حکایات گلستان سعدی

یک نت ـ یکی را از حکما شنیدم که می‌گفت: هرگز کسی به جهل خویش اقرار نکرده است، مگر آن کس که، چون دیگری در سخن باشد،…

یک نت ـ وقتی به جهل جوانی بانگ بر مادر زدم، دل آزرده به کنجی نشست و گریان همی‌گفت: مگر خردی فراموش کردی که درشتی میکنی؟

یک نت ـ دو کس رنج بیهوده بردند و سعی بی فایده کردند یکی آن که اندوخت و نخورد و دیگر آن که آموخت و نکرد.

یک نت - پادشاهی پسر رابه ادیبی داد و گفت: این فرزند تو است، تربیتش همان‌ گونه کن که یکی از فرزندان خویش. ادیب خدمت کرد…