آنچه دیگران می خوانند:
اگر کمربند، جوراب یا انگشتر نمازگزار نجس باشد آيا نمازش صحیح است؟
در شش صورت اگر بدن یا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است:
1. در جایى که به واسطۀ زخم یا جراحت یا دمل، لباس یا بدن به خون آلوده شده باشد.
2. در جایى که خون موجود در لباس کمتر از درهم باشد (درهم تقریباً به اندازۀ یک بند انگشتِ اشاره است). البته این مسئله در غیر از خون حیض، استحاضه و نفاس است.[1]
3. هر گاه لباسهاى کوچک (مانند جوراب،[2] کلاه، کمربند و...) او نجس باشد.
4. محمول متنجّس. [مثل دستمال متنجسی که در جیب نماز گزار باشد]
5. لباس زنى که پرستار بچّه است.[3]
6. در جایى که ناچار است با بدن یا لباس نجس نماز بخواند.[4]
[1]. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج1، ص 472.
[2]. البته اگر جوراب بزرگ است [مثل جوراب شلواری] بطورى که ستر عورت مى‌کند مستثنى نیست؛ گلپایگانى، سید محمد رضا، مجمع المسائل، ج4، ص 92، س 245، دار القرآن الکریم، قم، دوم، 1409 ه ق.
[3]. (زنى که پرستار بچه است و بیشتر از یک لباس ندارد، هر گاه در هر شبانه روز یک مرتبه لباس خود را آب بکشد، اگر چه تا روز دیگر لباسش به بول بچه نجس شود، مى‌تواند با آن لباس نماز بخواند)؛ توضیح المسائل (محشى - امام خمینى)، مسأله 863.
[4]. امام خمینى، سید روح اللّٰه، (محشى - امام خمینى)، ج1، ص 469، دفتر انتشارات اسلامى، قم، هشتم، 1424 ه ق.
منبع :اسلام كوئست