بیوگرافی سجاد افشاریان
یک نت ـ سجاد افشاریان نویسنده، بازیگر و طنزپرداز ایرانی، متولد ۳۱ فروردین ۱۳۶۴ در شیراز است. او علاوه بر فعالیتها در این زمینهها، در حوزه تهیهکنندگی تئاتر نیز تجربه دارد. خانواده او خانوادهای فرهنگی است. مادرش مدیر مدرسه و پدرش معلم بوده است. او دومین بچه خانواده است و یک خواهر بزرگتر و برادری کوچکتر از خودش دارد.
سرگذشت هنری سجاد افشاریان
سجاد هنوز کودک بود که احساس کرد به هنر علاقهمند است با این حال وقتی نوبت به انتخاب رشته در دبیرستان رسید او ریاضی فیزیک را انتخاب کرد اما هنر را فراموش نکرد. سجاد در همان دوران دبیرستان در شیراز فیلمسازی را شروع کرد و به انجمن سینمای جوان رفت. او 18 ساله بود که یک سریال 18 قسمتی برای تلویزیون شیراز نوشت.
سجاد افشاریان پلههای موفقیت را خیلی زود طی کرد. او هنوز 20 ساله نشده بود که بهعنوان داور جشنواره رشد انتخاب شد و در 22 سالگی جزو نویسندگان سریال شمس العماره به کارگردانی سامان مقدم بود.
سجاد برای دانشگاه رشته ادبیات نمایشی را انتخاب کرد و در دانشگاه آزاد بوشهر درس خواند. سینما و تئاتر تنها علایق هنری این جوان نبود و به حوزه موسیقی هم علاقمند بود و اکنون در این زمینه نیز فعال است. او اکنون مدیر هنری گروه موسیقی بمانی است.سجاد افشاریان از شناخته شدن تا اوج شهرت
سجاد افشاریان در مسابقه استندآپ کمدین خندوانه به مردم معرفی شد. او در سال 93 به عنوان نویسنده وارد گروه خندوانه شد و در بخشهای مختلف برنامه و طراح سوالات از مهمانان و ایده پردازی ها گفتاری برنامه، بسیار موفق عمل کرد و سرپرست نویسندگان در خندوانه شد. و با بازی در سریال نجوا به عنوان یکی از نقشهای اصلی، به اوج شهرت خود رسید.
قسمتی از مصاحبه سجاد افشاریان
یک شبه به شهرت نرسیدم
اینجا قصه های هزار و یک شبی زیاد اتفاق می افتد؛ مثلا هزار شب کار می کنید و یک شب آن اتفاق می افتد؛ البته به شرطی که هزار شب قبل از آن ماجرا، درست کار کرده باشید. این اتفاق واقعا یک شبه نبود؛ نزدیک به 14سال در زمینه های هنری فعالیت کردم.
دبیرستان که بودم فیلمسازی را شروع کردم. به شکل جدی فیلم کوتاه می ساختم و بعدش هم به سینمای جوان رفتم. همزمان با آن تئاتر کار می کردم. ادامه دادم و حتی در 20سالگی داور جشنواره رشد شدم اما از زمانی که تئاتر را به صورت حرفه ای تر دنبال کردم، بحث تئاتر به حدی حالم را خوب کرد که از فیلمسازی دور شدم. دغدغه ام تئاتر بود چون هنر بی واسطه ای است. کشف و شهود این مدیوم را دوست دارم.
در شیراز کار میکردیم و اجراها را تهران می آوردیم. جالب اینکه هر نمایشی که در شیراز به هر شکلی اجازه اجرا نمی گرفت وقتی در تهران اجرا میکردم جایزه های معتبری می گرفتم؛ مثلا یکی جایزه جشنواره فجر را گرفت یا یکی از آنها پرتماشاگرترین تئاتر 10 سال سالن قشقایی شد.
هر نقشی را بازی نمیکنم
من فیلم های زیادی را بازی نکردم چون مناسبات انتخاب نقش آنها را دوست نداشتم؛ اینکه همه کارها را انجام می دادند و بعد برای یکسری نقش ارزان قیمت دنبال بازیگران تئاتر می گشتند؛ حتی 5،4 پروژه سینمایی را رد کردم. افشاریان درباره رویاهایش میگوید: رویاهای بزرگی در سر دارم که پایانی برایشان نمیبینم حتی نوبل و اسکار هم انتهای کار من نیست
افزودن دیدگاه جدید