حكم شرعي متاهلين ولگرد

متأهلانی که دور از خانواده هر شب را با دوستان خود گذرانده و تا پاسی از شب به خانه برنمی‌گردند، آیا حق خانواده خود را لگدمال نمی‌کنند؟

افراد متدینی که دارای خانواده هستند، اما هر شب در جایی به دور از خانواده جمع می‌شوند و تا ساعت‌ها از شب گذشته صحبت می‌کنند. آیا اینها حق خانواده خود را رعایت می‌‌کنند؟ درست است که صحبت کردن حرام نیست ولی هر شب آن هم تا ساعت سه شب در آن‌جا می‌مانند و مشغول صحبت می‌شوند، آیا این صحیح است؟ برای این‌که آنها را قانع کنم چگونه باید با آنها صحبت کنم تا آنان را راضی نمایم؟

 در این گونه موارد، باید گفت که اگر از آموزه‌های دینی پیروی می‌کنیم، گفتار و رفتار پیشوایان دینی غیر از این است.1. گفتارالف. پيامبر خدا(ص) فرمود: بهترين شما كسى است كه براى خانواده‌‏اش بهتر باشد، و من در مورد خانواده‌‏ام بهترين شما هستم.‏[1]

ب. و حضرتشان می‌فرماید: ملعون است، ملعون است فردی که به اهل و عیال خود بی‌توجهی کند. [2]

ج. امام صادق(ع) فرمود: فرد بامروّت، خود را در مسیر هلاکت انداخته است اگر در شهری که خانواده‌اش در آنجا هستند، در جاى ديگری جدای از آنان شب را به صبح آورد.[3]

2. رفتار عملی

سیره عملی آن بزرگواران نشانگر آن است که جز مواقع ضروری؛ مانند جنگ‌ها و سفرها و نیز غیر از مواقعی که به عبادت در نقاطی مانند مسجد الحرام و دیگر مساجد مشغول بودند، شب‌ها را در کنار خانواده خود می‌گذراندند و حتی جلسات دینی و مذهبی آن پیشوایان نیز بیشتر مواقع در روز برقرار بود و همین به تنهایی کافی است تا انسان حقوق خانواده را در این زمینه رعایت کند. خدا  در قرآن می‌فرماید: و با همسران خود، به طور شايسته رفتار كنيد: «وَ عاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ».[4] [1]. «خَيْرُكُمْ‏ خَيْرُكُمْ لِأَهْلِهِ وَ أَنَا خَيْرُكُمْ لِأَهْلِي»، طبرسى، حسن، مكارم الأخلاق، ص 216، قم، شريف رضى، چاپ چهارم، 1370ش‏.[2]. «مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ ضَيَّعَ مَنْ يَعُولُ»‏، صدوق‏، من لا يحضره الفقيه، ج ‏3، ص 555، قم، جامعه مدرسين‏، چاپ دوم، 1404ق‏.[3]. «قَالَ الصَّادِقُ (ع) هُلْكٌ بِذَوِي الْمُرُوءَةِ أَنْ يَبِيتَ الرَّجُلُ عَنْ مَنْزِلِهِ بِالْمِصْرِ الَّذِي فِيهِ أَهْلُه»‏،همان.[4]. نساء، 19.