راه زيبا شدن در مراسم خواستگاري
چگونه در مراسم خواستگاری زیباتر باشیم؟
به نام خدایی که زیباست و زیبایی را دوست دارد. گاهی انسان ها قبل از اینکه به باطن امر و درون یک موضوعی پی ببرند؛ابتدا به ظاهر آن نگاه می‌کنند. در این صورت اگر نکاتی که مربوط به نظم وآراستگی ظاهر است را رعایت نکنیم، باعث گذشتن آسان و بدون تامل از کنار آن موضوع می‌شود.
یکی از مصداق‌های این موضوع هنگام خواستگاری می‌باشد. به عنوان مثال: خانمی برای تنها پسرش به خواستگاری می‌رود ؛در بدو ورود علاوه بر ظاهر و آراستگی دختر و اطرافیان حتی به چیدمان منزل نیز دقت می‌کند.
ازآنجایی که ظاهر آراسته گامی است در جهت نشان دادن کمالات درونی ،پس لازم است نسبت به این مهم توجه خاصی داشته باشیم.به نکاتی کوتاه پیرامون آماده سازی فضا ،جهت حضور خواستگار در ذیل اشاره می‌کنیم.
1- اشیاء اضافه اتاقی که مراسم خواستگاری در آن انجام می‌گیرد را به جای دیگری منتقل کنید. زیرا نظم یک خصوصیت همه پسند می‌باشد واینکه هرچیزی به شکیل ترین وجه خودش چیده شود،قابل تحسین می‌باشد. قابل ذکر است جهان هستی که زیباست برپایه نظم است. «وَالأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ شَيْءٍ مَّوْزُونٍ و زمين را گسترديم و در آن کوههای عظيم افکنديم و از هر چيز به شيوه ای سنجيده در آن رويانيديم» (حجر/19)
2- استفاده از یک گلدان گل یا یک شاخه گل طبیعی به جای گل های مصنوعی بر این زیبایی خواهد افزود.
3- محیط خواستگاری نور کافی داشته باشد.
4- حتی الامکان از لباسهای ساده و روشن استفاده کنید.
چراکه رنگهای شاد باعث جلب توجه و نشاط می‌شود. در این زمینه (روانشناسی رنگ‌ها) به قرآن رجوع می‌کنیم : «صَفْرَاءُ فَاقِعٌ لَّوْنُهَا تَسُرُّ النَّاظِرِينَ زردى كه يكدست و خالص باشد و بينندگان را شادمان سازد» (بقره/69) بر خلاف اغلب ما که فکر می‌کنیم رنگ زرد تنفرانگیز است ،قرآن آن را باعث سرور و شادمانی می‌داند. همچنین به رنگ سبز در نُه آیه قرآن مجید به صراحت اشاره شده است.
به عنوان نمونه به یکی از این آیات اشاره می‌کنیم : «مُتَّكِئِينَ عَلَى رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِيٍّ حِسَانٍ بر بالشهای سبز و فرشهای نيکو تکيه می زنند.» (الرحمن/76)
5- استفاده از رایحه ملایم و خوشبو کردن فضا را فراموش نکنید که تاثیر زیادی بر تکمیل موارد فوق دارد.
حسن ختام این موضوع را کلامی از امام صادق علیه‌السلام قرار می‌دهیم:
«اِنَّ اللّه يُحِبُّ الجَمالَ وَ التَّجميلَ وَ يَكرَهُ البُؤسَ وَ التَّباؤسَ فَاِنَّ اللّه عَزَّوَجَلَّ اِذا اَنعَمَ عَلى عَبدٍ نِعمَةً اَحَبَّ اَن يَرى عَلَيهِ اَثـَرَها. قيلَ: وَ كَيفَ ذلِكَ؟ قالَ: يُنَظِّفُ ثَوبَهُ وَ يُطَيِّبُ ريحَهُ
وَ يُجَصِّصُ دارَهُ وَ يَكنِسُ أفنيَتَهُ حَتّى اِنَّ السِّراجَ قَبلَ مَغيبِ الشَّمسِ يَنفِى الفَقرَ وَ يَزيدُ فِى الرِّزقِ» خداوند زيبايى و خودآرايى را دوست دارد و از فقر و تظاهر به فقر بيزار است. هرگاه خداوند به بنده اى نعمتى بدهد، دوست دارد اثر آن را در او ببيند. عرض شد: چگونه؟ فرمودند: لباس تميز بپوشد، خود را خوشبو كند، خانه اش را گچكارى كند، جلوى در حياط خود را جاروكند، حتى روشن كردن چراغ قبل از غروب خورشيد فقر را مى برد و روزى را زياد مى كند.[1]
-------------------------------
پی‌نوشت :
[1] وسایل الشیعه ج 5 ، ص 7 ، ح
افزودن دیدگاه جدید