استمناء حرام است ولي خودارضایی نه

یک نت ـ  استمناء حرام است ولي خود ارضايي نه !!

باسلام.درجایی شنیدم دراسلام استمنا حرام شده نه خود ارضایی.ایا بین این دو میتوان تفاوتی قائل شد وانجام خودارضایی(ایجاد لذت بدون خروج منی) را جایز دانست؟اگرنه جوانی که در سن ازدواج نیست و توانایی ان ران ندارد درجامعه ی کثیف امروزی چگونه جلوی غریزه جنسی خودرا بگیرد.یعنی خداند چنین لذتی را هم برای ماجوانان منع کرده؟

مگر نمی گویند سخنان خدا برای تمام دوران هاست یعنی جلوگیری از لذت جنسی در دوران ما با سالیان پیش که این همه فساد و ابزار لذتو دختران بدحجاب وجود نداشته یکیست؟ممکن است بگویید اجر و تفاوت ان در ان دنیاست امدیمو بهشتی نبودیم انگاه اجرمان چه میشود؟

چرا همیشه این چیزها به اخرت فرستاده میشود ؟باور کنید بادیدن لذت هایی که جوانان غربی یا حتی برخی از دوستان خودم میبرند گاهی حس حسادت بمن دست میدهد.انوقت خداوند حتی لذت ارضا کردن غریزه جنسیمان را با دیدن فیلم ها وعکس هاهم مسدود میکند/مگر امثال من که خانواده ی پولداری نیستند و شرایط اجتماعی چنان بالایی ندارندتا کی میتوانند درانتظار موقعیت ازدواج تازه با داشتن خانه و ماشین و تمام شدن درس باشند و هیچگونه لذت جنسی هم نداشته باشند.این مسایل گاهی مرا نسبت به عدالت خدا گیج میکند.راهنماییم کنید

پاسخ:

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با مركز ملي پاسخگويي به سوالات ديني

ارضاء و لذت بردن؛ یعنی پاسخ به نیاز و غریزه جنسی؛ نیازی که خدا در وجود ما قرار داده است، نیازی که فطری است و یکی از حکمت هایش در میان هزاران حکمتش این هست که بتوانیم در کنار جفت خود به آرامش برسیم.

این غریزه قوی و مستحکم، میل زشتی نیست و نباید از این که در وجودمان حس می کنیم نیاز به لذت داریم، نگران شویم و بخواهیم آن راسرکوب کنیم یا شر بدانیم و فکر کنیم که حتما خیلی گناهکار و بد هستیم.

دانیال عزیز!

استمناء و خودارضایی؛ تفاوتی با هم ندارد و هر دو به معنای ایجاد لذت با اخراج منی است که در اسلام به خاطر مشکلات و ضررهای جسمی و روحی بسیاری که دارد، از جمله گناهان کبیره شمرده شده است.

اگر می پرسید چرا در وجود ما غریزه و نیازی قرار داده شده است که آنقدر باید مهار شود؟ و در صورت عدم مهار دردسر ساز است؟ در جوابتان باید بگوئیم :

خیلی چیزها در ما نهادینه شده است؛ ولی ما باید به کمک عقل، استفاده صحیح و معتدل از آن را یاد بگیریم؛ مثلا در ما قوه خشم و غضب هم گذاشته شده است، آیا باید با همه با عصبانیت و خشم رفتار کنیم یا باید عصبانیت و خشم را در جای خود استفاده کنیم و یا مثلا ما قدرت بر دیدن و شنیدن داریم؛ آیا مجازیم هر چه را هر چند به ضرر ما باشد ببینیم و بشنویم؟ قطعا پاسخ شما منفی خواهد بود. در مورد غریزه جنسی هم اینگونه می باشد.

غریزه جنسی، از نعمت های الهی محسوب می شود؛ و خدای متعال، هر غریزه ای را که در انسان نهادینه کرده است، راه مدیریت و رسیدگی به آن را نیز بیان کرده است؛ و راه پاسخگویی به شهوات، ازدواج بدون تکلف و دوری از رسم و رسومات غلط امروزی است.

خدای متعال آخرین دین را، اسلام معرفی می کند؛ و آخرین کتاب هم که به کامل ترین فرد (1) (پیامبر«ص») وحی شده، قرآن قرار داده است؛ که تمام حرف ها و نسخه هایی که در سعادت بشر لازم بوده را در آن آورده است؛ پس قرآن جوابگوی تمام مشکلات بشری است. همین قرآن برای مسایل جنسی، ازدواج را توصیه و بلکه واجب می داند؛ و به دیگران أمر می کند که:

" وَ أَنْكِحُوا الْأَيامى‏ مِنْكُمْ وَ الصَّالِحينَ مِنْ عِبادِكُمْ وَ إِمائِكُمْ إِنْ يَكُونُوا فُقَراءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَليم".‏(2)

بى‏ همسران خود، و غلامان و كنيزان درستكارتان را همسر دهيد. اگر تنگدستند، خداوند آنان را از فضل خويش بى‏نياز خواهد كرد، و خدا گشايشگر داناست.

دوست عزیز!

آلوده بودن جامعه امروزی، دلیلی برای أنجام گناه نمی شود. جلوگیری از لذت جنسی در دوران ما، نسبت به دوران گذشته، تغییراتی کرده است و فضای گناه به راحتی در اختیار است؛ ولی با این همه، کسانی وجود دارند که برای فرار از گناه و وسوسه های شیاطین، در مرحله أول به سمت ازدواج رفتند و فریاد شیطان را بلند کردند؛ و در مرحله بعد، مراقب نگاه های آلوده، مجالس تحریک آمیز، أفراد ناباب و دیگر مسایل بوده اند.

در فضای امروز اگر کسی با وجود فراهم بودن ارضاء نامشروع مسایل جنسی، مبتلا به گناه نشد أجر دو چندان دارد.

کسی که با اعتقاد به خدای متعال و أهل بیتش (ع)، زندگی اش را بنا کند و در گرفتاری ها به نسخه آن ها توجه کند، مورد رضایت آن ها بوده و بهشت و بالاتر از آن را نصیب خود کرده است و هیچ وقت به بن بست برخورد نمی کند؛ و در جایی هم که أموری را به آخرت محول می کنند، در پوست خود نباید بگنجیم؛ چون در واقع زندگی أصلی و واقعی ما درآخرت است و نصیب هر کسی از دنیا، آن چیزی است که خرج آخرت می کند؛ وگرنه دیگران از دنیا بهره ای نبرده اند؛ در این زمینه پیغمبر أکرم(ص) می فرمایند: "يا أبا ذر! إن‏ الدنيا ملعونة ملعون‏ ما فيها إلا من‏ ابتغى‏ به وجه اللَّه‏". (3)دنیا از رحمت پروردگار دور است، مگر آن دنیایی که وسیله و بهانه ای، برای رسیدن به او باشد.

بایستی در نظر داشت که در جوامع غربی و أفرادی که پیرو آنها هستند، جذابیت های کاذبی وجود دارد که جوانان ما را به اشتباه فرو برده است؛ و به تعبیر ضرب المثل:"آواز دهل از دور شنیدن خوش است!". به خود ببالید که لاأقل در فضایی هستید که هنوز غیرت و خانواده و ناموس معنا دارد؛ و با راهکار اسلام می توانید، درمانی برای معالجه مسایل جنسی خود پیدا کنید؛ و به راستی أفرادی که در غرب زندگی می کنند، ممکن است نسبت به معارف ناب اسلام، ناآگاه باشند و چون راه چاره ای نمی بینند، در مسایل شهوانی غرق شده اند. بهتر است در أمور معنوی به دیگران غبطه بخوریم؛ نه در أمور دنیایی که ماندگاری ندارد.

دانیال جان!

هر کاری که در اسلام ممنوع قلمداد شده است، نشان از عوارض ناگواری که در پی دارد می باشد و برای هیچ عاقلی، عوارض استمناء پوشیده نیست. بهترین راه حل، ازدواج با نگاه اسلامی و به دور از تشریفات و توقعات پایین می باشد.

در ضمن، عدالت خدای متعال در اینگونه مشکلات بدین صورت است که: أولا ازدواج را به عنوان راهکار مطرح می کند؛ و ثانیا انسان ها را با توجه به دانسته هایشان مواخذه می کند؛ (البته باید توجه داشت که در یادگیری مطالب می بایست کوتاهی نکرد؛ مخصوصا در این فضای علمی و توضیحی که خیلی از مباحث مطرح شده است و أبعاد خیلی از امور بررسی شده است؛ به تقصیرات خودمان در یادگیری علوم دینی هم باید توجه داشت.) و حال آنکه قرآن و معارف اسلام که در اختیار ماست، آنها نشنیده و یا ندیده اند؛ لذا، انتظاراتی که از ما وجود دارد، از آنها نیست؛ در آیه ای از قرآن می خوانیم: "لَايُكَلّفُ‏ اللَّهُ‏ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا". (4)

منابعی برای مطالعه بیشتر:

1. احکام روابط زن و مرد، سيد مسعود معصومي؛ انتشارات دفتر تبليغات حوزه علميه قم.2. جوانان و روابط، ابوالقاسم مقيمي حاجي؛ ناشر: مرکز مطالعات پژوهش هاي فرهنگي حوزه علميه قم.پی نوشت ها:1.أحزاب (33) آیه40؛ " ما كانَ مُحَمَّدٌ أَبا أَحَدٍ مِنْ رِجالِكُمْ وَ لكِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَ خاتَمَ‏ النَّبِيِّين‏‏".2. نور (24) آیه32.3. فيض كاشانى، محمد محسن بن شاه مرتضى‏؛ الوافي‏؛ ج26، ص190؛ ناشر: كتابخانه امام أمير المؤمنين على (ع)‏؛ چاپ اول‏؛اصفهان‏:1406 ق‏.4. احمدى ميانجى، على‏؛ مكاتيب الأئمة عليهم السلام‏؛ ج5، ص83؛ ناشر: دار الحديث‏؛ چاپ: اول‏؛ قم‏:1426 ق‏.

منبع: سايت پاسخگو