دردوران مدرسه و دانشگاه فردی شاد و شیطون بودم

یک نت ـ من خانمی ۲۷ ساله هستم دارای همسر. و. فرزند. که رابطه خوبی هم با هم داریم دردوران مدرسه و کمی در دانشگاه فردی شاد و شیطون بودم و دوستان زیادی داشتم و هنوز هم با خیلی از اونها در ارتباطم ولی از اون دوران به بعد دیگه نمیتونم با کسی ارتباط برقرار. کنم.

این موضوع رو میدونستم ولی خیلی برام مهم نبود تا اینکه به باشگاه رفتم و اونجا همه با هم دوست بودن ولی من تنها بودم. مسیر باشگاه هم جوری نبود که دوستای خودم بتونن بیان. از بین بچه های باشگاه از مربیمون بیشتر از همه خوشم میاد اونم یه دختر ساده با حجاب و متین که خیلی هم تو باشگاه دوست داره. من خیلی دوست دارم که باهاش ارتباط دوستانه ،نه حس دیگه،باهاش برقرار کنم ولی یه خجالت مسخره و احساس کوچک شمردن در من مانع برقراری این ارتباط میشه. فقط میتونم بگم سلام و خسته نباشید اونم بنده خدا خیلی معمولی جواب منو میده. بازم تاکید میکنم فقط حس دوستی. مثل دوستای دیگم

مشکل من صرفا سر این فرد خاص نیست. اینکه من قبلا این جور نبودم و الان چند ساله که این جور شدم منو اذیت میکنه و اعتماد به نفسم کمتر شده. تو این مورد حسابی از وضعیتم مطلع شدم. از شما خواهش میکنم راهنماییم کنید

باعرض سلام و تشکر با یک درون نگری و تفکر عمیق افکاری که باعث این احساس نتوانستن است را بشناسید و تحلیل کنید قطعا افکار غیر منطقی مداخله کننده را که بر اثر تجربه محیطی و یا ذهنی باعث این تغییر در ارتباط شما شده است را مشاهده خواهید کرد.

سعی کنید با تکنیک آزمایش افکار به افکار منفی و غیر واقعی که پیام غیر واقعی و اشتباه انداز می دهد مبارزه کنید مثلا بگویید ذهن من این طور فکر می کنه که من کوچکتر از آن هستم که با مربیمون دوست بشم اما من این طور فکر نمی کنم پس  با آزمایش عملی و رفتاری به جنگ این افکار منفی بروید.

به قول برخی از روان شناسان بدترین دشمن انسان ذهن خود اوست پس اگر ما در وضعیت عادی احساس تسلط بر قواهای ذهنی و روانی خودمان هستیم اگر منطق و من منطقی ما ضعیف شود و به قول معروف اعتماد به نفس کاهش پیدا می کند پس این افکار منفی و خود کم بین کننده در فرد وجود دارد اما قابل کنترل است اما با ضعیف شدن من فرد آن افکار قوی شده و رفتار ما را برعهده می گیرد . پس فعلا افکار خودتان را بدون پذیرش و قبول کردن آن تست کنید .

موفق باشید.