حكم شرعي ترشحات و خون بعد از زايمان

زنی که بعد از زایمان، بیش از ده روز ترشحات و خون ببیند، به لحاظ شرعی چه وظیفه‌ای دارد؟

خانمی هستم که 14 اسفند 92 زایمان داشتم. آخرین پریود من 13 خرداد سال 92 بود و دوره عادت ماهیانه من 10 روز بوده است. ده روز اول به حکم نفاس نماز نخواندم. بیست روز بعد را به حکم قلیله و متوسطه نماز خواندم. ده روز بعد را چگونه باید نماز بخوانم؟ ترشحاتم هنوز ادامه دارد.

مراجع تقلید درباره زنی که بعد از زایمان تا یک ماه یا بیشتر به صورت پی‌درپى خون ببیند، می‌گویند:

1. یا در دوره حیض، دارای عادت مشخص است؛  در این ‌صورت، به اندازه روزهاى عادت او نفاس است و اگر این خون تا ده روز دیگر هم ادامه داشت، استحاضه است، اگر چه در روزهاى عادت ماهانه‌اش باشد. مثلاً زنى که عادت حیض او از بیستم هر ماه تا بیست و هفتم آن است، اگر روز دهم ماه زایمان کرد و تا یک ماه یا بیشتر پی‌درپى خون دید، تا روز هفدهم نفاس و از روز هفدهم تا ده روز استحاضه است (حتّى خونى که در روزهاى عادت خود که از بیستم تا بیست و هفتم بود). بعد از گذشتن ده روز، اگر هم‌چنان مشاهده خود ادامه پیدا کرد، چنان‌چه خونى را که می‌بیند در روزهاى عادتش باشد،[1] حیض است و اگر در روزهاى عادتش نباشد، باید آن‌را استحاضه قرار دهد.[2]

2. یا در دوره حیض عادت مشخص ندارد؛ در این صورت، ده روز اول آن نفاس و ده روز دوم آن استحاضه است[3] و خونى که بعد از آن می‌بیند، اگر نشانه حیض را داشته باشد،[4] حیض و گرنه آن هم استحاضه می‌باشد.[5] [1]. آیات عظام  گلپایگانى، صافى، خوئى و تبریزى: «یا در روزهاى عادتش نباشد ولى نشانه حیض را داشته باشد، حیض است».

[2]. آیات عظام  گلپایگانى و صافى: «و اگر بعد از گذشتن ده روز از نفاس، در روزهایى که عادت حیض او نباشد، خونى ببیند که نشانه حیض نداشته باشد، باید احتیاطاً تا وقتى که ممکن است آن خون حیض باشد، آنچه را بر حائض حرام است ترک کند و کارهاى مستحاضه را بجا آورد»؛ آیات عظام خوئى و تبریزى: «اگر در روزهاى عادتش نباشد و نشانه‌هاى حیض را هم نداشته باشد، استحاضه است»؛ آیت الله اراکی: «اگر نشانه‌هاى حیض را داشته باشد حیض و گرنه استحاضه قرار دهد»؛ ر.ک: امام خمینی، توضیح المسائل(محشّی)، گردآورنده: بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج‌1، ص 303، م 519، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ هشتم، 1424ق.

[3]. آیت الله سیستانی: ده روز دوم آن اگر نشانۀ حیض را داشته باشد حیض و گرنه استحاضه است. 

[4]. آیات عظام خوئى و تبریزى: «اگر نشانه حیض را داشته باشد یا در وقت عادتش باشد هر چند عدد آن نامشخص باشد».

[5]. ر.ک: توضیح المسائل(محشّی)،  ج‌1، ص 304، م 520.

منبع : اسلام كوئست