دختری هستم با تحصیلات با ایمان و خوش قیافه

دختری هستم 21 ساله با تحصیلات، با ایمان و خوش قیافه و خانواده دار. من تا حالا با پسری حرف نزدم وخواستگارهایی با شرایط تقریبا خوب دارم؛ اما یکی از خواستگارها که تقریبا یک سال است می‌آید، میگوید من خیلی عاشق تو هستم. اما شرایطم خوب نبود برای خواستگاری اقدام کنم. اکنون هم که آمده خانواده‌ی من راضی نیستند.

فرد مذکور، چند بار با من تلفنی صحبت کرده و به نظر من وی واقعا عاشق وبا ایمان است. اما من نمی‌توانم باور کنم که عاشق واقعی است. شرایطش چندان به دلم نمی‌نشیند مثلا شغل وامکانات و... را پدرشان مهیا کرده اما میگوید چون تو را دوست دارم هر کاری بگویید انجام میدهم شغل وماشین و... . این را هم عرض کنم من خواستگارهای بهتر از وی دارم اما اینگونه عاشق من نیستند. مانده‌ام چطور باورش کنم که راست می‌گوید؟ عشقش از روی هوس نیست می‌ترسم بعد از ازدواج همه این دوست داشتن‌هایش کاذب بوده باشد. (گرچه خودش ای را قبول ندارد) لطفا راهنمائی کنید.

 با عرض سلام و تحیت محضر شما خواهر محترم

طبعا تمایل به یک نفر برای ازدواج مستلزم سطحی از علاقه و تمایل اولیه است، اما علاقه زیاد و در حد عاشق شدن تنها از روی شناخت و ارتباط  فراوران میسر است که چنین شناختی پیش از زادواج مقدور نیست.

عشق بدون شناخت، نه تنها در مواردی مفید نیست که مستلزم آسیب است. چون شخص با ذهنیات خود با فرد مقابل ازدواج می کند، اما در واقع شخص مقابل ممکن است روحیات و ویژگیهای دیگری داشته باشد و همین امر زمینه سرخوردگی و...طرف مقابل را فراهم می کند که به دنبال آن سردی روابط و اختلافات ایجاد خواهد شد.

بنابراین لازم است، مبنای ازدواج، علاقه اولیه و شناخت کافی باشد و نه مجذوب و شیدا شدن.

در هر صورت لازم است از ازدواجی که در آن نسبت به شایستگیها و... طرف مقابل تردید جدی( سطحی از تردید طبیعی است) وجود دارد خودداری شود. ضمن اینکه در همه موارد، مشاوره یش از ازدواج به صورت حضوری توصیه می شود.

در پناه خدای متعال موفق باشید.