یک نت ـ با سلام  امروزه دوست یابی و تمایل به دوستی و ارتباط با جنس مخالف در دختران و پسران مقاطع راهنمایی و بالاخص متوسطه و بخصوص در دختران جوان دبیرستانی بیشتر مشاهده میشود و این امر  روز به روز جامعه ما را رو به یک معضل اجتماعی بسیار خطرناک پیش میبرد.

به نظر شما در برخورد با این معضل اجتماعی چگونه باید با جوانها روبرو شد .

اگر کسی در خانواده اش دختر و پسری باشد که به این نوع دوستی ها گرفتار شده ، چگونه می توان به او کمک کرد ؟

موضوع روابط دختر و پسر موضوعی است که تا کنون کتاب ها و مقالات متعددی در باره ان نوشته شده و شاید در قالب یک پاسخ کوتاه نتوان به همه ریشه ها وعوامل اشاره کرد اما به نظر بنده شخصیت انسان چه دختر و چه پسر در کنار والدین شکل می گیره کودک اولین افرادی را مشاهده می کنه والدین هستند پس کیفیت ارتباطات باعث پایه ریزی شخصیت کودک و پیش بینی کننده ارتباطات آینده این کودک خواهد بود از طرفی قوانین و گرایش های سالم مذهبی در خانواده باعث ایجاد یک نوع خود کنترلی و خویشتن داری در شخصیت کودک و نوجوان می شود که فرد را نسبت به ارتباطات خارج از قانون و هنجارهای منطقی و نرم جامعه بیمه می کند . بنابراین دو موضوع در سوال شما وجود دارد یکی به پیشگیری مربوط می شود و دیگری به درمان در مورد موضوع اول راهکارهای زیر به ذهن می رسد :

1- ارتباط صمیمانه و دوستانه والدین با فرزندان

2- آگاهی بخشیدن و اطلاع رسانی مناسب نسبت به ویژگی های زیستی و روان شناختی دوران بلوغ توسط والدین ، مربیان و مشاوران

3- کم کردن محرک های محیطی (خانه ، جامعه ) توسط والدین البته نه به صورت سخت گیرانه و وسواس گونه

4- شناخت دهی نسبت به آسیب های اجتماعی و روان شناختی و عواقب این گونه روابط

نسبت به موضوع دوم یعنی درمان  ، سطح رابطه، شخصیت دختر و پسر ، باورها و ارزش ها هر فرد متفاوت است که بهترین راهکار ارجاع به مشاور است .

موفق باشید.