آنچه دیگران می خوانند:
یک نت ـ بنده28 سالم, نماز میخونم و احکام دین رو انحام میدم, اما متاسفانه خیلی ناامیدم, و هرکاری هم.میکنم, هیچ دلخوشی برای زندگی و زنده بودن ندارم, همش از خدا فقط میخوام مرگمو برسونه, هرکاری میکنم, به هیچ وجه انگیزه ای برام درست نمیشه, متاسفانه رسیدم به یه پوچی, و با عرض معذرت گاهی فکر میکنم, خدایی نیست, اعتقادتمو دارم از دست میدم, نسبت به همه دین و ایمه و... اصلا دلم نمیخواد اینجوری بشه, ممنون میشم راهنمایی کنید
پاسخ:
اینکه در شرایط مطلوبی نیستید جای بسی تاسف است..طبیعی است که رسیدن شما به این نقطه بدون علت نبوده و نیست و احتمالا شما ناکامیها و شکستهایی را در زندگی خود تجربه کرده اید. اما نباید این شرایط را همیشگی بدانید و بدانید که پیروزیهای بزرگ از مسیر شکست عبور کرده است.
سعی کنید مقداری از سختگیری به خود و زندگی کم کنید و به اصطلاح زندگی را سخت نگیرید. از افسوس خوردن نسبت به گذشته خودداری کنید و بپذیرید که گذشته گذشته است!
بررسی کنید که چیزی می تواند به شما حس خوشایندی را تجربه کند، برای رسیدن به این حس خوشایند تلاش کنید.
دنبال صد در صدها نباشید و از خطاهای خود و دیگران فاجعه نسازید. نقاط قوت و مثبت خود و زندگی را از یاد نبرید، بنویسید و مرور کنید.
در حد خود و امکاناتی که در اختیار دارید به دیگران کمک کنید تا حس مفید بودن شما تقویت شود. این کار مفید می تواند دعای روزانه برای اطرافیان باشد و...
برای غلبه بر مشکلات گام به گام به هدف نزدیک شوید و حوصله لازم را بکار ببندید.
از تنهایی و بیکاری اجتناب کنید، ورزش، تفریح و مسافرت برای شما مفید است. نماز اول و قت و جماعت را فراموش نکنید آینده را به خدا واگذار کنید و بدانید زندگی ادامه دارد و به بن بست نمی رسد.
بیشتر بخوانید:
چرا پسرها نباید موهای سر خود را بپوشانند؟