دختری 25 ساله هستم و خواستگاری 27 ساله دارم.

دختری 25 ساله هستم و خواستگاری 27 ساله دارم. من از لحاظ اعتقادی، دختر بسیار مقیدی هستم. با این آقا که جلسه اول صحبت کردم (با توجه به اینکه ایشان هم از خانواده‌ی بسیار مذهبی هستند، ولی خودش با خانواده‌اش کمی فرق می‌کند) او می‌گفت: ممکن است بعضی از نمازهایم قضا شود و کاهلی کنم. تقریبا در همان جلسه‌ی اول، تمام حرفهایمان را با هم زدیم که همگی با هم جور در آمد جز همین یک مورد که حسابی ناراحت شدم، ولی در رفتارشان انگیزه‌ی تغییر دیدم؛ مثلا در جلسه‌ی اول در مورد سیگار و قلیون از ایشان پرسیدم، او گفت: زمانی که دانشجوی کاردانی در شهر زابل بودم به سمتش رفتم، ولی الان اصلا و به هیچ عنوان هیچ کدام از این کارها را انجام نمی‌دهم و تضمین هم می‌کنم که در آینده هم به سمتش نروم. (با خودم گفتم می‌توانست این قضیه را به من نگوید؛ زیرا هر چقدر هم تحقیق می‌کردیم، به این مورد امکان نداشت برسیم. خودش هم این را می‌دانست، ولی در عین حال حقیقت را به من گفت)
 
با توجه به این انگیزه‌ی تغییر در ایشان، جلسه‌ی دوم، نیز با هم صحبت کردیم. در این جلسه خیلی حرفها زدیم و روحیاتمان خیلی به هم شبیه بود. در مورد نماز و واجبات به ایشان تأکید کردم که در جواب به من گفت: از فردا شبی که با شما صحبت کردم یک جانماز بردم مغازه و تا صدای اذان را می‌شنوم، نماز می‌خوانم و به من گفت: شما محرک خوبی بودید و من در زندگی به این محرک نیاز دارم...این حرفش مرا خیلی خوشحال و امیدوار کرد.

غیر از این، از ایشان در مورد اینکه تا الان کسی در زندگیشان بوده یا نه؛ یعنی رابطه‌ی عاطفی با کسی داشته یا نه، سوال پرسیدم ایشان با چند ثانیه فکر جواب داد که نه هیچ کس در زندگی من نبوده و من اصلا به سمت این مسائل هم نرفتم.

حالا دو تا سوال از خدمت شما دارم؛ 1. چقدر به حرفاهایش اعتماد کنم؟ هم در مورد نماز خواندنش و هم در مورد رابطه‌‎ی عاطفی که اصلا نداشتند؛ زیرا آن چند ثانیه مکثش مرا به شدت نگران کرده؛ چون این موضوع برای من خیلی مهم است. به نظرتان در جلسه‌ی بعد دوباره این سوال را از او بپرسم؟ و یا علت مکثش رو جویا شوم؟ آدم بد دلی نیستم، ولی دوست دارم با دلی آرام زندگی مشترکم را شروع کنم.

پاسخ سوال:
با سلام، ابتدا از اینکه ما را به عنوان راهنمای خود انتخاب کرده‌اید، تشکر می‌کنم.

در واقع شک و تردید شما، همانطور که خودتان هم اشاره کرده‌اید به این دو مسأله بر می‌گردد؛ 1. در مورد پای بندی به ادای نماز 2. گذشته خواستگارتان

این نکته را مدنظر داشته باشید که ایشان در مورد نحوه پایبندیشان نسبت به نماز، می‌توان گفت با شما صادق بودند، زیرا می‌توانستند حقیقت را از شما پنهان کنند و جوری وانمود می‌کردند که اهل نماز و پایبند به آن هستند و شما هم متوجه این موضوع نمی‌شدید، ولی اینکه با وجود داشتن خانواده مذهبی عنوان می‌کنند که گاهی نمازشان قضا می‌شود و یا سهل انگاری می‌کنند می‌تواند نشان دهنده صداقتشان باشد، پس به جنبه مثبت این قضیه فکر کنید.

الان هم که به شما می‌گویند که مدتی است که سعی می‌کنند بیشتر پایبند باشند، بهتر است که حرف ایشان قبول کنید؛ زیرا اگر واقعیت را به شما نگفته باشد و قصد داشته که نظرشما را نسبت به خودش جلب کند، می‌توانست در همان جلسه اول خواستگاری، سهل انگاری درنمازشان را از شما پنهان کنند، ولی این کار را نکرده‌اند، وبا وجود اینکه به ضررشان بود، به شما حقیقت را گفته‌اند. امّا الان که به شما عنوان می‌کنند که در به جا آوردن نماز تا حدودی پایبند شده‌اند، حرف ایشان را بپذیرید.

توجه داشته باشید که این پایبندی ایشان به نماز ممکن است تاحدودی مقطعی باشد، آن هم به دلیل ایجاد شدن انگیزه برای ایشان از سوی شماست.(چون از شما خوشش آمده و مسلما کاری را انجام می‌دهد که شما دوست دارید) پس با حفظ این انگیزه، باید در ادامه نیز این انگیزه به جا آوردن نماز را داشته باشند؛ برای همین با مطالعه و تقویت بنیه اعتقادی ایشان می‌توان انتظار داشت که این روند (پایبندی به نماز)، ادامه خواهد داشت.

در مورد گذشته خواستگارتان؛
چه بسا برای شما این سوال مطرح است که چگونه مطمئن شوید که ایشان در گذشته، اهل رابطه بوده یا نبوده است، باید شما را به این نکته جلب کنم که اطمینان به گذشته ایشان، لازم نیست؛ بلکه شما باید مطمئن شوید که الان ایشان پاک است تا در زندگی آینده به مشکل نخورید. چه بسا افرادی بوده‌اند که در گذشته رابطه‌ای داشته‌اند ولی پشیمان شده و توبه کرده‌اند پس اینان همچون افرادی پاکی هستند. همچنین چه بسا افرادی بوده‌اند که در گذشته هیچ گونه ارتباطی با جنس مخالف نداشته‌اند، ولی بعدها دچار این مشکل شده‌اند. پس ملاک و معیار گذشته افراد نیست؛ بلکه ملاک، حال افراد است. بهتر است شما به این اطمینان برسید که در حال حاضر و با توجه به شرایط و تحقیقاتی که به عمل می‌آید، آیا ایشان فردی هستند که بتوان در زندگی زناشویی به ایشان تکیه زد یا خیر؟

 چه بسا این نحوه سوال شما که آیا ایشان قبلا رابطه عاطفی داشته است یا خیر، درست نباشد؛ بلکه بهتر بود به گونه‌ای دیگر عنوان شود؛ مثلاً بهتر بود به خواستگارتان اینگونه می‌گفتید؛ بنده در گذشته هیچ گونه ارتباط عاطفی با فرد نامحرمی نداشته‌ام و ندارم و نخواهم داشت(چه تلفنی و چه فیزیکی) برای همین دوست دارم همسر آینده‌ام، نیز چنین باشد، نظر شما چیست؟

از طرفی دیگر؛ همیشه این را به خاطر داشته باشید که گذشته طرف مقابل به مقداری اهمیت دارد که در آینده و زندگی مشترک اثر بگذارد؛ برفرض و بطور مثال اگر طرف مقابلتان در گذشته رابطه زیادی داشته، ممکن است در آینده نیز دوباره سراغ آن برود. امّا اگر در گذشته خطاهایی داشته است، ولی پشیمان شده و قصد تکرار آن را نداشته است، در اینصورت می‌توان به چنین فردی اعتماد کرد. امّا از آنجایی که خواستگارتان به شما عنوان کرده‌اند که اهل رابطه نبوده‌اند، بهتراست نسبت به پاسخ ایشان دچار شک و بدبینی نشوید؛ چون دلیلی برای این شک وجود ندارد.(روی مکث ایشان هم پافشاری نکنید که چرا ایشان مکث کرده و ...) از طرفی با توجه به تحقیقاتی که از همسایگان و محیط کاری ایشان به عمل می‌آید، امکان پی بردن به این مسأله نیز وجود دارد.

امّا اگر پی به چیزی هم نبرده‌اید، دیگر کنکاش اضافه انجام ندهید، لذا از آنجایی که شما نمی‌توانید ثابت کنید که ایشان قبلا رابطه داشته است یا نه، بهتر است ذهن خود را با این افکار خراب نکنید و بنا را بر صداقت ایشان بگذارید.

با آرزوی موفقیت