گران تمام شدن برای رئال مادرید به خاطر ترس از مسی

یک نت ـ به‌ گزارش ‌ایسنا ‌و ‌به نقل از آس، رئال مادرید تیم بزرگ و ارزشمندی است و همیشه به عنوان یک حریف قدرتمند در جهان فوتبال شناخته می‌شود، مادرید به طور طبیعی یک تیم با افتخار است. این تیم می‌تواند با افت خود کنار بیاید و در این شرایط رقابت کند، اما نه با ترس، موضوعی که باعث شد مغلوب بارسلونا شود.

با تصمیمی که زین الدین زیدان در دیدار دیروز برابر بارسا گرفت ترس مادرید از مسی مشخص شد. ۱۲ سال از اولین حضور مهاجم آرژانتینی در سانتیاگوبرنابئو می‌گذرد. آن زمان بارسلونا از ستاره‌ای به نام رونالدینیو بهره می‌برد و مسی نیز جزیی از تیم کاتالانی بود. در آن دیدار بارسلونا با سه گل مادرید را شکست داد. مادرید نه در آن زمان و نه در شکست‌های دیگری مقابل بارسا ترس از یک بازیکن نداشت. زیدان دیروز به پیروزی برابر تیم کاتالانی نیاز داشت تا لالیگا را از دست ندهد، اما ترکیبی را به میدان فرستاد که غیر معمول بود.

سرمربی مادرید متیو کواچیچ را به میدان فرستاد تا از مسی محافظت کند، یعنی ‌دقیقا مانند پابلو ماچین، سرمربی خیرونا عمل کرد تا مافئو جوان اجازه ندهد ستاره آرژانتینی در زمین، بازی مورد نظرش را به نمایش بگذارد. رئال مادرید خیرونا نیست، این تیم تاریخ و بازیکنان بزرگی دارد. تیمی است که در سال جاری پنج عنوان را بالای سر برد. این مجموعه زمانی به میدان می‌رود باعث می‌شود یک بازی اهمیت پیدا کند. زیدان در این دو سال افتخارات زیادی کسب کرد اما در مهم‌ترین زمان فصل سفید پوشان را کوچک کرد.

مادرید در بازی دیروز یک تیم کامل نبود حتی در بهترین لحظاتش در نیمه اول. سفیدپوشان قوی بودند اما بدون خلاقیت. بازیکنی نبود که کریم بنزما و کریستیانو رونالدو را به هم مرتبط کند. آن بازیکن باید ایسکو می‌شد. هافبک ‌اسپانیایی بازی را از روی نیمکت دید. زیدان اشتباه کرد و به خاطر ترس از مسی او را نیمکت نشین کرد.

درست است کواچیچ در سوپر جام ‌اسپانیا در دو بازی رفت و برگشت مسوول حفاظت از مسی بود، با این حال آن دیدار با ال کلاسیکو دیروز کاملا متفاوت بود. مادرید و بارسا یازده امتیاز اختلاف داشتند و آن دو بازی در تابستان برگزار شد. بارسا در آن زمان به تازگی مهاجم بزرگ خود یعنی نیمار را از دست داده بود. البته این قضیه در ادامه‌ فصل باعث قدرت این تیم شد. تنها تکیه کردن به سوپر جام برای پیروزی  ال کلاسیکو دیروز یک اشتباه بزرگ بود.

مادرید که نیاز به نفوذ بیش‌تر داشت در نیمه دوم افت کرد که کاملا در به ثمر رسیدن گل نخست بارسا این موضوع آشکار بود. در این شرایط کواچیچ مانند مافئو وظیفه خود را انجام داد و مراقب شماره "۱۰" بارسا بود. بارسا بدون بهترین بازیکن خود بود و مادرید با یک بازیکن تقریبا غایب بازی می‌کرد. با این حال همه چیز برخلاف انتظار پیش رفت. مادرید از هم گسسته بازی کرد و مسی بازی را به نحوی که می‌خواست پیش برد. بدترین اتفاق برای زیدان و کواچیچ این بود که گل نخست به خاطر این تصمیم اشتباه به ثمر رسید. این گل با عملکرد درخشان سرخی روبرتو، سرخیو بوسکتس، ایوان راکتیچ، دوباره روبرتو و در آخر لوییس سوارس به ثمر رسید. با این حال در فرایند گلزنی بیش از همه حرکت کودکانه کواچیچ قابل توجه بود چون او راکتیچ را رها کرد و به سمت مسی رفت. او نخستین وظیفه‌اش یعنی اجازه گلزنی ندادن به حریف را فراموش کرد. کم‌تر پیش آمده است در مادرید چنین تصمیم نابود کننده‌ای گرفته شود. در فرایند گل نخست مسی هیچ نقشی نداشت اما این گل تعیین کننده بود.

سفیدپوشان ترس از مسی را نشان دادند و آن برایشان گران تمام شد. مادرید پس از این گل کاملا به هم ریخت و بازیکنی نبود که وضعیت تیم را بهبود ببخشد. ایسکو یکی از سه بازیکن مهم این سال برای مادرید یک ‌دقیقه هم بازی نکرد. مارکو آسنسیو زمانی به میدان رفت که تیم شکست خورده بود. با این حال هافبک ‌اسپانیایی شرایط مادرید را بهتر کرد و حتی حضور گرت بیل به تیم کمک کرد. با این حال سفید پوشان از اخراج دنی کارواخال رنج می‌بردند. نحوه ترکیب مادرید نیز به گونه‌ای بود که ترس از مسی را نشان می‌داد. این اشتباه زیدان به احتمال زیاد به از دست رفتن یک جام منجر شود.