آنچه دیگران می خوانند:
یک نت ـ همه چيز از روابط اوليه، ميان مادر و کودک آغاز می شود!
از نتایج پژوهش هایی که در زمینه رشد کودک گرد آمده اند می دانیم که کلید تحول و بالندگی آینده کودک نه بر مبنای مجموعه هایی خاص از اقدامات مراقبتی و تربیتی بلکه بر پایه کیفیت عمومی ارتباط میان مادر و کودک استوار است.
نگرش فوق با نتایج تحقیقات فراوانی که «بده بستان آغازین» میان مادر و فرزند را دنبال کرده اند تأیید می شود. به نظر می رسد که نوعی آمادگی اولیه برای ایجاد گونه هایی از تبادل ارتباطی در نوزاد وجود دارد. این آمادگی برای بیان ارتباط یا همکاری را می توان یک گفتگوی محلی خواند که بنا بر نظر برخی از محققین عوامل زیر بنایی آن ها ریشه های زیست شناختی هستند که بلافاصله پس از تولد آشکار می شوند و به مرور در طول فرایند تحول به شکل های پیشرفته مشارکت فرد در اجتماع تبدیل می شوند. در مجموع می توان گفت که نتایج این دسته از تحقیقات که بر تعامل بسیار زود رس میان مادر و فرزند متمرکز بوده اند، تأئید کننده نظریه های اجتماعی رشد هستند. از میان نظریه پردازان اجتماعی رشد می توان برای نمونه از ویگوتسکی نام برد که مصرانه بر این باور بوده است که عملیات ذهنی ما ریشه های خود را در تعامل های اولیه و کیفیت این تعامل ها، در بستر رابطه میان مادر و فرزند دارند. به نظر ویگوتسکی همین ارتباط آغازین است که برای تحول ذهنی متعالی کودک تعیین کننده است. معنای این گفته ها این است که نه فقط ارتباط های عاطفی – اجتماعی و پیوندهای ما بلکه عملیات شناختی ما نیز بنیادهای خود را در ارتباط آغازین میان مراقبت اصلی و کودک دارند و یا به دیگر سخن عملیات ذهنی نیز طبیعتی ارتباطی – اجتماعی دارند.