آنچه دیگران می خوانند:
یک نت ـ امروز متاسفانه مراسم های ازدواج نه تنها مطابق سنت پیامبر و اهل بیت (صلوا ت الله علیهم اجمعین) به عنوان یک الگو نیست، بلکه خیلی از رسومات غیر مشروع و نامعقول در آن رواج یافته و سادگی جای خود را به تجمل گرایی داده است.
ابتدای آخرین ماه سال قمری یعنی ذی الحجه که از ماه های پرفضیلت و شریف سال است مصادف است با سالروز ازدواج حضرت علی و حضرت فاطمه(علیهما السلام) که خود مایه مباهات و فرخندگی این ماه است.
در این ماه شریف، این پیوند مبارک و زیباترین و عالی ترین عروسی که چشم روزگار به خود ندیده ، صورت گرفت.
تاریخ نویسان عروسی حضرت علی و فاطمه(علیهما السلام) را درعین سادگی، پر از رمز و راز و زیبایی هایی می داند که توجه هر انسان متفکر را به خود جلب می کند.
رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) به دستور خداوند عروسی این دو معصوم را بگونه ای برگزار کرد که مسلمانان همواره بر این عمل رفتاری آن حضرت ، تأسی کنند و بر اساس آن، بنیان خانواده را استحکام بخشند.
در زمان حیات رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) ، خانواده ای تشکیل شد که دو عضو مهم آن‌را علی و فاطمه زهرا(علیهما السلام) تشکیل می داد و این خانواده مقدس از هرنگاه برای مسلمانان الگو و نمونه هستند .
در این ازدواج از رسم عروسی گرفته تا جهیزیه ، ولیمه و سایر فرایندهای لازم در ازدواج، همه الگو و سرمشق است برای کسانی که می خواهند بنا به دستور اسلام تشکیل خانواده دهند.
با وجود الگوهای برجسته ای مانند ازدواج پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) با حضرت خدیجه (علیها السلام) و همچنین حضرت علی(علیه السلام) با حضرت زهرا(علیها السلام) ، امروز متاسفانه مراسم های ازدواج نه تنها مطابق سنت پیامبر نیست، بلکه خیلی از رسومات غیر مشروع و نامعقول در آن رواج یافته است .
پیوند مبارک ازدواج که بیشتر یک امر معنوی است، امروزه جای خود را به یک معامله و داد و ستد مادی داده و رنگ تجمل گرایی به خود گرفته است.
درمراسم ازدواج امروزی ، رقص، ساز و آواز و مجالس عیش و طرب جایگاه نخست را دارد و در این راستا مصارف گزافی نیز هزینه می شود ، درحالی که در عروسی پیشوای مسلمانان حضرت علی و فاطمه زهرا(علیهما السلام) کمترین مصرف صورت گرفت و اطرافیان آن دو بزرگوار، عروس را تا خانه ی داماد با درود و تکبیر همراهی کردند.
مراسم های عروسی امروزی در اکثر کشورهای اسلامی خصوصا افغانستان ، درحقیقت به یک تجارت تبدیل شده است و خانواده ها یکدیگر را در تنگنا قرار داده و اصل پیوند دوستی و محبت را به مخاطره می اندازند.
دراین اواخر ازدواجهای دسته جمعی، تشکیل خانواده را برای عده ای آسان کرده است ، اما تعداد دیگری با دید تمسخر به آن نگاه کرده و می گویند عروسی را از فاتحه خوانی باید تفکیک کرد.
از دید این افراد، عروسی‌ای که در آن رقص و پای کوبی، ساز و آواز و مصارف گزاف، مهریه زیاد و همچنین جهزیه بالا نباشد معنی و مفهومی ندارد، درحالی که رسول گرامی اسلام (ص) تاکید می کنند که بهترین زن کسی است که مهریه و مصارف او کم، اما زیبا است.
از مصادیق زندگانی این دو بزرگوار می توان این موارد را شمرد: خوب شوهر داری، قناعت ورزیدن و از شوهر تقاضای نابجا نکردن ، احترام متقابل، کمک کردن به یکدیگر در کارهای دنیا و آخرت ، ارضای عاطفی همسر، کمک و یاری همسر، تربیت فرزند و ... از عمده ترین شاخصه هایی است که در زندگی این دو بزرگوار به چشم می خورد.
حاصل آنکه اگر جهانیان خواهان نیل به سعادت جاودانی هستند بایستی در همه مراحل زندگانی به حضرات معصومین (علیهم السلام) اقتدا نموده، بویژه امر مقدس ازدواج، که اساس و بنیان اجتماع است.