلام و تشکر

حالتی که شما توصیف کرده اید علایم فیزیولوژیکی یک نوع احساس اضطراب که همان عشق و علاقه است و هر حالتی که باعث تغییرات جسمی و روانی شود نمی تواند حالت عادی باشد پس برای بهتر شدن این وضعیت به راهکارهای زیر دقت فرمایید :1- سعی کنید با خود شناسی بر احساس و هیجانات خود مسلط شوید و به صورت  تخیلی سرمایه گذاری عاطفی انجام ندهید.

2- با احترام به خود و استقلال شخصیتی و برطرف کردن نیازها و کمبوده ها با اعتماد به نفس کامل و با هدف گذاری، ارتباطتان را تنظیم کنید.

3- با دیدن نقاط مثبت و خوبی های خودتان و اعتماد به خود در زندگی سعی کنید اساس بی نیازی از دیگران را در خود بنا کنید و در ارتباطات مجذوب کل شخصیت فرد نشوید بلکه به خود بگویید مثلا شوخ طبعی ایشان باعث ارتباط است نه سایر ویژگی های شخصیتی ایشان

4- سعی کنید به جای تمرکز و سرمایه گذاری روی یک نفر ، روی چند نفر برای برقراری دوستی فکر و هدف گذاری کرده و به تمایل طرف مقابل نسبت به ارتباط با شما اهمیت قایل شوید.

5- سعی کنید خوبی های دیگران را در خود ایجاد کنید و در انتخاب کاملا آزاد از اسارت خواسته ها و نیازهای درونی باشید .به عبارت دیگر دوست کسی نیست که نیمه ناقص من را کامل کند بلکه من باید با بینش و معرفت و کار و تمرین کامل باشم تا از ارتباط لذت ببرم  نه نیاز داشته باشم .تا در صورت عدم تمایل خود فرد یا طرف مقابل به ادامه رابطه ، آسیب نبینم .

موفق باشید