انچه درباره فرزندان دو قلو باید بدانیم

به مسائل روانشناختی و نکات مربوط به دوقلو ها و تربیت خاص آنها کمتر از حد لازم پرداخت می شود. این در حالی است که والدینی که فرزندان دوقلودارند با مشکلات تربیتی، حمایتی، اقتصادی و روانشناختی بسیاری در رابطه با بزرگ کردن فرزندان خود مواجه هستند. توجه به سه موضع شخصیت، تربیت و محیط در فرزندپروری دوقلو ها ضروری است.

نقش تربیتی والدین ، نقش آموزش در مدرسه ، اجتماعی شدن، محیط، نقش اطرافیان در زندگی دوقلوها، استعدادها، توانایی ها، بررسی هیجانات و... ، همه و همه از جمله مسائلی است که با تربیت خاص دوقلو ها گره خورده است. لذا امنیت و آسایش هرچه بیشتر این کودکان با مطالعه، پیگیری ویژه و کمک های روانشناختی تا حد بسیار زیادی تأمین می شود. از این رو ضرورت و اهمیت پرداختن به این موضوع احساس می شود.

یکسان رفتار نکنید

معمولا کودکان دوقلو، توجه اطرافیان را به خود جلب می کنند، اما در کنار این جالب توجه بودن، تصور نگهداری از آنها و تأمین نیاز هایشان، والدین را با استرس مواجه می سازد.

تربیت دوقلوها به گونه ای که شخصیت های مستقل و متفاوت از یکدیگر به دست آورند کاری بس حساس و دشوار است که برنامه ریزی و توجه روانشناختی ویژه ای را می طلبد. چرا که شخصیت تحت تأثیر تربیت و محیط شکل می گیرد. باید دوقلوها را به یک اندازه دوست داشت، اما در یک حد از آنها انتظار نداشت ، زیرا از آن جا که حتی دو برگ یک درخت نیز مانند یکدیگر نیستند، هر یک از دوقلوها هم ممکن است استعداد ها و توانایی های متفاوتی داشته باشند. لذا باید به آنها یکسان نگریست، اما با آنها یکسان رفتار نکرد و همچنین لازم است همیشه به یاد داشته باشیم که شباهت به معنای تساوی نیست، درست است که قل ها به هم شبیه اند، اما در حقیقت آنها دو شخصیت کاملاً مستقل از یکدیگر هستند که والدین نقش بسزایی در شکل گیری آن‌ها به عهده دارند.

بزرگ ترین آرزوی هر پدر و مادری این است که ببینند فرزندشان در زندگی به موفقیت رسیده است. با این حال، چند تن از ما درک می کنیم که مستقیم ترین راه رسیدن به موفقیت این است که به او بیاموزیم " خودش را چگونه بشناسد" ؟ پس از آن لازم است عشق، محبت، معنویت و توفیقات غیر مادی دیگر را به آنها بیاموزیم تا در سایه شناختی که از خود و آگاهی که از این موهبت ها به دست می آورند بتوانند به اساسی ترین مسائل حیاتی خود بپردازند و بهترین انتخاب های مسئولانه را در زندگی اتخاذ کنند.

از طرفی به طور کلی، مراقبت، کنترل، حمایت و نظارت مراحلی است که ما در فرزندپروری کودکانمان ( دوقلو و غیر دوقلو ) لازم است در پیش گیریم که هر یک بحث مختص به خود را دارد.آشنا شدن با نیاز های خاص دوقلو ها تا حد زیادی از طریق مشاهده به دست می آید. تجربه و علم هر دو نشان می دهند که کودکان با رفتارشان با ما سخن می گویند. ما هم با رفتارمان با آنها ارتباط برقرار می کنیم و بیشترین تأثیر را در شکل گیری شخصیت آنها خواهیم گذاشت. برخی والدین تمام زندگی شان را وقف فرزند خود می کنند و همه تلاش شان این است که برایشان کاری انجام دهند و خوشحالشان کنند ، دریغ از اینکه گاهی فرزندان نیاز دارند، کاری برایشان انجام ندهیم و بگذاریم ناراحت شوند! بگذاریم طعم نیاز و تلاش کردن را بچشند. لذا تربیت صحیح ، حفظ تعادل است ، نه صرفاً سنگ تمام گذاشتن در همه امور. توجه به دوقلو ها نیز گرچه باید بیشتر از دیگر کودکان باشد، اما نباید مانع از رشد بهنجار آنها و بهانه ای برای به خطر افتادن سلامت روانی و عاطفی اعضای خانواده، به ویژه رضایتمندی والدین ( پدر و مادر از یکدیگر ) شود. تفاوت در شکل گیری شخصیت کودکان دوقلو و دقت و ظرافتی که در تربیت آنان باید به خرج داد اهمیت موضوع پرداختن به کسب اطلاعات در این زمینه را دوچندان می کند.

شاید مهم ترین موضوع درباره تربیت دوقلوها این است که تفاوت «تشابه» و «تساوی» را درک کنیم و بدانیم که مخلوقات خداوند هر یک منحصر به فرد هستند و دوقلو ها نیز همچون دیگر مخلوقات در عین تشابه فوق العاده ای که ممکن است داشته باشند باید دو مخلوق کاملاً متفاوت از یکدیگر انگاشته شوند، چرا که برای رسیدن به موفقیت در تربیت فرزندان دوقلو رمز اصلی، درک و توجه به همین استقلال شخصیت در آنهاست