چرا نماز ؟

همه ما چه دختر چه پسر با رسیدن به سن تکلیف موظف به انجام واجبات الهی می شویم و حتی برای ورود به این برهه زمانی جشن می گیریم. اما در ضمن همین مکلف شدن برخی سوالات نیز برای ذهن ما ایجاد می شود که در صورتی که نتوانیم به آنها پاسخ بدهیم دچار نوعی بی رغبتی و سستی  در انجام این وظایف می شویم.

به طور مثال سوالاتی پیرامون علت چگونگی انجام واجبی چون نماز و یا این که ادای نماز چه نفعی به حال ما داره و تاثیرش در زندگی ما به چه نحوی هست.

از این رو به ذهن ام رسید که نوشته ایی کوتاه پیرامون این مساله بنویسم و بررسی کنیم این نمازی که این همه به آن در دین اهمیت داده شده چه آثار و چه نتایجی به همراه دارد که به ان این چنین امر شده است.

از همان ابتدای ورود به نماز، امر به وضو می شویم و پیرامون مکان  و لباس نمازگزار می بایست طهارت را در نظر بگیریم و این سرچشمه گرفته از دقت پروردگار مان در امر بهداشت و پاکیزگی ماست که این مسئله نه تنها در ظاهر ما بلکه بر باطن ما نیز تاثیر گزار است؛ در همین راستا پيامبر گرامي ما(صلي‌الله‌عليه‌و‌آله) مي‏فرمايد: « نماز چون نهر آب صافي است كه انسان خود را در آن شست و شو دهد، هرگز بدن او آلوده و كثيف نمي‏شود. همچنين كسي كه در شبانه روز پنج مرتبه نماز بخواندو قلب خود را در اين چشمه صاف معنوي شست و شو دهد، هرگز آلودگي گناه بر دل و جان او نمي‏نشيند. » [1]

و در ادامه نماز انجام  آن در زمان تعیین شده خود ایجاد کننده نظم و انضباط در برنامه زندگی و و در ادای تکالیف عبادی ماست.

و بالاخره با گفتن الله اکبر با اعتراف به عظمت و بزرگی پروردگار و کوچکی خویشتن در برابر او تمامی قدرتها در دید انسان خوار شده و درس طاغوت گریزی و مبارزه را به همراه دارد.

با خواندن سوره حمد و دقت در کلمات این سوره درسهای بزرگی به ما القاء می شود که با هربار نماز خواندن ما ملزم به تکرار آن می شویم و این تکرار موجب تمرین درسهایی چون شکر ،امیدواری به خدا، یاد قیامت ، توحید و ... می گردد و با رکوع و سجده به تمرین خضوع و خشوع و یاد مرگ می پردازیم .

با تفکر در هر یک از اعمال نماز  به شخصه می توانیم آثار تربیتی ، روانی و حتی اجتماعی و فرهنگی آن را دریابیم. که همین تفکر ما را به نشاط و شوق در انجام این فریضه الهی دچار می سازد.

و برای همین است که خداوند ما را امر می نماید در سختیها از نماز و صبر کمک بگیریم

« وَاسْتَعِينُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلاَّ عَلَى الْخَاشِعِينَ [بقره / 45] از شكيبايى و نماز يارى جوييد. و به راستى اين [كار] گران است، مگر بر فروتنان »

  و یا در جای دیگر نماز را عامل بازدانده برای ما در مقابل گناهان میداند.

« إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنكَرِ وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ [عنکبوت /45] نماز را برپا دار، كه نماز از كار زشت و ناپسند بازمى‏دارد، و قطعاً ياد خدا بالاتر است، و خدا مى‏داند چه مى‏كنيد. »

آری این است لطف سرشار پروردگار ما که با انجام تنها یکی از واجباتش ما را از نعمات فراوانی بهره مند می سازد که به بیان دیگر هم اثرات دنیوی و هم اخروی را به همراه دارد.

منبع:[1] .   حر عاملی، وسائل الشیعة، ج 4، ص 12، 

منبع:www.jonbeshnet.ir